دكتر حسن بشير در گفتگو با خبرنگار همشهري آنلاين در اين باره گفت: عصر ارتباطات، عصر فراتر از دیپلماسی کلاسیک و سنتی که همان سیاست در تعامل با جهان است. تعامل با ملل مختلف جهان، به ویژه برای ایجاد وجهه مثبت و قابل قبول از یک کشور، به یک رویکرد مهم جهانی تبدیل شده است. به همین دلیل ظهور دیپلماسی‌های عمومی، فرهنگی و رسانه‌ای عبور از مرحله سیاست مستقیم دولت - دولت بر پایه روابط بین‌الملل برای ایجاد تحول اساسی در جوامع مختلف و تحقق روابط دولت‌ها- ملت‌ها بر پایه ارتباطات بین‌الملل است.
وي افزود: این دیپلماسی‌ها به دنبال این هستند که همه نیروهای سخت و نرم و هوشمند را در این زمینه بکار گیرند تا همزیستی مسالمت‌آمیزتر در محیط جهانی ایجاد شود. اگر امروزه مذاکره و گفتگو و بالاخره ایجاد نوعی از گفتمان که در اصل یک فکر تبلور یافته در بستر زبان و فرهنگ است را یکی از مهمترین عوامل ایجاد همفکری و همدلی و هم‌افزایی بین ملل مختلف جهان بدانیم، آنگاه عصر کنونی را می‌توان عصر «دیپلماسی گفتمانی» نامید که ترکیبی از تعامل سیاست، فرهنگ و ارتباطات در سطح جهانی است.
عضو هيئت علمي دانشگاه امام صادق(ع) درباره اصول این نوع از دیپلماسی، گفت: مهمترین اصل در دیپلماسی گفتمانی، بکارگیری متناسب سیاست، فرهنگ و ارتباطات است. اگر سیاست یک رویکرد و یک ویژگی اساسی دولت‌ها است، فرهنگ و ارتباطات می‌تواند گسترده‌تر از دولت، رویکرد و خصلت کلی ملت‌ها باشد. بنابراین ما در این دیپلماسی نوعی از تعامل دولت‌ها و ملت‌ها در ایجاد یک گفتمان از خود برای ایجاد ادبیات فرهنگی- اجتماعی هستیم که بر پایه زبان، تفاهم و اشتراک معنا با همدیگر مبتنی است.
بشير خاطرنشان كرد: این تعامل فراتر از بکارگیری ابزارهای غیرمستقیم اقتصادی، تجاری، نظامی و غیره است که عمدتا حتی در زمینه‌های فرهنگی می‌تواند به صورت سخت‌افزاری نمودار شود. تعامل مورد نظر که اصل و اساس این دیپلماسی است تعامل گفتمانی است. گفتمانی که بر پایه فکر و زبان استوار است و قدرت تفاهم و همفکری و همدلی را داشته باشد.
بر طبق اين گزارش، کتاب «دیپلماسی گفتمانی: تعامل سیاست، فرهنگ و ارتباطات» اثر جديد دكتر حسن بشير شامل پنج بخش و ۱۴ فصل در ۳۸۸ صفحه توسط انتشارات دانشگاه امام صادق (ع) منتشر شده است كه عناوين بخش‌ها و فصول آن به اين شرح است:
* بخش اول: تعامل همگرا؛ چارچوب نظری و مفهومی
فصل اول: تعامل همگرا میان سیاست، فرهنگ و ارتباطات
فصل دوم: نظریة سازنده گرایی: پایه‌ای برای تعامل
فصل سوم: مفهوم و الگوهاي تعامل سياست و فرهنگ
* بخش دوم: دیپلماسی‌های گفتمانی، عمومی، رسانه‌ای و فرهنگی
فصل چهارم: دیپلماسی گفتمانی: پیوند گفتمانی سیاست؛ فرهنگ و ارتباطات
فصل پنجم: دیپلماسی عمومی: پیوند قدرت سیاسی و قدرت مردمی
فصل ششم: دیپلماسی رسانه‌ای: پیوند قدرت سیاسی و قدرت رسانه‌ای
فصل هفتم: دیپلماسی فرهنگی: پیوند قدرت سیاسی و قدرت فرهنگی
* بخش سوم: دیپلماسی گفتمانی در حوزه‌های بین‌المللی
فصل هشتم: مذاکره بین‌المللی: تعامل سیاست با ارتباطات میان فرهنگی
فصل نهم: گفتمان فرهنگی، روابط بین‌الملل و ارتباطات بین‌الملل
* بخش چهارم: دیپلماسی گفتمانی در حوزه آموزش و دین
فصل دهم: دیپلماسی گفتمانی در بازنمایی ملت‌ها، جوامع و کشورهای جهان در کتاب‌های درسی ایران
فصل یازدهم: دیپلماسی گفتمانی در گفتمان ديني کتاب‌هاي درسي ایران
* بخش پنجم: دیپلماسی گفتمانی و مدلهای تعامل سیاست، فرهنگ و ارتباطات در ج. ا. ا.
فصل دوازدهم: دیپلماسی گفتمانی خاورمیانه ای ج. ا. ا.
فصل سیزدهم: مدلهای تعامل همگرا در روابط سیاسی، فرهنگی و ارتباطی ج. ا. ا.
فصل چهاردهم: موانع تعامل سیاست، فرهنگ و ارتباطات در جمهوری اسلامی ایران
نظر شما