اين پديده در مقياس كوچك چندان هم ناپسند نيست، چراكه در برخي موارد بعضي افراد مثل دانشجوياني كه به اجبار بايد محل زندگي خود را ترك كنند و براي ادامه تحصيل به شهري ديگر بروند يا افرادي كه محل كار آنها با شهر محل زندگيشان فاصله زيادي دارد، ناچار به انتخاب اين نوع زندگي هستند. اما معضل از گسترش اين نوع از زندگي بين جوانان و از بين رفتن حساسيت‌هاي جامعه نسبت به آن شروع مي‌شود. اگر حساسيت‌ها درخصوص زندگي مجردي خصوصا براي جوانان مجرد از بين برود و خانواده‌ها مشكلي با ترك خانه فرزندان نداشته باشند، عواقب زيادي به جامعه تحميل مي‌شود.
عوامل زيادي مانند شكاف بين نسلي باعث مي‌شود جوان زندگي مجردي را به زندگي با پدر و مادر مسن ترجيح دهد. بالا رفتن سن و مجرد ماندن مسئله ديگري است كه مي‌توان براي انتخاب زندگي مجردي متصور شد؛ زندگي‌اي كه با تجربه‌هاي جديد همراه است و محدوديت‌هاي زندگي در كنار پدر و مادر را به همراه ندارد و نوعي استقلال را به جوان هديه مي‌كند. حتي دانشجويان نيز بعد از خاتمه تحصيل تمايلي به برگشت به شهر و خانه خود نداشته و اين تجربه جديد را حفظ مي‌كنند.
با همه گير شدن زندگي مجردي و از بين رفتن حساسيت‌ها، در وهله نخست تشكيل خانواده متزلزل مي‌شود و فرد علاقه چنداني به برعهده گرفتن مسئوليت خانواده نخواهد داشت. انگار كه جامعه هم اين تغييرات فرهنگي و زندگي مجردي را به ناچار قبول كرده و اين رفتار جوانان با نقد اجتماعي مؤثري مواجه نشده است. اين پذيرش اجتماعي كه نوعي تأييد اين كار است باعث مي‌شود تا تعداد بيشتري از جوانان به برگزيدن اين نوع زندگي تشويق شوند.
اگر اين نوع زندگي در جامعه تسري پيدا كند و حساسيت‌ها از بين برود بايد منتظر تير خلاص به زندگي خانوادگي باشيم چراكه اين نوع زندگي كم كم باعث مي‌شود تا شكل‌گيري خانواده از بين رفته و تجربه تشكيل خانواده به نقطه صفر برسد. همين مسئله باعث مي‌شود تا «انبوه تنها» در جامعه شكل بگيرد. در چنين شرايطي عواطف انساني تحت‌تأثير قرار مي‌گيرد و بي‌عاطفگي ترويج پيدا مي‌كند و جامعه به‌تدريج نسبت به اعمال افراد بي‌تفاوت و خنثي مي‌شود. همچنين نظام خويشاوندي به هم خورده و همبستگي جمعي و همكاري و اتحاد اجتماعي در معرض خطر قرار مي‌گيرد. چنين انسان‌هايي نه‌تنها به فكر خلاقيت و نوآوري نيستند بلكه نمي‌توانند صاحب رشد و شكوفايي شوند و به اندك‌ها بسنده كرده و به زندگي سطح پايين رضايت مي‌دهند. به‌دنبال همين مسئله بايد منتظر بروز آسيب‌ها و مشكلات متعددي در جامعه باشيم. كاري كه امروز بايد انجام داد آشتي دادن جوانان با محيط خانواده و از بين بردن فاصله‌هاست.
نظر شما