همشهری آنلاین – گروه سیاسی: به‌دنبال تحولات اخیر در سوریه، یکی از موضوع‌هایی که در کانون توجه رسانه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی قرار گرفته، آینده محور مقاومت و کیفیت مناسبات ایران و حزب‌الله است، آن‌هم در شرایطی که با سقوط بشار اسد، مهم‌ترین مسیر ارتباطی ایران و حزب‌الله به تصرف نیروهای متخاصم درآمده و چشم‌انداز مبهمی را در این زمینه ترسیم کرده‌است.
اگرچه برخی براین گمانند که با سقوط دولت اسد، به‌عنوان یکی از ستون‌های محور مقاومت در منطقه، جبهه مقاومت با خلاهای راهبردی قابل‌توجهی مواجه خواهد شد که سبب تضعیف پیوندهای ارتباطی در این محور می‌شود، اما به‌نظر می‌رسد چنین گزاره‌ای پیش از هر چیز دارای جنبه‌های تبلیغاتی و عملیات روانی برای القای «شکست محور مقاومت» است.
واقعیت ماجرا اما حکایت دیگری دارد و حتی تحلیلگران غربی نیز معتقدند مناسبات ایران و حزب‌الله دوران‌های سخت‌تر از سقوط دولت اسد را نیز تجربه کرده و پیوندی راهبردی رسیده است.
سقوط اسد پایان ماجرا نیست
اندیشکده «واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک» در تازه‌ترین گزارش خود به این موضوع پرداخته و تاکید کرده که اگرچه سقوط دولت اسد می‌تواند برای محور واشنگتن – تل‌آویو «دلگرم کننده» باشد، «اما این، به آن معنا نیست ایران به سادگی از سوریه به‌عنوان کریدوری به‌منظور حمایت از حزب‌الله لبنان دست بردارد».
«مایکل نایتز» تحلیلگر ارشد اندیشکده واشنگتن معتقد است اتفاقا تجربه‌های تاریخی نشان می‌دهد ایران در چنین شرایطی نیز می‌تواند به حمایت‌های خود از محور مقاومت ادامه دهد؛ به‌عنوان مثال، زمانی که حوثی‌های یمن در سال ۲۰۱۵ تحت یک تحریم تسلیحاتی هدفمند ذیل قطعنامه ۲۲۱۶ شورای امنیت قرار گرفتند، ایران حمایت‌های خود را از مسیرهای مختلف، از جمله عمان و حتی از طریق بخش‌هایی از یمن که در اختیار نیروهای ضدحوثی بود، به محورمقاومت رساند.
به گفته این تحلیلگر آمریکایی، چنین حمایت‌هایی ازسوی ایران، که وی ادعا می‌کند شامل «انواع موشک‌های بالستیک میان‌برد، موشک‌های ضدکشتی، موشک‌های کروز، پهپادهای تهاجمی دوربرد، قایق‌های انفجاری و...» می‌شود، در شرایطی به‌دست حوثی‌ها رسیده که منطقه تحت نظارت‌های چندملیتی، از جمله ازسوی سازمان‌ملل، ناتو و کشورهای خلیج‌فارس بوده‌است.
۴ مسیر ارتباطی احتمالی با حزب‌الله
مایکل نایتز در ادامه این گزارش از میان گزینه‌های آینده ایران برای حفظ خطوط ارتباطی خود با حزب‌الله، به ۴ احتمال برجسته اشاره می‌کند:
- ادامه حمل‌ونقل زمینی با کامیون از طریق عراق، در مرکز سوریه و به لبنان
- سایر مسیرهای زمینی؛ از طریق عراق، اردن و جنوب سوریه یا از طریق عراق، ترکیه و شمال سوریه
- حمل‌ونقل دریایی به سواحل مدیترانه سوریه و در ادامه حمل و نقل به‌وسیله کامیون به لبنان
- حمل‌ونقل هوایی به سوریه (با پوشش‌های مختلف) و در ادامه حمل‌ونقل با کامیون به لبنان
این تحلیلگر ارشد اندیشکده واشنگتن در توجیه ادعاهای خود درباره این مسیرهای چهارگانه می‌گوید: «با توجه به اینکه سوریه پس از سقوط اسد، احتمالا شاهد هرج و مرج‌هایی در حوزه حمل‌ونقل و خطوط مواصلاتی و ارتباطی خواهد بود، ایران به‌راحتی می‌تواند از این وضعیت برای استمرار حمایت از حزب‌الله و سایر نیروهای محورمقاومت استفاده کند».
نظر شما