تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۳۸۵ - ۰۷:۳۷

حسین سحرخیز: وقتی بچه بودیم، فوتبال هنوز این‌قدر پیشرفت نکرده بود که فیفا بخواهد کشوری را محروم کند. اصلا از این حرف‌ها نبود.

آن‌موقع فوتبالیست‌ها این‌قدر پولدار نبودند. این‌قدر هم بازیکن خوب نبود. باید کلی صبر می‌کردیم تا یک بازیکن ردیف پیدا کنیم و اسم او را با رنگ، پشت پیراهن‌مان بنویسیم. در تمام بازی‌های «گل‌کوچیک» محله، مجبور بودیم مارادونا شویم یا مثلا لئو یاشین یا در نهایت، رود گولیت و فان باستن. خیلی از ماها خوششان نمی‌آمد که در زمین خاکی فوتبال، نام ایرانی داشته باشند. خب آن‌موقع- یعنی نسلی که ما بودیم- فوتبالیست خوبی که گلزن خوبی هم باشد، کم پیدا می‌شد.

بچه که بودیم، فکر می‌کردیم هر کس گل زد، بازیکن خوبی هم هست و بقیه اصلا قاق قاق. فرشاد پیوس هم مثل ماشین گل می‌زد؛ مخصوصا به تیمی‌که ما دلمان می‌خواست. همیشه در تیم محل، دو،سه تا پیوس داشتیم. نصف بچه ها هم ادعای بچه‌محل‌بودن با او را می‌کردند یا احتمال زیاد، پسرعمویی داشتند که او بچه‌محل پیوس بود و اتفاقا آخر هفته یک دست فوتبال هم با او بازی می‌کردند.به هر حال، تب فوتبال ما هم کم‌کمک فروکش کرد. فرشاد پیوس هم بازنشسته شد و پیراهن شماره17 را به کسی داد که می‌گفتند شبیه اوست.

اما واقعا پیوس چیز دیگری بود. هر وقت دلمان می‌خواست، گل می‌زد. از پیوس دیگر خبری نشد تا سال‌ها بعد که او را در خیابانی شلوغ در تهران می‌دیدم. کنار رستورانش می‌ایستاد و به اطراف نگاه می‌کرد. همیشه هم چند نفری کنارش می‌ایستادند. به هر حال، او شاگرد پروین بود.

یادم هست  قدیم‌ها طرفداران تیم رقیب به فرشاد پیوس می‌گفتند « فرشاد آنگولائی». آنها البته اصلا منظور بدی نداشتند؛ فقط می‌خواستند بگویند که فرشاد پیوس فوروارد فرصت‌طلبی است و در محوطه جریمه، کسی حریفش نمی‌شود.

پیوس دوباره به فوتبال برگشت اما این بار به عنوان مربی که تیمی‌ را به دستش بدهند. اوایل، خیلی هم موفق بود. خیلی‌ها هم دوستش داشتند. فرق نمی‌کرد طرفدار کدام تیم باشند اما ستاره پیوس ناگهان افول کرد و از تیمی‌به تیم دیگر رفت؛ تا این آخری که به تبریز رفت و اداره تیمی‌ را به عهده گرفت که همیشه به پرسپولیس دوم معروف بود و گربه سیاه استقلال. اوایل هم نتیجه گرفت اما باز هم ستاره‌اش معکوس شد تا جایی که می‌گفتند شاید بهتر باشد قبل از اینکه عذرش را بخواهند، استعفا دهد. به‌ هر حال تراکتورسازی باز هم به او اعتماد کرد. از تراکتورسازی اخبار خوشایندی به گوش نمی‌رسد. فرشاد را در استادیوم هو می‌کنند؛ بلایی که در انتظار هر ستاره دیگری در هر کسوتی است. آیا باید در انتظار خبر برکناری پیوس بود؟ خبری که برای ستاره سال‌های قبل ما گران تمام خواهد شد؛ با وجود آنکه پیوس در دو بازی نتیجه خوبی گرفته است.