فراگیری ابعاد سرمایه‌گذاری و اشتغالزایی صنعت توریست یکی از ویژگیهای این صنعت اقتصادی پایه است که علاوه برزودبازده بودن، ظرفیت‌های نامحدودی را نیز برای سرمایه‌گذاری دارد. بسیاری از کارشناسان عقیده دارند در جهان کنونی صنعت گردشگری سومین پدیده اقتصادی پویا، پررونق و روبه توسعه پس از «نفت» و«خودروسازی» است که برای برخی کشورها درآمد سرشاری را دارد.
سازمان همکاری و توسعه جهانی، گردشگری را پس از «بانکداری» دومین بخش خدمات در تجارت بین‌الملل معرفی کرده است. گستره جهانی صنعت جهانگردی، توسعه نوآوری‌های تکنولوژی، جریان‌های سرمایه، فرهنگ، اطلاعات و افزایش درآمدها، بهبود شرایط ارتباطات گردشگری را جلوه دیگری بخشیده است.
در عصر حاضر که جهانگردی و شکوفایی اقتصادی صنعت‌توریست به دغدغه مشترک جهانی تبدیل شده است، کشورهایی موفق بوده‌اند که با بکاربردن ابتکار عمل و یافتن راههای جدید به‌نحو مطلوب از توانمندیهای این بخش بهره‌برده‌اند.
به گفته کارشناسان، وابسته بودن 50 درصد تولید ناخالص برخی‌کشورهای کوچک جهان و محسوس بودن درآمد برخی کشورهای بزرگ از گردشگری می‌طلبد که در کشور ایران به عنوان یک غول بزرگ گردشگری آسیا با تمدن و تاریخ کهن بیش از پیش در این بخش سرمایه‌گذاری شود.
توسعه صنعت گردشگری در دنیا در بخشهای مختلف هتلداری، هواپیمایی، کشتیرانی، حمل و نقل، مراکز اقامتی، تفریحی و بخش خدمات غذایی موجب اشتغال مستقیم و غیرمستقیم زیادی شده است. جذب و به جریان انداختن سرمایه‌های سرگردان، افزایش درآمد ملی و ارزآوری از دیگر مزیت‌های شکوفایی بخش گردشگری است.
فرسوده‌بودن ناوگان حمل و نقل جاده‌ای، کمبود امکانات زیرساختی سیاحتی و زیارتی، مشارکت ناکافی بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری، عدم معرفی مطلوب پتانسیل‌ها و جاذبه‌های گردشگری، نبود استراتژی مشخص در معرفی استعدادها و توانمندی‌ها و نیز عدم رشته‌آموزشی راهنمایی گردشگری از موانع‌توسعه صنعت توریسم در کشور است.