اگر نوزاد شما دچار این مشکل باشد، مهم است که این عارضه را در همان ابتدای زندگی تشخیص داد و درمان کرد.
این عارضه ممکن است در ابتدا مشکل مشهودی ایجاد نکند، بنابراین دکترتان با معاینه مفصل لگن را در هر بار ویزیت مورد بررسی قرار می‌دهد تا زمانی که نوزاد به راه بیفتد.
دکتر برای معاینه مفصل لگن نوزاد، به آرامی استخوان‌های ران را فشار می‌دهد و می‌کشد تا ببیند آیا این استخوان در حفره لگن لق می زنند یا نه. هنگامی که سن نوزاد بالاتر رفت، دکتر دو ران او را به طرفین باز می‌کند تا ببیند آیا این استخوان‌ها به راحتی باز می‌شوند یا نه.
اگر مشکل مفصل لگن جدی باشد یا در ویزیت بعدی دکتر همچنان باقی مانده باشد، دکترتان ممکن است شما را به یک ارتوپد اطفال ارجاع کند. ارتوپد اطفال پزشکی است در مشکلات استخوان و مفاصل کودکان تخصص دارد.
ممکن است پزشک برای بررسی مفصل لگن از سونوگرافی استفاده کند. همچنین در حدود سه ماهگی نوزاد ممکن است رادبوگرافی با اشعه ایکس استفاده شود.
درمان دررفتگی مادرزادی لگن
اغلب موارد دررفتگی مادرزادی مفصل لگن با استفاده از یک بریس نرم درمان می‌شوند. این بریس زانوهای نوزاد در حالت بازشده به طرفین و خم‌شده روی قفسه سینه نگه می‌دارد. اگر نوزاد شما با این بریس تحت درمان باشد، پزشک مفصل لگن او را هر یک تا دو هفته معاینه می‌کند، تا ببیند آیا مفصل لگن در جای خود ثابت شده است یا نه.
هنگامی که مفصل لگن جا افتاد، نوزاد باید 2 تا 3 ماه دیگر این بریس را داشته باشد. در مجموع ممکن است لازم باشد نوزاد برای 3 تا 6 ماه به طور شبانه‌روزی این بریس را پوشیده باشد.
5 درصد نوزاد مبتلا به عارضه دررفتگی لگن به درمان‌های بیشتری از بریس نیاز دارند. ممکن است لازم باشد، پای آنها گچ گرفته شود و عد‌ه‌ای هم نهایتا نیاز به جراحی برای تثبیت مفصل لگن پیدا می‌کنند.
اگر بستگان شما در هنگام نوزادی به این مشکل مفصل لگن مبتلا بوده‌اند، به دکترتان بگویید. حتی اگر لگن نوزاد شما طبیعی به نظر رسد، دکترتان ممکن است برای اطمینان آن را با سونوگرافی یا رادیوگرافی با اشعه ایکس مورد بررسی قرار دهد.
FamilyDoctor.org