حالا اگر اين مترو قرار باشد به كمك كلانشهري چون تهران بيايد، مي‌تواند به آساني موجب توسعه زيرساخت‌هاي تردد شهري شود. اين همان نكته‌اي بود كه هفته پيش در گزارش نشريه بين‌المللي اكونوميست به آن اشاره شده بود.
پايتخت هر روز حدود 17ميليون سفر شهري به‌خود مي‌بيند كه اگر قرار باشد همه ترددها در سطح شهر صورت گيرد، همه بزرگراه‌ها و خيابان‌ها و حتي كوچه‌ها مملو از وسايل نقليه خواهد شد و نمي‌توان قدم از قدم برداشت. شايد توجه به همين نكته بوده كه شهردار تهران سال گذشته وعده متروي 10ميليون نفري را داد.
- تهران در مسير كلانشهرهاي پيشرفته
نخستين متروي جهان در سال ۱۸۶۳ ميلادي در شهر لندن آغاز به‌كار كرد. شهرهاي پاريس، بوداپست و گلاسكو پس از آن به سيستم مترو مجهز شدند. استفاده از فناوري مترو در اواخر قرن ۱۹ و اوايل قرن ۲۰ ميلادي به سرعت در شهرهاي بزرگ اروپا و آمريكا گسترش پيدا كرد. هم‌اكنون حدود ۱۶۰ شهر جهان داراي سيستم مترو هستند و در تعداد ديگري از شهر‌ها نيز در حال احداث مترو است. متوسط جهاني عمر مترو در اين 160شهر حدود 40سال است اما در تهران مترو كمتر از 20سال دارد كه از سال84 تاكنون جان تازه‌اي به آن دميده شده است.
- ظرفيت پنج برابري
امروز تهران از شبكه حمل‌ونقل زيرزميني خود براي جابه‌جايي ميليون‌ها نفر در روز بهره مي‌گيرد كه اين تنها بخشي از قابليت‌هاي شبكه حمل‌ونقل ريلي پايتخت است. مسئولان شهري در اين بخش تمام توانايي خود را به‌كار گرفته‌اند تا ظرفيت تردد در شهر را به سرعت افزايش دهند تا مترو، حمل‌ونقل كارآمدتري براي مردم باشد. بخش قابل توجهي از اين توانايي‌ها در 11سال اخير عملي شده است.
متروي تهران طي اين 11سال از نظر جابه‌جايي روزانه پنج‌برابر شده و از 660هزار نفر مسافر روزانه به 3.8ميليون رسيده است. اتحاديه بين‌المللي حمل‌ونقل عمومي(UITP) در گزارش‌هاي مقايسه‌اي سال‌هاي اخير توسعه شبكه متروي پايتخت ايران را در تراز جهاني ارزيابي كرده است. به گزارش UITP تا پايان 2015، 523خط مترو در دنيا با طول 4900كيلومتر و تعداد 8981ايستگاه وجود داشته كه سالانه حدود 47ميليارد مسافر را جابه‌جا مي‌كند. اين در حالي است كه متروي ايران با اتكا به متروي تهران از نظر خطوط در حال بهره‌برداري در رتبهبندي جهاني در رتبه 15قرار دارد.
- هدف: متروي 10ميليون نفري
براي رسيدن به ظرفيت متروي 10ميليون نفري، تأمين واگن نقش مهمي دارد. اين عدد يك هدف‌گذاري ميان‌مدت و شدني در متروي تهران است كه مي‌تواند ظرفيت خطوط را به نحو چشمگيري جهاني كند و در جايگاه چهارم جهان پس از پكن، شانگهاي و نيويورك قرار دهد. امروز در تمام شبكه مترو، سرفاصله موجود با سرفاصله بالقوه تفاوت اساسي دارد و با تأمين واگن بيشتر مي‌توان اين سرفاصله را تا حدود 2دقيقه كاهش داد.
ميانگين سرفاصله موجود هم‌اكنون در تمام خطوط و در طول روز حدود 4.5دقيقه است و واگن‌هاي بيشتر مي‌تواند اين خلأ را جبران كند. امروز خطوط مترو روزانه بيش از 3ميليون نفر را جابه‌جا مي‌كنند؛ اين در حالي است كه روي همين ايستگاه‌ها و با همين خطوط مي‌توان ظرفيت جابه‌جايي مسافر را تا 10ميليون سفر روزانه افزايش داد.
- علل اقبال عمومي
ايمني بسيار بالا، راحتي و آسايش مسافران، كاهش آلودگي هوا، كاهش مصرف سوخت، كاهش نسبي ترافيك، سرعت مناسب، قيمت پايين در مقايسه با سيستم‌هاي ديگر حمل‌ونقلي با توجه به طول مسيرهاي جابه‌جايي از عوامل انتخاب مترو توسط شهروندان تهراني بوده است. هر كدام از اين موارد علتي بر استفاده پرشمار شهروندان از حمل‌ونقل زيرزميني است. بر پايه اين تغييرات متروي تهران هم‌اكنون در طول يك‌سال بيش از 750ميليون نفر را در شهر زيرزميني تهران جابه‌جا مي‌كند كه اين عدد مي‌تواند ميلياردي شود.
نظر شما