تحصیلات ابتدائی خود را در زادگاهش شروع کرد و پس از پایان تحصیلات ابتدایى در آموزشگاه حرفهاى به تحصیل در رشته ماشین‌افزار پرداخت. سپس در اداره مخابرات استخدام شد و به طور همزمان، در هنرستان در همان رشته ادامه تحصیل داد. وی چندی بعد به خاطر انجام بحث‌های سیاسى در محیط کار و مدرسه، مجبور به استعفا شد.
ابوالحسنی خرداد سال 54 دیپلم فنی گرفت و همان سال در کنکور سراسرى دانشگاه تهران شرکت کرد. سپس در رشته مهندسى صنایع دانشگاه علم و صنعت تهران ثبت نام کرد.
دوران دانشجویی وی بیش از 3 ماه طول نکشید و با درخواست حجه‌الاسلام موسوى همدانى پیش‌نماز مسجد ابراهیم خلیل(ع) شهر رى و از روحانیون مبارز، با تشویق پدر خودش از دانشگاه انصراف داد و به حوزه علمیه قم رفت.
او بعد از انقلاب به جهت علاقه‌مندی به تاریخ معاصر ایران و به خصوص دوره مشروطه به پژوهش و تحقیق در این زمینه پرداخت و مدتی هم با موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران همکاری‌های مستمری داشت.
«تحلیلى سیاسى - اجتماعى از فلسفه و ضرورت ولایت فقیه و دموکراسى ارشاد شده»، «تبیینى از فلسفه سیاسى- اجتماعى- اخلاقى - فرهنگى فرقانیسم»، «میعاد با استاد مطهرى شهید راه تطهیر سیماى فرهنگ اسلامى از زنگار غرب زدگى و شرق زدگى»، «تحلیلى از نقش سه گانه شهید شیخ فضل‌الله نورى در نهضت تحریم تنباکو»، «نگاهى به ابعاد گوناگون جنگ صلیبى غرب با اسلام»، «جهاد دفاعى و جنگ صلیبى ایران و روس تزارى»، «پایدارى تا پاى دار؛ سیرى در زندگینامه علمى- معنوى - اجتماعى و سیاسى شهید شیخ فضل الله نورى»، «آینه‌دار طلعت یار؛ سیرى در زندگانى و افکار ادیب پیشاورى»، «سلطنت علم و دولت فقر؛ سیرى در زندگانى و افکار و مجاهدات حجة الاسلام ملاقربانعلى زنجانى» و «مهاتما گاندى: همدلى با اسلام و همراهى با مسلمین» نمونه‌هایی از آثار منتشرشده از این محقق است.
حجت الاسلام ابوالحسنی سوم اسفندماه به دلیل نارسایی قلبی دار فانی را وداع گفت در حالی که 56 سال بیشتر نداشت.
