تاریخ انتشار: ۱۴ فروردین ۱۳۸۹ - ۰۶:۴۲

انوشیروان کیهانی زاده: نیمه اول فروردین 1303 وقت مسئولان کشور بر سر بحث درباره مسئولیت نظم میدان بهارستان و معارضه شدید موتمن الملک (رئیس مجلس) و رضاخان (نخست‌وزیر و سردار سپه) گذشت.

 موتمن الملک استدلال می‌کرد که میدان بهارستان قسمتی از محوطه مجلس به‌شمار می‌رود و واحد انتظامی مستقل مجلس مسئول حفظ نظم آن است و سردار سپه می‌گفت که او مسئول حفظ نظم همه کشور از جمله میدان بهارستان است و بر همه نیروهای مسلح از جمله گارد مجلس فرماندهی فائقه دارد.

این معارضه پس از سرکوب تظاهرات مخالفان برقراری نظام جمهوری در ایران آغاز شد که در میدان بهارستان برگزار شده بود.   رضا خان که در آن زمان از هواداران برقراری نظام جمهوری بود، دستور داده بود که هواداران ادامه نظام سلطنتی را در میدان بهارستان به گلوله ببندند که ضمن آن عده‌ای کشته و گروهی مجروح شده بودند.

 این معارضه پانزدهم فروردین با میانجی‌گری تنی چند از رجال رفع شد ولی رضاخان تا سال بعد هم از هواداران برقراری نظام جمهوری در ایران بود.

پروفسور پوپ: آموزش و پرورش میهن‌دوستی، ابتکار ایرانیان بود

پروفسور آرثر پوپ (متولد 1881 و متوفی در 1969 و مدفون در اصفهان) ایرانشناس،  چهارم آوریل 1925 اعلام کرد که طبق کشفیات او، ایرانیان نخستین مردمانی بوده‌اند که از زمان داریوش بزرگ «آموزش و پرورش میهن‌دوستی» را ابتکار و در مدارس به نوجوانان تدریس می‌کردند و در طول هزار سال نخست، روش تدریس این ماده درسی به‌صورت نمایش بود تا در ذهن نوجوان نقش بندد و در تمامی وجود او استقرار یابد.

پروفسور پوپ در سخنرانی خود در دانشگاه کالیفرنیا گفته بود که ایرانیان پیش از یونانیان و ملل دیگر دارای دبستان و کودکستان بوده‌اند؛ یونانیان آکادمی تدریس علم و ادبیات و فلسفه برای بزرگسالان دایر کرده بودند ولی ایرانیان با الهام از آموزش‌های زرتشت به تاسیس مدرسه برای 5ساله‌ها و بالاتر اقدام کرده بودند و در این مدارس آموزش میهن‌دوستی و اخلاقیات و تندرستی (ورزش و بهداشت) بر علم و ادبیات ترجیح داشت.

طبق اکتشافات پروفسور پوپ، در ایران باستان هر مرد جوان که می‌خواست وارد ارتش شود باید 3 ماه آموزش نظامی و 3 ماه آموزش میهن‌دوستی می‌دید که قسمتی از آن به ذهن سپردن تاریخ ایران و تجربه نیاکان بود. تدریس تاریخ به‌صورت سخنرانی در طول خدمت ارتش اجباری بود و مخصوصا در شب پیش از آغاز هر جنگ.

آرثر پوپ، باستان‌شناس آمریکایی و کارشناس تاریخ و هنر ایران، استاد دانشگاه کالیفرنیا و مؤسس انستیتوی مطالعات مشرق زمین، از سال 1925 که وارد ایران شد تقریبا تا پایان عمر در محل (ایران) به اکتشافات و تحقیقات خود درباره تاریخ و تمدن و هنر ایران ادامه داد و در قرن بیستم بیش از هرکس دیگر به شناسانیدن ایران به جهانیان کوشید. فیلیس آکرمن (متولد 1893 و متوفی در 1977) بانوی او در این تحقیقات در کنار شوهرش بود.

«طرح مارشال» دلار را پول اول جهان کرد

چهارم آوریل 1948 هری ترومن،  رئیس‌جمهوری  وقت آمریکا طرح مارشال مبنی بر کمک اقتصادی 5 میلیارد دلاری آمریکا به 16 کشور جنگزده متمایل به غرب در اروپا را که به تصویب کنگره آن کشور رسیده بود، امضا کرد تا قانون شود. عنوان این طرح از نام مبتکر آن «جورج مارشال» وزیر امور خارجه وقت آمریکا گرفته شده است.اجرای این طرح که ماهرانه و با دوراندیشی ویژه تنظیم شده بود، باعث شد که «دلار آمریکا» پول اول جهان شود و نفوذ آن دولت کشورهای گیرنده کمک را فراگیرد و آمریکا قدرت اول غرب شود در برابر شوروی که قدرت اول شرق بود.

وضعیت دلار در سال‌های اخیر به‌علت افزایش بدهی‌های آمریکا و کسر بودجه ضعیف شده است. کسر بودجه دولت آمریکا در سال 2010 به یک تریلیون و 560 میلیارد دلار رسیده و بدهی‌هایش چند تریلیون است. چین (و هنگ‌کنگ) یک تریلیون و 48 میلیارد دلار اوراق قرضه آمریکا را در دست دارد، ژاپن 765 میلیارد، عربستان سعودی و کشورهای عربی حوزه خلیج‌فارس 207 میلیارد، انگلستان 178 میلیارد، تایوان 116، سوئیس 90 میلیارد دلار و... .