در این نشست جمال شورجه و حسن علیمردانی تهیه کنندگان، احمد کاوری و مهدی فیوضی کارگردانان، نسرین مقانلو، امیر دلاوری و امیر جعفری بازیگران، حسن ایوبی تدوینگر و آریا عظیمی نژاد سازنده موسیقی فیلم حضور داشتند.
جمال شورجه ابتدا راجع به چگونگی تولید این فیلم و ضرورت تولید فیلم‌هایی از این دست گفت: ابتدا جا دارد به مسئولان و دست اندرکاران بیست و هشتمین جشنواره فیلم فجر تبریک بگویم.
در سال 86 کتاب «حکایت زمستان» آقای سعید عاکف به دست ما رسید که خاطره‌ای در مورد آزاده‌ای در اسارتگاه‌های عراقی بود. بعد از مطالعه فهمیدیم که این دوست ما اسمش اسیر بود ولی با افکار و اعمال واعتقاداتش در اردوگاه، نگهبانان آنجا را اسیر خود کرده بود.
با شجاعت و شهامت در شرایطی که تحت فشار و شکنجه بود، تا جایی که شنیدم اسرا به حاج‌آقا ابوترابی مراجعه می‌کردند تا جلوی کارهای او را بگیرد. ما تصمیم گرفتیم این کتاب را فیلمنامه کنیم.
از داوود امیریان خواستیم از روی این کتاب فیلمنامه بنویسد و در نهایت با برداشت آزاد و تلفیق با تخیل، فیلمنامه این اثر با برداشتی آزاد نوشته شد. درخصوص ضرورت ساخت چنین فیلمی باید بگویم بخش عمده‌ای از نسل جوان ما هنوز آنطور که باید حقایق دفاع مقدس را درک و لمس نکرده‌‌اند هنوز بسیار جا دارد که درخصوص اردوگاه‌ها و اسرا فیلم ساخته شود.
نسل جوان ما باید بداند که با چه زحماتی به استقلال و آزادی رسیده است. این فیلمنامه یک قصه پشت صحنه هم دارد. با توجه به شناختی که از آقای کاوری و فیوضی داشتیم و با توجه به توانمندی‌های این دوستان از صنعت سینما و سابقه‌شان در تلویزیون و ساخت فیلم کوتاه، از این دوستان دعوت به کار کردیم تا مشترکا کارگردانی کنند. به این دلیل که پیش از این کارهای مشترک موفقی با هم داشتند. البته آقای کاوری فیلمنامه را در نهایت بازنویسی کردند.
احمد کاوری در پاسخ به این سؤال که قبول دارید فیلم تان شبیه به فیلم «محرمانه لس‌آنجلس» است، گفت: من معتقدم علاوه بر متاثر بودن از فیلم خوبی چون «محرمانه لس‌آنجلس» فیلم ما تاسی گرفته از خیلی فیلم‌های خوب است؛ تجربه‌هایی که این امکان را به ما بدهد تا به زبان ساختاری نزدیک شویم.
این فیلم قصه پیچیده‌ای دارد و نخواستیم انتهای ماجرا را برای تماشاگر روشن کنیم. شاید در ناخودآگاه ذهنم این فیلم رفته باشد اما به شکل دقیق نمی‌توانم بگویم آن فیلم را الگو قرار دادم. فرم روایت به ما می‌گوید که این فیلم چگونه باید روایت شود.
کاوری درباره کارگردانی این فیلم و لزوم حضور 2کارگردان گفت: من سال‌ها دستیاری کردم و در 60 سریال دستیار بودم. این اتفاق در عرض 15 سال افتاده است. اغلب فیلم‌هایی که در آن حضور داشتم می‌دیدم به نوعی تمام عوامل در موفقیت کار مؤثرند. هر چه تعداد گروه کارگردانی بیشتر باشد فیلم موفق‌تر است. در این ماجرا خوشبختانه شرایطی پیش آمد که امکان حضور 2 کارگردان فراهم شود.
علیمردانی نیز با یادی از رسول احدی فیلمبردار درگذشته که پروانه ساخت این فیلم به نام او صادر شده بود، در مورد بهره‌گیری از مشاوره نیروهای امنیتی گفت: ما از مشاوره این نیروها استفاده کردیم. در نمایش حادثه نسل‌کشی کردها در فیلم، از مشاوره نیروهای وزارت اطلاعات استفاده کردیم.
امیر جعفری بازیگر این فیلم در مورد پذیرش نقش خود در این فیلم گفت: من در اجرای این نقش هیچ الگوی ذهنی نداشتم. برای رسیدن به نقش با آقای کاوری صحبت کردیم و ایشان کمک زیادی به من کردند. برای رسیدن به نقش حرف می‌زنم. برای رسیدن به نقش حس‌های لحظه‌ای به من کمک زیادی می‌کند.
