براساس گزارش ساينس الرت، اين دنباله‌دار اولين‌بار در ماموريت نئووايز ناسا در ماه اكتبر رصد شد و مسير كنوني‌اش آن را به فاصله‌اي ايمن از زمين رسانده‌است تا در نهايت به خورشيد نزديك شود. اما همزمان با عبور اين دنباله‌دار از كنار زمين، درخشش آن تا 14 ژانويه 2017 به اندازه‌اي خواهد بود كه بتوان با استفاده از يك دوربين دوچشمي ساده، يا حتي با چشم غير مسلح مشاهده كرد.
درخشش دنباله‌دار C/2016 U1 NEOWISE به گفته اخترشناسان در اين هفته از درجه قدر روشنايي 10+ دوربين دو چشمي خواهد گذشت و شايد به قدر روشنايي 6+ چشم غيرمسلح نيز دست پيدا كند. قدر روشنايي به ميزان درخشش يك جرم در آسمان شب گفته مي‌شود و هرچه عدد آن كوچكتر باشد، قدرت ديد آن بهتر است. براي مثال قدر روشنايي سياره زهره در درخشانترين حالت 4.4- است و ماه قدر روشنايي برابر 12.7- دارد.
آنچه با كمك دوربين دو چشمي در آسمان شب خواهيد ديد، چيزي شبيه به اين تصوير است كه در 23 دسامبر توسط تلسكوپي در اتريش ثبت شده‌است، البته در فاصله‌اي كمي دورتر.
دنباله‌دارها به اين دليل در رصد كردن غيرقابل پيش‌بيني هستند كه از يخ، غبار و مواد سنگي ساخته شده‌اند و با نزديك‌شدن به خورشيد به سرعت داغ شده و مواد را به اطراف پراكنده مي‌سازند تا دنباله خيره‌كننده آنها پديدار شود.
محققان اطلاعات زيادي از اين دنباله‌دار جديد ندارند،اما مي‌دانند مدار آن به دور خورشيد مي‌تواند ميليون‌ها سال امتداد داشته‌باشدو اين به آن معني است كه احتمالا اين اولين‌باري است كه دنباله‌دار C/2016 U1 NEOWISE به بخش‌هاي دروني سامانه خورشيدي وارد شده‌است. اين دنباله‌دار در 13 دسامبر 2016 از نزديك‌ترين فاصله‌اش از زمين، 106 ميليون كيلومتري سياره،عبور كرده‌است. فاصله اين جرم از زمين درحال حاضر 140 ميليون كيلومتر است.
بهترين زمان براي تماشاي اين دنباله‌دار در نيمكره شمالي، چشم دوختن به آسمان جنوبي پيش از سپيده‌دم است. در درخشانترين حالت،اين دنباله‌دار از ميان صورت‌هاي فلكي مارافساي تا دم مار و قوس عبور خواهد كرد و در 14 ژانويه به نزديك‌ترين فاصله‌اش از خورشيد خواهد رسيد.
نظر شما