براساس گزارش اسپيس، اين امواج راديويي پرسرعت در دسته گريزان‌ترين و فرار‌ترين سيگنال‌هايي هستند كه تاكنون در فضا كشف شده‌اند،اين سيگنال‌ها تنها چند ميلي ثانيه دوام مي‌آورند، اما در اين مدت كوتاه، به اندازه كل انرژي يك روز از خورشيد انرژي توليد مي‌كنند. اما با وجود قدرت بالايي كه دارند، دانشمندان هنوز منشا آنها را كشف نكرده‌اند.
تا پيش از كشف 10 سيگنال پي در پي راديويي در ماه مارس، تصور بر اين بود كه اين امواج به صورت اتفاقي و از مناطق اتفاقي در فضا تابيده مي‌شوند و بدون وجود الگويي خاص، محققان هيچ منشايي براي آن نمي‌يافتند.
دليل ناشناخته باقي ماندن اين امواج نادر بودن آنها نيست زيرا روزانه 2000 امواج راديويي سريع در سرتاسر جهان تابيده مي‌شوند. اين كوتاه بودن مدت زمان تابش آنها است كه رديابي اين امواج را دشوار ساخته‌است.
اكنون با رصد 16 پرتو راديويي همه از يك نقطه يكسان دانشمندان توانسته‌اند گزينه‌هايي كه ممكن‌است عامل ايجاد آنها باشند را محدود كنند. اولين سري اين امواج در ماه مارس رديابي شدند كه از نقطه‌اي در خارج از كهكشان راه شيري تابيده شده‌بودند و از الگويي تكرار شونده برخوردار بودند.
6 موج توسط راديو تلسكوپ آرچيبو در پورتوريكو رديابي شدند كه در فواصل 10 دقيقه‌اي تابيده شده‌بودند و چهار موج ديگر در طول ماه بعدي از همان نقطه رديابي شدند. اكنون دانشمندان دانشگاه مك‌گيل در كانادا 6 موج مرموز ديگر از همان نقطه را رديابي كرده‌اند كه با در نظر گرفتن يك سيگنال دريافتي در سال 2007 از همين نقطه، تعداد امواج‌هاي تابيده شده از يك نقطه در خارج از كهكشان به 17 مي‌رسد.
تاكنون امكان يافتن مكان دقيق منشا اين امواج فراهم نيامده‌است،اما محققان مي‌توانند حدس بزنند كه سيگنال‌ها از مسيري بسيار دور به زمين مي‌رسند. برهمين اساس دانشمندان احتمال مي‌دهند اين امواج از ستاره نوتروني جواني ساطع شده‌باشند كه با سرعت در چرخش است.
نظر شما