به گزارش ایسنا، بیابانزایی به گسترش بیابانهای موجود اشاره نمیکند. این پدیده به آن دلیل رخ میدهد که اکوسیستمهای خشک که بیش از یک سوم مناطق زمین را پوشش میدهند، به شدت نسبت به بهرهبرداری بیش از حد و استفاده نامناسب از زمینها آسیبپذیر هستند.
فقر، بیثباتی سیاسی، جنگلزدایی، چرای بیش از حد دامها و روشهای آبیاری نامناسب همگی میتوانند کارایی زمین را تضعیف کنند.
روز جهانی مبارزه با بیابانزایی و خشکسالی هر ساله به منظور ارتقای آگاهی عمومی از تلاشهای بینالمللی برای مبارزه با بیابانزایی گرامی داشته میشود. این روز، فرصتی منحصر به فرد برای یادآوری این مسئله به همگان است که خنثیسازی روند تخریب زمین از طریق حل مسئله، مشارکت قوی جامعه و همکاری در همه سطوح قابل دستیابی است.
روز جهانی مبارزه با بیابانزایی و خشکسالی در سال جاری میلادی (۲۰۱۹) با شعار "بیایید با یکدیگر آینده را سبز کنیم" گرامی داشته میشود.
کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با بیابانزایی (UNCCD) به مناسبت این روز، ۲۵ سال پیشرفت برخی از کشورها را در زمینه مدیریت زمین پایدار تجلیل میکند و در عین حال به تصویر گستردهای از ۲۵ سال آینده چشم میدوزد که در آن بشر به خنثیسازی تخریب زمین دست خواهد یافت.
باید توجه داشت که خنثیسازی تخریب زمین پایهای محکم برای کاهش فقر امنیت غذایی و آبی و همچنین کاهش و تعدیل تغییرات اقلیمی خواهد بود.
در ادامه چند موضوع کلیدی مرتبط با بیابانزایی و خشکسالی به نقل از پایگاه اطلاعرسانی سازمان ملل متحد آورده شده است:
- بیابانزایی و خشکسالی تا سال ۲۰۲۵ میلادی منجر میشود ۱.۸ میلیارد نفر کمبود آب مطلق را تجربه کرده و دو سوم از کشورهای جهان تحت شرایط کمبود آب شدید زندگی کنند.
- بیابانزایی و خشکسالی یک خطر طبیعی با اثرات قابل توجه و فراگیر اجتماعی - اقتصادی و زیست محیطی است که بیش از هر بلای طبیعی دیگر باعث مرگومیرهای بیشتر و جابهجایی مردم میشود.
- بیابانزایی و خشکسالی امنیت انسانی را به خطر میاندازد، به طوری که تا سال ۲۰۴۵ میلادی حدود ۱۳۵ میلیون نفر ممکن است به علت بیابانزایی آواره شوند. دستیابی به خنثیسازی تخریب زمین از طریق بازسازی زمینهایی که در حال حاضر تخریب شدهاند، افزایش مقیاس مدیریت زمین پایدار و تسریع روند بازسازی، راهی برای انعطافپذیری بیشتر و تامین امنیت برای همه است.
- بیابانزایی و خشکسالی بر آب و هوا و تغییرات اقلیمی نیز موثر است. ترمیم خاکهای اکوسیستمهای تخریب شده، ظرفیت ذخیره سالانه سه میلیارد تُن کربن را دارد. همچنین بخش استفاده از زمین حدود ۲۵ درصد از کل انتشار جهانی کربن را بر عهده دارد.
بر اساس دستور کار توسعه پایدار، سران کشورها متعهد شدهاند تا از طریق مصرف و تولید پایدار، مدیریت مداوم منابع طبیعی خود و اقدام فوری نسبت به تغییرات اقلیمی به منظور حمایت از نیازهای کنونی و نسلهای آینده از کره زمین در برابر تخریب محافظت کنند. هدف شماره ۱۵ این دستورالعمل به طور خاص به توقف و ترمیم تخریب زمین مربوط میشود.
روزهای بینالمللی فرصتی برای آموزش مردم در مورد مسائل نگرانکننده روز، بسیج اراده سیاسی و منابع برای حل مسائل جهانی و جشن و تقویت دستاوردهای بشریت است. گرامیداشت روزهای بینالمللی به پیش از تشکیل سازمان ملل متحد بازمیگردد اما سازمان ملل متحد آنها را به عنوان یک ابزار حمایتی قدرتمند پذیرفته است.
نظر شما