حتی اگر شما و نزدیکانتان واکسیناسیون کامل هم انجام داده باشید، باز هم ممکن است دچار عفونت کرونا شوید. اگر خودتان یا افرادی که با شما در یک جا زندگی می‌کنند، چه بزرگسالان و چه کودکان، علائمی مانند تب، سرفه و تنگ‌نفس پیدا کردند، باید آزمایش کرونا (آزمایش‌های سریع که در داروخانه‌ها موجود هستند یا آزمایش PCR که آزمایشگاه‌ها ارائه می‌دهند) انجام دهند.
اگر آزمایش کرونا فردی در خانواده مثبت شد، باید این کارها را انجام دهید:
۱- تا جایی که ممکن است بین اعضای خانواده فاصله ایجاد کنید: در شرایط ایدئال فردی که کرونا دارد، باید اتاق خواب و دستشویی جداگانه داشته باشد، اما اگر چنین کاری برایتان ممکن نیست تا جایی که ممکن است تماس‌های میان اعضای خانواده را کم کنید، از وسائل مشترک استفاده نکنید، دست‌هایتان را بشویید و سطوحی که بسیار لمس می‌شود را پاک نگه‌دارید.
۲- میزان تهویه در خانه را افزایش دهید
تهویه خانه یک عامل مهم دیگر برای کاهش خطر سرایت کرونا است. تا جایی که آب و هوا اجازه می‌دهد پنجره‌ها را باز نگه‌دارید. اگر دمای محیط پایین است، اگر اندکی لای پنجره را هم باز نگه‌دارید، به تهویه کمک می‌شود. اگر سیستم تهویه مرکزی دارید، «فن»های آن را به کار بیندازید یا اگر امکان دارد از دستگاه‌های پرتابل با کارآمدی بالای تصفیه ذرات معلق در هوا استفاده کنید.
۳- همه افراد خانواده باید ماسک بزنند
هر کسی در خانه که سنش اجازه ماسک زدن را می‌دهد، باید ماسک بزند، به خصوص فردی که آزمایشش مثبت شده است.
بزرگسالان و کودکانی که آزمایش مثبت دارند، صرفا با نفس کشیدن و حرف زدن هم ویروس را در محیط پخش می‌کنند و به دیگران سرایت می‌دهند. افراد تا هنگامی که ۱۰ روز از شروع علائم گذشته باشد و علائم رو به بهبود باشند و دست کم ۲۴ ساعت بدون داروهایی مانند استامینوفن یا ایبوپروفن تب نداشته باشند، باید ایزوله بمانند، چرا که امکان سرایت عفونت وجود دارد.
برای جلوگیری از سرایت ویروس، از دو یا چند لایه ماسک که کاملا دهان و بینی‌تان را بپوشاند، استفاده کنید. ماسک باید اندازه صورت‌تان باشد و در بالای بخش بینی سیم انعطاف‌پذیری داشته باشد که روی پوست بچسبد و مانع نشت هوا شود. ماسک کودکان هم باید اندازه صورت‌شان باشد و در کودکان زیر ۲ سال نباید از ماسک استفاده کرد.
۴- در صورت امکان، یکی از افراد خانواده نقش مراقب را به عهده بگیرد
اگر شخص بیماری در خانه دارید، به خصوص اگر کودک باشد، لازم است دیگران به او کمک کنند. اگر دو والد حضور دارند، یکی از آن دو نفر و ترجیحا کسی که واکسینه شده است، به عنوان مراقب تعیین شود تا میزان تماس‌ها با فرد بیمار به حداقل برسد. این فرد مراقب وظیفه دادن داروهای بی‌نسخه برای تسکین علائم و دادن مایعات کافی به بیمار را به عهده می‌گیرد.
همچنین اگر بیمار کرونایی در خانه دارید، باید مراقبت نشانه‌های هشداردهنده وضعیت اضطراری باشید، از جمله اشکال در تنفس، گیجی و منگی، خواب‌آلودگی و بیدار نماندن یا از خواب پریدن، یا رنگ‌پریده شدن یا خاکستری یا آبی شدن رنگ لب‌ها، ناخن‌ها یا پوست.
۵- در چه مواردی قرنطینه لازم است
اگر در تماس نزدیک با فردی بوده‌اید که آزمایش کرونایش مثبت بوده است، بر حسب وضعیت واکسیناسیون‌تان ممکن است لازم باشد خودتان را در خانه قرنطینه کنید. اگر واکسیناسیون کامل انجام داده‌اید، نیازی به قرنطینه کردن نیست، اما باید دست کم تا ۱۴ روز مراقب بروز احتمالی علائم بیماری در خودتان باشید و در فضاهای عمومی دربسته ماسک بزنید.
اگر در خانه‌تان کسی مبتلا به کووید-۱۹ بوده است، برای افراد کاملا واکسینه‌شده حتی اگر بی‌علامت باشند، انجام آزمایش پنج تا هفت روز پس از آخرین تماس با فرد مبتلا توصیه می‌شود.
اگر واکسینه نشده‌اید، پس از تماس نزدیک با فرد مبتلا دست کم برای ۱۰ روز خودتان را قرنطینه کنید و پس از این مدت به شرط بی‌علامت بودن می‌توانید از قرنطینه خارج شوید. اگر پس از ۷ روز از مدت قرنطینه آزمایش دادید و آزمایش‌تان منفی بود و علامتی هم نداشتید، می‌توانید از قرنطینه خارج شوید.
۶- واکسن بزنید
در نهایت، بهترین کار برای پیشگیری از عفونت کرونا درون یک خانوار این است که همه افراد واجد شرایط واکسن بزنند. توجه داشته باشید که افراد غیرواکسینه با احتمال شش برابر بیشتر ممکن است آزمایش مثبت کرونا پیدا کنند و احتمال مرگ ناشی از کرون در افراد غیرواکسینه ۱۱ برابر بیشتر از افراد واکسینه است.
منبع:CDC