نقش سینمایی با نقش تلویزیونی خیلی فرق دارد سریال‌ها معمولا اصلا متن ندارند، حالا بگذریم از مجموعه‌ای مثل «میوه ممنوعه» که در آن همه چیز حساب شده بود و من حتی یک کلمه بداهه نداشتم. در کار سینمایی متن بسیار مهم است.
امیر دلاوری بازیگر فیلم نیز در مورد نقش خود گفت: گریم سنگین من در این فیلم برای رسیدن به سن و سال شخصیتی بود که در فیلم بازی می‌کردم. من این نقش را از خودم خیلی دور می‌دیدم. آقای کاوری برای رسیدن به نقش به من کمک زیادی کرد.
نوستالژی سینمای کودک
کم رونق بودن نشست‌های رسانه‌ای این دوره از جشنواره فیلم فجر و عدم‌حضور عوامل فیلم‌ها در نشست‌های رسانه‌ای فیلم‌های بخش مسابقه سینمای ایران باعث شد دست‌اندرکاران این جشنواره برای فیلم‌های اول و دوم هم درصورت تمایل عوامل سازنده نشست برگزار کنند. فیلم «راز دشت تاران» به کارگردانی هاتف علیمردانی و محمد لطفعلی آغازگر این نشست‌ها بود.
نشست فیلم راز دشت تاران با حضور داریوش بابائیان تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار و هاتف علیمردانی و محمد لطفعلی، کارگردانان در سالن سعدی برج میلاد برگزار شد.
داریوش بابائیان درباره همکاری با کارگردانان جوان گفت: من همیشه کار کردن با جوان‌ها و فیلم اولی‌هایی را که توانمندی ساخت یک اثر سینمایی را به بهترین شکل خود دارند در دستور کار خود قرار می‌دهم.
در ساخت فیلم راز دشت تاران با توجه به علاقه‌مندی که نسبت به موضوع این فیلم پیدا کردم، با جلسات متعدد و تفکری که نسبت به فیلم‌های اول و دوم داشتم، این پروژه را شروع کردم.
متأسفم که سینمای کودک در این سال‌ها به فراموشی سپرده شده و متأسفانه اگر جشنواره‌ای هم در این زمینه برگزار می‌شود دفاعی از نمایش و برگشت سرمایه در آن وجود ندارد. هاتف علیمردانی کارگردان نیز گفت: من نوستالژی خاصی نسبت به فیلم‌هایی چون گلنار و شهر موش‌ها داشتم و طی این سال‌ها نیز متأسفانه به‌جز فیلم کلاه قرمزی کار جدی در این زمینه تولید نشده است.
باید قبول کنیم که سینمای دنیا در حال پوست انداختن است و جلوه‌های ویژه حرف اول را می‌زند. با توجه به اینکه راز دشت تاران نخستین تجربه ما بود آزمون و خطاها را کنار گذاشتیم و فکر می‌کنم نتیجه امر، فیلمی شده که قابل دفاع و احترام است.
محمد لطفعلی، دیگر کارگردان نیز با اشاره به جریاناتی که در ساخت فیلم‌های انیمیشن و داستانی در ایران وجود دارد و علاقه‌مندی مسئولین به داستان‌های بومی و ریشه‌های ادبی ایرانی گفت: تمام تلاش خود را کردیم تا از ادبیات داستانی در سینمای کودک استفاده کنیم.
احساس کردیم که زمینه و فضای تولید از لحاظ تکنیکی بسیار اندک است و نیاز به تکنیک مناسب در این زمینه داریم.
معرفی داوران بخش مسابقه سینمای ایران
هرچند مطابق آخرین خبر قرار بود داوران بخش مسابقه سینمای ایران جشنواره فیلم فجر، در مراسم اختتامیه معرفی شوند، دیروز در چهارمین روز از جشنواره امسال، ناگهان اسامی داوران این بخش که مهم‌ترین بخش جشنواره فجر محسوب می‌شود، اعلام شد.
مسعود جعفری جوزانی، فیلمساز، اسفندیار شهیدی، مدیر فیلمبرداری و تهیه‌کننده سینما، ابوالقاسم طالبی، فیلمساز، محسن علی اکبری، تهیه‌کننده سینما، محمد ابراهیم فیاض، کارشناس فرهنگی، فاطمه گودرزی، بازیگر و ناصر هاشم زاده، فیلمنامه‌نویس دیروز به‌عنوان داوران امسال معرفی شدند.
به‌نظر می‌رسد مسئله انتخاب داوران امسال که تا حدی دشوار و چالش‌برانگیز شده بود، سرانجام حل شد و مسئولان ترجیح دادند برای جلوگیری از انتقاد بیشتر هم که شده، همین حالا اسامی آنهایی که داوری را قبول کرده‌اند، اعلام کنند.
این در حالی است که هر سال اسامی داوران بخش مسابقه پیش از آغاز نمایش فیلم‌ها اعلام می‌شد. 26 فیلم در بخش مسابقه سینمای ایران بیست‌وهشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به نمایش درمی‌آید.