پیرگوشی در واقع یک نوع معمول از کم‌شنوایی حسی-عصبی (اختلال شنوایی که به دنبال اختلال در حلزون یا عصب شنوایی رخ می دهد) است که منجر به اختلال شنوایی دائم می‌شود و اغلب افراد از ابتلای خود به آن آگاه نیستند.
مردان بیشتر از زنان دچار پیرگوشی می شوند
قرار گرفتن در معرض سر و صدا (صدای ناخواسته مثل صدای بوق خودروها) یکی از دلالیل پیرگوشی است . افرادی که سالها در معرض سر و صدا قرار می گیرند معمولاً دچار پیرگوشی می شوند.
افزایش سن، فشار خون بالا، استرس زیاد، برخی داروها و حتی عوامل ارثی در ابتلا به پیرگوشی نقش دارند.
علائم پیرگوشی
پیرگوشی با نشانه‌هایی بروز می‌کند. دشواری در تشخیص اصوات به ویژه اصوات زیر مثل حرف "س" یکی از این نشانه‌هاست.
در افراد پیرگوش فهم مکالمات مشکل است، به خصوص وقتی سرو صدای زمینه‌ای وجود دارد . ضمن اینکه افراد پیرگوش صدای مردان را بهتر از زنان می شوند.
افت شنوایی معمولاً دوطرفه است و ممکن است با وزوز در یک یا دو گوش همراه باشد. یکی دیگر از نشانه ها ممکن است سرگیجه باشد .
افراد مبتلا به پیرگوشی معمولاً عنوان می کنند که گفتار را می شنوند ولی در فهمیدن آن مشکل دارند.
همه نشانه های بالا توانایی های فرد را کاهش می دهد روی کیفیت زندگی وی تأثیر می‌‌گذارد.
تحقیقات اخیر در ایران نشان می‌دهد که پیرگوشی نسبت به گذشته با سرعت بیشتر و در سنین کمتری اتفاق می‌افتد و این در حالی است که بسیاری از افراد به افت شنوایی‌شان اهمیت نمی‌دهند؛ چه بسا دلیل افسردگی، انزوا، ترس، اضطراب و عصبانیت آنها برخاسته از همین مشکل باشد.
بنابراین اگر احساس کم‌شنوایی می کنید بهتر است برای ارزیابی میزان افت شنوایی‌تان به یک اودیولوژیست (شنوایی‌شناس) مراجعه کنید.
مفیدترین کاری که یک شنوایی‌شناس می تواند برای افراد با مشکل پیرگوشی انجام دهد سمعک ها و برنامه‌های توانبخشی است. از جمله برنامه های توانبخشی برای این افراد مشاوره، تجویز سمعک، تجویز وسایل کمک شنیداری و مهارت‌های افزایش ارتباط است.
برنامه های توانبخشی سبب برقراری ارتباط بهتر و در نهایت بالابردن کیفیت زندگی برای افراد مبتلا به پیرگوشی می شود.
*متخصص گوش و حلق و بینی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران
منبع: razmpa.com