آنها همچنين علي‌الدوام به ايراني‌ها توصيه مي‌كنند كه بيشتر از اينها مراقب دندان‌هايشان باشند. نگاه مقايسه‌اي به آمار اين موضوع را تأييد مي‌كند كه اوضاع دندان ايراني‌ها نسبت به بقيه مردم دنيا چندان تعريفي ندارد. DMF شاخص متوسط تعداد دندان‌هاي پوسيده است و آنطور كه رئيس دفتر سلامت دهان و دندان وزارت بهداشت مي‌گويد، اين شاخص در كودكان ايراني به 5.1 رسيده است. به اين ترتيب هر كودك 6ساله ايراني به‌طور متوسط 5دندان پوسيده، كشيده شده و يا ترميم شده در دهان دارد.
حميد صمدزاده به استناد پژوهش‌هاي وزارت بهداشت توضيح مي‌دهد: «به‌طور متوسط هر كودك 6ساله كه در شرف ورود به مدرسه است، دست‌كم 5بار پوسيدگي دندان را تجربه كرده است. شاخص DMFT در كودكان 12ساله هم نزديك به 2.09 است؛ يعني كودكان 12ساله دست‌كم 2بار پوسيدگي دندان را تجربه كرده‌اند.» البته اين آمار دوم صمدزاده را بايد جدي‌تر گرفت، چرا كه دندانپزشكان 12سالگي را مهم‌ترين دوران براي سلامت دندان مي‌دانند و براساس آن، برنامه‌ريزي براي سلامت دهان و دندان انجام مي‌شود. اما همه اينها به معناي كم‌اهميت بودن دندان‌هاي شيري نيست. مراقبت ناكافي در سنين يك تا 7سالگي باعث وجود تعداد زيادي از دندان‌هاي پوسيده در اين سن مي‌شود و اين افراد معمولا در سنين بعدي هم با مشكلات جدي دندان و دهان مواجه هستند. گزارش‌هاي رسمي مي‌گويند كه شايع‌ترين انواع پوسيدگي دندان كودكان، پوسيدگي بعد از سرماخوردگي است. 90درصد كودكان 6 تا 9ساله كشور به همين دليل دچار پوسيدگي دندان مي‌شوند و البته كه پوسيدگي دندان‌هاي شيري آنها موجب بيماري دندان‌هاي دائمي‌شان در سال‌هاي بعد نيز خواهد شد.
- بيمهاي كه نيست
ناسالم بودن دندان‌ها هميشه نتيجه بي‌توجهي صاحب آنها نيست. گاهي عوامل وراثتي، محيطي و تغذيه‌اي هم تأثير مستقيم و جدي بر اين موضوع دارند. از همه اينها اما مهم‌تر پوشش بيمهاي مربوط به دندان است. درحالي‌كه آسيب‌ها و پوسيدگي‌هاي كوچك در دندان‌ها اگر به‌موقع درمان نشوند، منجر به پيچيدگي بيشتر درمان و پرداخت هزينه‌هاي بيشتر خواهد شد، بسياري از مردم از بيمه‌هايي استفاده مي‌كنند كه يا دندان‌ها را پوشش نمي‌دهند يا پوشش آنها آنقدر كم است كه خيلي‌ها عطايش را به لقايش مي‌بخشند.
رئيس دفتر سلامت دهان و دندان وزارت بهداشت تأييد مي‌كند كه براساس آخرين اطلاعات وزارت بهداشت 45درصد هزينه‌هاي درماني كه از جيب مردم هزينه مي‌شود، مربوط به دندانپزشكي است و فشار مالي روي جامعه بالاست. صمدزاده مي‌گويد:«وزير بهداشت سال آينده را سال دندان و دهان معرفي كرده است و در اين راستا فعاليت‌هاي مشتركي را آغاز كرده‌ايم كه يكي از آنها تفاهمنامه بين وزارت آموزش و پرورش و وزارت بهداشت است كه از 20 اسفند كليد خواهد خورد. بر اين اساس در هر منطقه مركزي وجود خواهد داشت كه تمام مدارس به آنجا به چشم يك هماهنگ‌كننده نگاه مي‌كنند ضمن اينكه يك يونيت سيار نيز آماده ارائه خدمات اوليه در مدارس است. خدمات پيشگيري مانند ترميم، فيشورسيلنت و كشيدگي در درمان اوليه بدون هزينه انجام مي‌شود و براي دانش‌آموزان در قالب بيمه‌هاي پايه خدماتي وارد شده و در مرحله اول رايگان خواهد بود. يعني 70درصد هزينه را بيمه و 30درصد ديگر را وزارت بهداشت تلاش مي‌كند تأمين كند.» در بيشتر كلينيك‌هاي پزشكي با مراجعاني مواجه هستيد كه دفترچه درماني در دست ندارند چون همراه داشتنش فايده‌اي ندارد. پيش از اين نيز وزير بهداشت تأييد كرده بود كه پوشش بيمهاي در بخش دندان ضعيف است و براي حل مشكلات مردم در اين زمينه بايد فكر اساسي كرد. آيا سال بعد براي دندان‌هاي ما سال بهتري خواهد بود؟
نظر شما