براساس گزارش فاكس، محققان با مطالعه روي پرندگان تاجدار بلوطي متوجه شدند اين جانداران به جاي آواز معمولي، آواهايي گسسته و كوتاه كه از نظر صداشناسي صداهايي مجزا به شمار مي‌روند، از خود ايجاد مي‌كنند.
دو صدا كه با نام‌هاي A و B شناسايي شده‌اند، به صورت مداوم مورد استفاده اين پرندگان قرار دارند و اين جانداران از تركيب اين حروف براي برقراري ارتباط با يكديگر استفاده مي‌كنند. براي مثال پرندگان از آواي AB براي آگاه كردن ديگر پرندگان از مقصد پروازشان استفاده مي‌كنند زيرا پرندگاني كه به اين صدا گوش مي‌دهند بلافاصله به آسمان نگاه مي‌كنند، درحالي‌كه آواي BAB به جوجه‌ها اعلام مي‌كند كه زمان غذا خوردن فرا رسيده‌است، زيرا پرنده‌هايي كه اين آوا را مي‌شنوند به لانه‌هايشان نگاه مي‌كنند.
تغيير صداي آواي پرواز اين پرندگان (AB) هيچ تغييري در رفتار آنها ايجاد نكرد و اين به آن معني است كه حروف مورد استفاده در ميان پرندگان، همان اصواتي كه شنيده مي‌شوند، در ميان آنها يكسان هستند . به گفته دانشمندان اگرچه آواهاي مورد استفاده اين پرندگان از نظر ساختاري كاملا شبيه به يكديگرند، اما محتواي رفتاري متفاوتي دارند و پرندگان مخاطب مي‌توانند اين تفاوت‌ها را تشخيص دهند.
محققان معتقدند پرندگان شايد به اين دليل از چنين سبك ارتباطاتي استفاده مي‌كنند كه استفاده از صداهاي موجود براي آنها راحت‌تر از ايجاد آواهاي جديد است. همچنين دانشمندان دريافتند صداي B در تغيير معني آواها تاثير قابل توجهي دارد، به چنين عناصر قابل تمايزي واج گفته مي‌شود و اين نمونه ابتدايي ارتباط در ميان حيوانات مي‌تواند درك بهتري از چگونگي توانايي ايجاد مفاهيم جديد در ميان انسان‌ها ايجاد كند.
نظر شما