به گزارش خبرنگار ما در حالی که سالانه 10 هزار تهرانی قربانی آلودگی هوا می‌شوند، آلودگی گریبان شهرهای دیگر را نیز گرفته است.
مشهد دومین شهر بزرگی است که آلودگی هوا در آن بالاتر از استاندارد است و شهرهای تبریز، اراک، شیراز، کرج و اهواز در رتبه‌های بعدی قرار دارند.
آلودگی آب‌های زیرزمینی و سطحی نیز همچنان ادامه داشت و جنگل‌ها با وجود بیش از ۶۰ قانون، حامی مشخصی در مقابل نابودی نداشتند و وسعت بیابان‌های ایران بزرگ‌تر از پیش شدند.
در سال ۸۵، انتشار سخنان رئیس سازمان محیط زیست درمورد آلودگی رادیواکتیو در رامسر تنها چند روزی توجه رسانه‌ها را جلب کرد و اخبار مربوط به آلودگی شیمیایی خاک در مناطق مختلف کشور نیز تنها به مدت کوتاهی مورد توجه قرارگرفت.آلودگی هوا نیز در سال ۸۵ نیز تداوم داشت.
در آبان سال گذشته، مجری «طرح جامع کاهش آلودگی هوای تهران» خبر از جان باختن ۴۵۰۰ نفر بر اثر آلودگی هوا در تهران داد.
این در حالی است که در گزارش بانک جهانی در سال ۱۳۸۲ آمده است که هشت هزار و ۱۵۲ نفر تهرانی به علت آلودگی هوا جان خود را از دست داده‌اند.
با این حساب در فاصله سال‌های ۸۲ تا ۸۵، نه تنها از میزان مرگ بر اثر آلودگی هوا در تهران کاسته نشده، بلکه تنها در آبان ماه سال ۸۵، آلودگی هوای تهران به اندازه نیمی از تمام سال ۸۲ قربانی داشته است.
بانک جهانی در گزارشی که اخیراً درباره وضعیت آلاینده‌ها در کشورهای مختلف انتشار داده، اعلام کرد که طی سال ۲۰۰۴، ایران به لحاظ «دود آلاینده دی اکسیدکربن» و «ذرات معلق در هوا»، بیش از سه برابر ژاپن و آمریکا و 5/8 برابر انگلستان خسارت خورده است.
از سوی دیگر، به گفته دکتر مدبری، مدیرکل دفتر بررسی آلودگی آب و خاک سازمان حفاظت محیط زیست، پسماندهای خطرناک، عامل اصلی آلودگی آب و خاک در کشور هستند.
طی سال گذشته، این گونه آلودگی‌ها نگرانی‌های بیشتری را برانگیخت تا آنجا که رئیس اداره عوامل شیمیایی مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت، با تشریح خطرهای ناشی از مصرف بی رویه سموم شیمیایی، در این مورد به مسئولان، مردم و کشاورزان هشدار داد
بانک جهانی در گزارشی پیرامون آلودگی آب در کشورهای مختلف جهان اعلام کرد که در ایران میزان آلودگی ارگانیک آبها در سال ۱۹۹۰ برابر با ۱۰۲ هزار و ۶۸۹ کیلوگرم در روز بوده که این رقم در سال ۲۰۰۳ به ۱۴۱ هزار و ۹۸۲ کیلوگرم در روز افزایش یافته است.
نابودی جنگل‌ها در مناطق مختلف کشور در سال ۸۵ نیز ادامه داشت. گذشته از وقوع صدها آتش سوزی در مناطق جنگلی کشور که تنها در استان گلستان تعداد آن ۶۳ مورد اعلام شد و موجب از بین رفتن صدها هکتار از جنگل‌های کشور شد، پروژه‌های دولتی، راهسازی و بزرگ شدن شهرها در از بین بردن جنگل‌ها نقش قابل‌توجهی داشتند.
مشهورترین این پروژه‌ها که اعتراضاتی را نیز به دنبال داشت، پروژه آزاد راه تهران- شمال است.
اما همزمان با نابودی جنگل‌ها، گسترش بیابان‌ها در ایران نیز از جمله عوامل منفی تأثیر گذار بر محیط زیست بوده است.
مدیرکل دفتر تثبیت شن و بیابان‌زدایی سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور نیز در سال گذشته اعلام کرد که ۱۰۰ میلیون هکتار از مساحت ایران در معرض بیابان زایی قرار گرفته که از این میان ۵ تا ۷ میلیون هکتار آن اراضی حاصلخیز کشور است.
به گفته اسماعیل رمضانی، مدیرکل نظارت و بازرسی سازمان محیط زیست، کشته شدن چند محیط‌بان دیگر به دست شکارچیان غیرقانونی در مناطق حفاظت شده کشور شمار محیط‌بانان جان باخته در سال‌های اخیر را به ۱۰۰ نفر رساند.
سال ۸۵ در عین حال، سال به حاشیه راندن سازمان‌های غیردولتی فعال در حوزه محیط زیست بود.
