-
محله به محله در منطقه ۱: دزاشیب
در این محله با قمه و قداره به شاه حمله شد
حدود صد و هفتاد سال قبل در محله دزاشیب به ناصرالدین شاه قاجار که سوار بر اسب راهی شکار بود، حمله شد. او در این ماجرا آسیب جدی ندید ولی بهانهای شد برای قلع و قمع فرقه بابیون در ایران.
-
آب شاهی در گاری و تانکر | تصاویری از فروش آب در تهران ۱۰۰ سال پیش
در روزگاری که هنوز خبری از لولهکشی آب نبود، تامین آب شرب مورد نیاز برای تهرانیها یک چالش به شمار میرفت. اگرچه تهرانیها آن روزها آب شرب مورد نیاز خانه را از طریق چشمهها و قناتها تامین میکردند، اما شغلی به نام آبفروشی وجود داشت که کار تهرانیها را برای دسترسی به آب آسانتر میکرد.
-
تنور این شغل دیگر داغ نیست | چرا شاطرها دیگر به کوچه سرپولک نمیروند؟
کوچه سرپولک در میانههای خیابان ۱۵خرداد تا چند دهه قبل راسته تنورسازها بود. شاطرهای قدیمی برای تهیه تنورهای گلی به کوچه سرپولک میرفتند، اما این کوچه تاریخی آرامآرام به خاطرهای در ذهن نانواهای تهرانی تبدیل شد و حالا هیچ اثری از کارگاههای تنورسازی در آن باقی نمانده است.
-
داوتگرانی که سماورساز شدند
دواتگری هنری بود که در تهران قدیم طالب و خواهان بسیار داشت؛ شغلی که نخست به ساختن جوهردان و ظروفی که در آنها مرکب نوشتاری نگه میداشتند منحصر بود، اما با گذشت روزگار، نام آن باقی ماند در حالی که خود شغل پوست انداخت و دواتگران سماورساز شدند و کمکم سینی و آفتابهلگن فلزی ساختند.
-
سبک زندگی متفاوت آقای وزیر دهه ۶۰
پزشکی که ماندن در ایران را به امکانات رفاهی امریکا ترجیح داد
خانه رویایی، حقوق بالا، ریاست بخش کودکان و بخش مراقبتهای ویژه نوزادان بیمارستان دانشگاهی میامی، امکانات رفاهی و هر آنچه در آمریکا داشت را رها کرد و بازگشت به ایران را بر ماندن در آمریکا ترجیح داد.
-
صابونی که به تن همه خورده است!
صابونپزی پیشهای بود که از گذشته تاکنون نام یکی از محلههای تهران تحت تاثیر آن بوده و اهالی یک کوچه در این محدوده هنوز بوی گوگرد استفادهشده در این کار را به خاطر دارند.
-
ستارههای پشت پرده سینما چه کسانی بودند؟ | ماموریت ویژه فیلمبرها در تهران قدیم
در دهه ۳۰ و ۴۰ که اقبال عمومی برای تماشای فیلم در سینماها به اوج رسیده بود، مردم از ۸ صبح در صف خرید بلیت میایستادند تا این شانس را داشته باشند که ساعت ۱۰ شب فیلم مورد علاقهشان را روی پرده سینما ببینند.
-
بستنی، آی بستنی، نوبره بهاره بستنی! | تهرونیهای قدیم از کجا بستنی میخریدند؟
امروز تهیه بستنی کار آسانی است. کافی است سراغ نزدیکترین سوپرمارکت بروید تا از میان انواع بستنیهایی که در فریزر ردیف شده، بستنی دلخواهتان را انتخاب کنید. اما چند دهه پیش که از یخچال و فریزر خبری نبود، تهرانیها برای تهیه بستنی باید سراغ دکانهای بستنیفروشی میرفتند که تعدادشان هم زیاد نبود.
-
روایت دکتر کلانترمعتمدی از همراهی با دکتر مرندی | در ایران به ما میگفتند امریکایی! + فیلم
دکتر مرندی در سالهای آخر اقامت در آمریکا به همراه چند تن از پزشکان، انجمن اسلامی پزشکان مقیم آمریکا و کانادا را راهاندازی کرد. اما با پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ او و چند پزشک دیگر، تصمیم گرفتند به ایران بازگردد.
-
چارواداری در طهران در نقش شرکتهای مسافربری و باربری | چاروادارها حق گمرکی و راهداری میپرداختند
روزگاری مردم برای رفتوآمد و سفر از چهارپایان استفاده میکردند و افرادی که این سفر را هدایت میکردند به چاروادار معروف بودند.
-
روایت دکتر مرندی از سفر به عراق به تاکید و سفارش رهبر انقلاب
فیلم | ماجرای هدیه صدام به همسر وزیر ایران چه بود؟
دکتر سیدعلیرضا مرندی، وزیر بهداشت دهه ۶۰ ، در سفر به عراق، هدیه ای از صدام حسین دریافت می کند. دکتر سیدعلیرضا مرندی زمان حکومت صدام حسین، دوبار به عراق سفر کرد.
-
نفتی نفت! | وقتی خانهها بوی نفت میداد
روزگاری که گرمای خانه و آشپزخانه با چراغهای نفتسوز تامین میشد، یکی از مشاغل تهران قدیم نفتفروشی بود که اکنون تقریبا مسنوخ شده است.
-
میرابها و توزیع عادلانه آب در کن | مدت آبرسانی چگونه با پنگان محاسبه میشد؟
تنوع منابع آبی در تهران و البته فراوانی باغها، چه در حاشیه و روستاها و چه در حلقه مرکزی شهر، باعث رونق شغل میرابی در تهران شد تا آب بهصورت عادلانه میان زمینهای کشاورزی و باغها و خانهها توزیع شود.
-
محله به محله در منطقه یک: گلابدره
محلهای در تهران که با سیبهایش معروف شد
در محله خوش آب و هوای پایتخت در دامنه کوههای شمالی شهر، حوالی یک دره زیبا محلهای که حدود صد سال پیش فقط باغ و کشتزار بود، محصولی منحصر به فرد و خوش آب و رنگ داشت.
-
داستان شغل ۵۰۰ ساله دلاکی با ۳۳ چشمه مهارت | مشهورترین دلاک ایرانی که بود؟
اگر پای صحبت دلاکهای قدیمی بنشینید، حتماً از تعطیلی تدریجی حمامهای پایتخت گله میکنند. تعطیلی حمامهای تهران شروع کسادی کسب و کار دلاکها بود و امروز تقریباً حمامی وجود ندارد که دلاکی در آن مشغول کار باشد.
-
دکتر علیرضا مرندی از ۶دهه زندگی مشترک برایمان میگوید
دکتر مرندی: خانوادهام هیچ وقت به زندگی در خارج فکر نمیکنند
دکتر سیدعلیرضا مرندی، متخصص کودکان و فوقتخصص نوزادان از آمریکاست. وزیر بهداشت و سابقه ۲ دوره نمایندگی مجلس را در کارنامه سیاسیاش دارد و از سال۱۳۸۸ نیز رئیس فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران است.اما بهانه گفتوگوی ما با او، شنیدن تجربههای شیرین زندگی مشترک با همسرش است.
-
تنها پل قدیمی تهران با سازه آجری
۲پل آجری در محله کن سندی معتبر برای نشان دادن قدمت و هویت تاریخی این محدوده است. هنوز اهالی محله کن خاطرات بسیاری از پل قاجاری و پل محمدعلی کنی به یاد دارند. به گفته تهرانشناسان و اهالی میراث فرهنگی، پل تاریخی کن، تنها پل قدیمی تهران است که سازه آجری دارد.
-
چرا آسیاب به نوبت؟ | وقتی آسیابانهای تهران بیکار شدند
اکنون دیگر نه از گردش پرههای آسیابها خبری است و نه از آسیابانهای باتجربه تهرانی که برای قرنها حاصل دسترنج کشاورزان این گستره را آرد میکردند. اکنون دیگر در تهران نشانی از شغل آسیابان وجود ندارد اما آسیابانها روزگاری یکی شغلهای مهم و کارراهنداز تهران قدیم بودند.
-
بازار این کسب و کار اطراف کشتارگاه تهران سکه بود
روده گوسفند از روزگار قدیم برای پوشش و بستهبندی مواد غذایی مورد استفاده تهرانیها قرار میگرفت و مقصد اصلی رودههایی که در کشتارگاه تهران جمع میشد کارگاههای زهتابی بود.
-
ماجرای شکوائیهنویسان تهران و ضرب و شتم دادخواهان | نخستین صندوق عدالت کی راهاندازی شد؟
عریضهنویسی در تهران قدیم سابقهای دیرینه دارد؛ شغلی که بیشتر برای دادخواهی مردم و نوشتن شکایتها و مطالباتشان از شاهان قاجار باب شد.
