همشهری آنلاین- سحر جعفریان عصر: همان‌ها که بی‌وقفه با نمره تلفن آگهی‌دهنده تماس می‌گیرند و از اوضاع ملخ و کابین خلبان تا دُم و موتور هواپیمای کهنه جویا می‌شوند و حاضرند به قدرِ قیمت آن سر کیسه‌هاشان را شُل کنند. البته میان‌شان کسانی هم هستند که با جیب خالی و فقط از سر کنجکاوی تماس می‌گیرند! آگهی‌دهنده، مردی میان‌سال است که چندان حوصله پرحرفی ندارد از این رو سوالاتِ مشتریان تماس گیرنده را کوتاه و باعجله پاسخ می‌دهد: «تکلیف مدل هواپیما که مشخصه...یه گوگلِ سردستی انجام بدید هزارتا سایت برای معرفی آنتونوف ۲ براتون باز میشه...سال ساختش حدود ۱۹۴۵ هست...کاربری چندمنظوره کشاورزی، هواگردی و نظامی داره...تَهِ ظرفیتش ۱۲ نفره...بیشتر از ۳ و نیم متر بر ثانیه می‌پره...سرعتش بالای ۲۵۰ کیلومتر بر ساعته...البته که هواپیما زمین‌گیره و حالا کاربری تزیینی و نمایشی داره».
سر صف مشتریان در ایران و تَهِ آن در قطر!
مردِ میان‌سالِ آگهی‌دهنده، مشهدی‌ست و آنتونوف ۲ را هم در فضای بازِ گاراژی در حاشیه مشهد، آشیان داده است: «حدود ۱۰، ۱۵ سال پیش این هواپیما رو از یه سازمان نیمه‌دولتی با یه سری خُرده‌ریز دیگه خریدم...اون وقت کاربریش سم‌پاشی زمین‌های کشاورزی بود...زمین‌گیر که شد دیگه اورهالش نکردم...چندتا صندلی داشت که شکسته و باله‌هاش هم نیاز به تعمیر داره...اگه مشتری واقعی هستید، دست بجنبانید که پاش مشتریِ سِمج وایستاده...رئیسِ موزه هوانوردی قطر که می‌خواد اینو بخره برای موزه‌اش...» طیف مشتریانِ آنتونوف قدیمی، متنوع است؛ از طراحان فضای داخلی کافه، رستوران و پاساژهای آنچنانی گرفته تا سازمان‌های دولتی و برخی مدارس و مراکز آموزش علوم هوانوردی که برخی‌شان بی‌چک و چانه، دنبال خرید آن هستند تا از برایش، بادی به غبغب بیندازند.
