همشهری دو - اسماعیل امینی: سرودن نظیره و نقیضه بر شعرهای معروف ادبیات یکی از شیوه‌هایی بوده که در تاریخ ادبیات فارسی رواج داشته است.

مثنوی

در دوره معاصر به ويژه در سا‌ل‌هاي اخير، نقيضه‌سازي بيشتر براي طنز به كار رفته و شوخي با شعرها و داستان‌ها و حكايت‌ها از شيوه‌هاي آفرينش طنز شده است. اسماعيلي اميني مشغول سرودن نقيضه‌اي بر اساس مثنوي معنوي است با عنوان «نيست باد» كه تجربه تازه‌اي است در اين ماجرا. مثنوي «نيست باد» روزهاي شنبه، دوشنبه و چهارشنبه منتشر خواهد شد.
بشنو از ني چون حكايت مي‌كند
ني كه پي در پي شكايت مي‌كند
كيف‌شان كوك است ديگر سازها
ني وليكن هي شكايت مي‌كند
مردِ ني‌زن شادمان و سرخوش است
ني از اين آوا شكايت مي‌كند
آي! ني را كن فراموش‌ اي پسر
ني، از اين آوا شكايت مي‌كند
اي ني شاكي كمي مهلت بِدِه
از همه شاكي شدن خيلي بَده
آن قدر شاكي شد آن ذوق لطيف
كه «شكايت مي‌كند» هي شد رديف
چون شكايت مي‌كند ني، غالبا
مثنوي زير و زبر شد قالبا
قالبش اين نيست اصلا مثنوي
كه از آن يكسر شكايت بشنوي
قافيه در مثنوي چون دو به دو ست
پس به هر بيتي سخن‌ها نو به نو ست
اين سخن پايان ندارد ‌اي عمو
جان بكن خُب! حرفِ اصلي را بگو
اين سخن پايان ندارد ‌اي فلان
پس بفرما چيست اصل داستان؟
اين سخن پايان ندارد ‌اي عزيز
جو بياور، كاه در آخور مريز
اين سخن پايان ندارد پس مخند
بيش از اينها آب در مطلب مبند
مثنوي بايد حكايت سر كند
از جدايي‌ها شكايت سر كند
شد شكايت با حكايت قافيه
پس حكايت از شكايت كافيه

کد خبر 374674

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha