تاریخ انتشار: ۵ بهمن ۱۳۸۸ - ۰۸:۰۷

سهیلا نیاکان: عکاس تئاتر، عکاسی است که بار تصویری جامعه را بر دوش دارد؛ کسی که باید عوامل نمایش را در یک فریم خود بگنجاند

خوشبختانه پیوند تئاتر به‌عنوان هنری زنده، لحظه‌ای و میرا با هنر عکاسی، حرکت تقریبا تازه‌ای است که اگر به‌طور مداوم ادامه پیدا کند، به تعریف و جایگاه مشخصی نسبت به این ژانر هنری (عکاسی تئاتر) دست خواهیم یافت.

همچنان که می‌دانیم در طبیعت تئاتر، با لحظه‌ای مواجهیم که دیگر قادر به تکرار نیست، حتی اگر صد شب یک نمایش را  اجرا کنیم.عکاس تئاتر در تصویر خود باید کلام و پیامی را بگنجاند که اگر فردی نتوانسته است نمایش را ببیند، بتواند پیام آن را در تصویر دریافت کند.

در واقع، حرکتی که فیلمبردار انجام می‌دهد، یک عکاس باید از طریق لنز دوربین خود انجام دهد و حرکتش را در ایستا بودن تداعی کند.با چنین اوصافی، تعدادی از آثار عکس تئاتر 2 هنرمند سمنانی، حسین اسکندرزاده و یعقوب پازوکی برای نمایش در بخش عکس جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر (دوره بیست‌وهشتم) راه یافته‌اند.

این در حالی است که از 288 قطعه عکس ارسال شده متعلق به 62 عکاس به دبیرخانه جشنواره فجر، 47 قطعه عکس از 32 عکاس به بخش مسابقه جشنواره راه پیدا
کرده‌اند.

یعقوب پازوکی درباره کارهایش می‌گوید: آثاری که من در این خصوص تهیه کرده‌ام همگی از نمایش‌هایی هستند که در سمنان اجرا شده‌اند و این حاصل برنامه‌ای بود که توسط حوزه هنری استان سمنان ترتیب داده شد. در همین برنامه‌ای هم که حوزه برگزار کرد، آثارم به عنوان آثار برتر استان سمنان در بخش عکاسی تئاتر شناخته شدند و اکنون برای ارسال و شرکت در جشنواره تئاتر فجر انتخاب شده‌اند.

پازوکی درخصوص ویژگی عکاسی تئاتر می‌گوید: این نوع عکاسی، صد در صد متفاوت‌تر از سایر انواع عکاسی است. من از طبیعت هم عکاسی می‌کنم که جلوه و هنر خداوند را نشان می‌دهد، ولی عکاسی تئاتر چون موضوع هنری دارد و هنر را به خدمت می‌گیرد، نسبت به بقیه شاخه‌های عکاسی لذت‌بخش‌تر است.

او در ادامه می‌گوید: از آنجا که باید در عکاسی تئاتر دقت بسیاری به خرج دهی و حساس باشی تا آرامش تماشاگر تئاتر را بر هم نزنی و همچنین مراقب باشی تا صدای شاتر دوربین مزاحم بیننده و عوامل تئاتر نشود و بعد عکس‌ات را بگیری، همه اینها باعث می‌شود تا در خاتمه، از کار خود لذت ببری چون محدودیت‌ها و سختی‌های خاصی را در حین کار تحمل می‌کنی.

 من به‌عنوان یک عکاس تئاتر در موقع انجام عکاسی سعی می‌کنم دیده نشوم چون باید به بیننده احترام زیادی گذاشت. این عکاس جوان به مشکلات عدیده‌ای در کار عکاسی در استان خود- سمنان- اشاره می‌کند و می‌گوید: ما تا همین اواخر، نگارخانه‌ای برای نمایش آثار عکس‌مان نداشتیم و این نگارخانه به تازگی تاسیس شده است و الان هم برای برپایی نمایشگاه باید شبی 300 هزار تومان بدهیم.

از طرفی همانطور که می‌دانید هزینه‌های مربوط به عکاسی مانند چاپ و غیره بالاست و گرفتن و درخواست وام در این زمینه هم با شرایط دشواری روبه‌روست به طوری که خود من تاکنون موفق به دریافت وام نشده‌ام.

به هر حال مشکلات در زمینه مادی بسیار است ولی در زمینه معنوی کار، مشکلی وجود ندارد و من اگر بخواهم ادامه دهم نگران نیستم چون جنبه معنوی کارم مهم‌تر است و از کاری که انجام می‌دهم، لذت می‌برم؛ هرچند که عکاسی در اینجا بسیار مظلوم واقع شده است.

حسین اسکندرزاده، عکاس دیگر شرکت‌کننده در بخش عکاسی جشنواره تئاتر فجر نیز پیش از این در زمینه‌های خبری و طبیعت عکاسی کرده است و بر این باور است که موضوع آموزش عکاسی در سمنان مورد توجه قرار نمی‌گیرد.

او می‌گوید: مسابقات عکاسی که می‌توانند در تشویق و رشد این حرفه نقش داشته باشند، به ندرت برگزار می‌شوند و فقط چندی پیش انجمن سینمای جوان یک مسابقه عکس با نام «تعزیه» برگزار کرد؛ به این ترتیب که عکاس همان زمان که از تعزیه‌ها عکس می‌گرفت، بلافاصله کارش داوری می‌شد و برای نمایش به نمایشگاهی در همین زمینه می‌رفت.

گفتنی است هیات داوران بخش عکس بیست‌وهشتمین جشنواره تئاتر فجر را فتانه دادخواه، حمید جبلی و رضا معطریان تشکیل می‌دهند و نمایشگاه عکس تئاتر ایران از 2 تا 11 بهمن همزمان با جشنواره در خانه هنرمندان ایران برگزار می‌شود.

همشهری استانها