به گزارش همشهری آنلاین، طنین صدای روضه‌خوان هم در لابه‌لای مویه‌های خانواده متوفی کمتر شنیده می‌شد. انگار هرکس هر کاری که می‌کرد فقط برای دل خودش بود. اما انگار بعضی از رفقای مرحوم می‌خواستند سنگ‌تمام بگذارند! چند ویلچر کنار ورودی مجلس حکایت از سهمی ویژه برای مسافری داشت که چشم‌به‌راه خیرات و مبرات بازماندگانش بود. حرکت زیبای اهدای ویلچر به‌جای تاج‌گل و عرض تسلیت به خانواده متوفی تا ثوابش هدیه‌ای باشد برای روح مرحوم.
مجلس پرهیاهو بود و دور و اطراف خانواده داغدیده شلوغ و پلوغ؛ یکی سرش به پذیرایی گرم بود و یکی سقایی می‌کرد.
کد خبر 884682
نظر شما