۱۶ماه پیش شاید هیچ‌کس در رسانه‌های غربی تصورش را هم نمی‌کرد که اوضاع در این کشور به این شکل پیش برود و همه در انتظار سقوط نظام این کشور بودند. شرایط اما حالا کاملاً تغییر کرده و اکنون کسی از سقوط بشار اسد اطمینان ندارد. آمریکا و کشورهایی مانند عربستان، قطر و ترکیه که همین چند وقت پیش به صراحت از لزوم مداخله نظامی در این کشور حرف می‌زدند حالا سکوت اختیار کردهاند و رسانه‌های غربی هم مجبور شده‌اند واقعیت‌ها در سوریه را ببینند. پیتر اوبرن، خبرنگار روزنامه انگلیسی دیلی تلگراف یکی از کسانی است که در شرایط جدید به سوریه سفر کرده و گزارش او از این کشور با روایت‌های خبرنگاران غربی در ماه‌های گذشته کاملاً متفاوت است.
خبرنگار دیلی‌تلگراف در گزارش خود از حمایت مردم سوریه از بشار اسد و احتمال قوی پیروزی او در انتخابات ریاست‌جمهوری می‌گوید؛مسئله‌ای که غربی‌ها به‌تدریج در حال باور کردن آن هستند. او که گزارش خود را با روایت سفر امن سه‌ساعته‌اش از مرز لبنان به دمشق روایت کرده گفته است که برخلاف چیزهایی که شنیده بود پایتخت سوریه کاملاً آرام بوده و اثری از افراد مسلح در خیابان‌ها دیده نمی‌شد.
به گفته نویسنده این گزارش در مرکز دمشق زندگی روزمره مردم جریان داشته و حتی از مردم عادی شنیده است که بشار اسد بعضی روزها مسیر خانه تا دفتر کارش را خودش رانندگی می‌کند و گاهی حتی در ترافیک پایتخت معطل می‌شود. در این گزارش اما به حملات خمپاره‌ای در حومه دمشق هم اشاره شده است. هر چند در مرکز پایتخت همه‌‌چیز آرام است اما به گفته خبرنگار دیلی‌تلگراف باز هم شرایط در این شهر عادی نیست. حملات خمپاره‌ای از سوی شورشیان مسلح در حومه شهر صورت می‌گیرد اما برد این خمپاره‌ها به حدی نیست که بتواند تهدیدی برای ساکنان دمشق باشد. با وجود این سایه یک نگرانی همیشگی در زندگی مردم وجود دارد.
در کنار این حملات پراکنده اما نویسنده این گزارش با رفتن به میان مردم و حرف زدن با قشرهای مختلف مانند مغازه‌دارها، پزشکان، نمایندگان پارلمان، دانشجویان و نظامیان مسئله‌ای مهم را متوجه شده است. خبرنگار دیلی‌تلگراف در گزارش خود می‌نویسد: آنچه می‌توانم از این مکالمات نتیجه بگیرم این است که علاوه بر افزایش حمایت مردم از دولت سوریه، بشار اسد به راحتی خواهد توانست در یک انتخابات آزاد و عادلانه پیروز شود. قرار است انتخابات ریاست‌جمهوری سوریه با به پایان رسیدن دوره قانونی بشار اسد قبل از ۱۷ جولای (26تیر) برگزار شود و همین روزها باید منتظر اطلاعیه‌ها درباره آن بود.
این خبرنگار به گفته خودش در مسیر بررسی این مسئله فهمیده است که حتی کسانی که خارج از حزب بعث هستند و مخالف دولت به‌حساب می‌آیند از بشار اسد حمایت می‌کنند. ماریا سعده، یکی از نمایندگان مستقل پارلمان در گفت‌وگو با خبرنگار دیلی تلگراف گفته است که فعالیت کاری او پیش از ورود به پارلمان به‌خاطر عدم‌عضویت در حزب بعث دچار مشکل شد و اتفاقاً همین مسئله باعث ورود او به پارلمان برای پیگیری روند اصلاحات شده است. این نماینده مستقل اما می‌گوید در وسط جنگ علیه این کشور توسط شورشیان با حمایت‌های خارجی موقع اختلاف نیست و استقلال کشورش در اولویت اول قرار دارد.
به گفته نویسنده این گزارش این موضوع یک مسئله فراگیر در میان مردم سوریه است و مردم این کشور حالا سوریه را در معرض تهدید قدرت خارجی و اول از همه عربستان، قطر، ترکیه و حامیان غربی آنها می‌بینند که از گروه‌های افراطی حمایت می‌کنند.
این تفکر فقط مسئله‌ای در میان علوی‌های سوریه نیست. سنی‌ها، مسیحی‌ها و قشرهای مختلف فرهنگی و مذهبی هم به این موضوع اعتقاد دارند.
این خبرنگار انگلیسی در ادامه گزارش‌اش می‌نویسد، واقعیت این است که تنها تعداد کمی از ۳۰ وزیر کابینه سوریه را علوی‌ها تشکیل می‌دهند. نخست‌وزیر سوریه سنی است. وزرای کشور، دادگستری، امور خارجه و حتی وزیر دفاع دولت سوریه سنی هستند. اکثر نمایندگانی که از سوی دولت سوریه به مذاکرات ناکام ژنو اعزام شده‌اند سنی هستند؛ کسانی که اختلاف‌های مذهبی و قومی را به‌خاطر کشورشان فراموش کردهاند و همه‌شان در این مذاکرات فقط «سوری» بوده‌اند.
نویسنده گزارش از تجربه‌خود در بازدید از یکی از مناطق مسیحی‌نشین حومه دمشق و گفت‌وگویش با یک مغازه‌دار حرف زده است. فردی که مادرش در اصابت مستقیم خمپاره شورشیان کشته شده و حالا دلی پر درد دارد. خبرنگار دیلی‌تلگراف می‌گوید حرف‌های این فرد مسیحی ارزش فکر کردن توسط هرکسی را دارد: اگر شورشیانی که مادر من را کشتند در این جنگ پیروز شوند دیگر هیچ کلیسایی در سوریه وجود نخواهد داشت. زندگی برای مردم و حتی مسلمانان که اکثریت جامعه سوریه راتشکیل می‌دهند وحشتناک خواهد شد. قدرت‌های خارجی ازجمله عربستان به‌دنبال آن هستند که وهابیت را جایگزین تکثر فرهنگی، مذهبی، قومی در سوریه با ثروت فراوان این کشور کنند. تاریخ می‌تواند به خوبی در این رابطه قضاوت کند؛ انگلیس، آمریکا و کشورهای غربی دیگر، در مسیر کمک به همین طرح حرکت کردهاند.
