بهانه، سالروز شهادت بود و البته اين‌بار به‌جاي برنامه‌هاي مناسبتي عموما كليشه‌اي، تبليغات يك مكاشفه تصويري درنظر مخاطبان جاخوش كرد.با اين تبليغات بالاخره شبكه مستند، «اميد اسلام» را پخش كرد؛ مستندي به مناسبت چهلمين سالگرد شهادت حاج آقا مصطفي خميني كه شايد بتوان آن را به جهت عنصر خلق و مكاشفه يكي از بهترين آثار پخش‌شده در سال‌هاي اخير تلويزيون جمهوري اسلامي دانست.
تلويزيون با راه‌اندازي شبكه مستند البته چند سالي هست كه مي‌كوشد حلقه مفقوده مستندهاي تأثيرگذار را در زنجيره توليدات تلويزيوني يافته و به‌كار ببندد اما ماحصل اين تلاش‌ها اغلب توليدات سفارشي و آثار تكراري بوده‌اند. جالب اينكه يكي دو مركز مستندسازي بيرون از تلويزيون هم كه براي تأمين برنامه با اين شبكه قرارداد دارند، كمتر توانستند آثاري را به آنتن برسانند كه مخاطب را سرذوق بياورند.
با نمايش مستند اميد اسلام اما بارقه‌هاي اميد در دل مخاطبان و سازندگان مستند روشن شد. اميرحسين مدرس با سيدمحمود دعايي عازم نجف شده و اطلاعات دسته اول و تصاوير ديده‌نشده‌اي از زندگي و شهادت حاج آقا مصطفي را براي ثبت در تاريخ ضبط كرده است. مستند به سفارش مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني(ره) ساخته شده است و با اينكه شايد از نظر ساختاري و البته استفاده از تصاوير آرشيوي دست پري ندارد، اما در نمايش تصاويري بكر از بيت حضرت امام(ره) و مدفن حاج‌آقا مصطفي مخاطب را به دنيايي تازه مي‌برد.
ساخت مستندهايي درباره تاريخ معاصر و شخصيت‌هاي تأثيرگذار آن شايد وقتي بيشتر اهميت يابد كه به ياد آوريم بسياري از مستندسازان شبكه‌هاي تلويزيوني جهاني، بخشي از آثار مستندشان را به ساخت آثاري درباره تاريخ معاصر ايران اختصاص داده‌اند. اين در حالي است كه تلويزيون جمهوري اسلامي ايران اغلب در مناسبت‌هاي تاريخي به پخش تصاويري تكراري و مناسبتي بسنده مي‌كند و جز در مواردي مانند روزهاي انتخابات حتي زحمت بيرون كشيدن و استفاده از آرشيو اختصاصي خودش را هم به جان نمي‌خرد. «اميد اسلام» يك گام به جلو بود براي تغيير وضعيت از مرحله صفر به يك و صدالبته كه اين راه طولاني است.
نظر شما