-
کشتی با خرس در خیابانهای تهران | تصاویر عجیب و تاریخی از معرکهگیرهای تهران
پولی که نصیبشان میشد با انجام کارهای عجیب و شگفتآور رابطه مستقیم داشت؛ هرچه معرکهگیر کارهای خارقالعاده بیشتری انجام میداد و جمعیتی که دورش حلقه زده بودند را بیشتر به وجد میآورد، احتمال اینکه تماشاچیها دست در جیب کنند و پولی در کسیهاش بیاندازند هم بالاتر میرفت. عجایب شغل معرکهگیری در تهر
-
فیلم | کسب و کارهای از یاد رفته | پولسازترین شغل پایتخت
روزگاری در تهران قدیم بازار برخی مشاغل چنان سکه و آنقدر با زندگی مردم گره خورده بود که گاهی باعث نام و آوازه یک خانواده میشدند.
-
۲۰ خانه نورانی در یک محله تاریخی | رسم ماندگار وقف زمین یا خانه در کن برای ساخت مسجد
مساجد قدیمی محله کن نشان دهند بافت مذهبی این محله است به طوری که این محله با وجود جمعیت کم، ۲۰ مسجد را در خود جای داده است. آنگونه که اهالی قدیمی محله میگویند در گذشته در محله کن رسم بوده تا قسمتی از زمین یا خانه را برای ساخت مسجد، اختصاص می دادند.
-
روایت دکتر مرندی از برگشتن به ایران
فیلم | فرزندانم فارسی بلد نبودند!
دکتر سیدعلیرضا مرندی، متخصص کودکان و فوقتخصص نوزادان از آمریکاست. وزیر بهداشت و سابقه ۲ دوره نمایندگی مجلس را در کارنامه سیاسیاش دارد و از سال۱۳۸۸ نیز رئیس فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران است.
-
دکتر مرندی، چهره مؤثر در حوزه بهداشت و درمان کشور
سبک زندگی دکتر مرندی بهعنوان یکی از پزشکان ادیب سرزمینمان بسیار خاص و متفاوت است.
-
داستان صادره از کن! | ثبت احوال اسمالون نخستین مرکز دولتی کن بود
تاریخ کهن محله کن را باید میان اسناد تاریخی آن جستوجو کرد؛ از کاوشهای باستانشناسی تا اسناد ملکی و شناسنامههای قدیمی که پس از راهاندازی ثبت اسناد و ثبت احوال کن در این آبادی تاریخی به جا مانده است.
-
تاریخسازان جاوید محله کن | کوچکترین و مسنترین شهید محله را بشناسید
اهالی محله کن مردمانی مذهبی و پایبند به اصول انقلاب اسلامیاند. تقدیم ۱۴۶ شهید به انقلاب، جنگ تحمیلی و برای دفاع از حرم مطهر حضرت زینب(س) گواه این مدعاست. این اهالی باصفا و صمیمی همواره یار و یاور انقلاب اسلامی در همه عرصههای تاریخ بودند.
-
پژوهشکدهای که در خانه اربابی جان گرفت
معماری منظم و هماهنگی که این روزها با نام پژوهشکده فرهنگ و هنر در خیابان انقلاب خودنمایی میکند تا سال ۱۳۴۰ خانه رستم گیو معروف به ارباب بود که تأسیس بنیاد خیریه گیو، ریاست انجمن و نمایندگی زرتشتیان در مجلس شورای ملی را بر عهده داشت.
-
کاروانسرای دویازِیمُن هنوز سرپاست | کن روزگاری محل اتراق و استراحت کاروانها بود
کن به دلیل مرکزیت و موقعیت جغرافیایی محل تردد بسیاری از کاروانهای قدیمی بود که به نیت زیارت و یا دادوستد از این روستای قدیمی میگذشتند. همین موضوع باعث شده بود که کاروانسراهای زیادی در این روستا ساخته شود و هنوز هم بقایای یکی از آنها در این محله دیده میشود.
-
انارخوری شاه قاجار در نزدیکی دوازدیمون روستای کن
گستره خوش آب و هوای کن برای تهرانیها به باغها و مزراع کشاورزیاش معروف است؛ همان باغهای انبوه، کوچهباغهای دلگشا و درختان کهنسالی که اکنون دیگر به نماد کن تبدیل شده است.