سناریوی جعل تحریف تاریخی نام خلیج‌فارس تازگی نداشته و البته به نظر می‌رسد که تمام شدنی هم نباشد.
جعل تاریخ، اسامی و نام‌ها برای کشورهایی که سابقه پیدایش آنها در نقشه جغرافیای حداکثر به بعد از جنگ جهانی دوم برمی‌گردد و بحران هویت در کنار بحران مشروعیت سیاسی و مشکلات متعدد داخلی برای حکام آنها مسأله‌ساز شده است، شاید چندان عجیب نباشد، اما اقدام مسئولان موزه لوور فرانسه که رونق و کسب کار آنها با استفاده از اشیاء تاریخی کشورهای متمدنی همچون ایران شکل گرفته است در جعل عناوین تاریخی که سازمان ملل متحد هم بر آن صحه گذاشته عجیب به نظر می‌رسد.
البته وقتی خبرگزاری فرانسه فاش کرد شیخ صباح الاحمد الصباح امیر کویت در سفر اخیرش به فرانسه، هفت میلیون و پانصد هزار دلار به موزه لوور فرانسه کمک کرده است، به میزانی از تعجب ما کاسته شد.
همچنین به گزارش روزنامه گاردین این اقدام موزه لوور در حالی صورت می‌پذیرد که مسئولین این موزه از مدت‌ها پیش طرح گشایش یک شعبه از موزه لوور را در امارات متحده عربی در دست بررسی دارند. براساس این گزارش پاریس برای گشایش این شعبه در ابوظبی مبلغی نزدیک به یک میلیارد دلار از امارات دریافت می‌کند.
خلیج‌فارس همواره نام رسمی برای این منطقه بوده، اما همزمان با اوج‌گیری پان عربیسم در کشورهای عربی، در دهه 1960، نام جعلی «خلیج عرب» برای «خلیج فارس» اختراع شد. اصطلاح «خلیج عربی» برای نخستین بار از طرف یکی از نمایندگان سیاسی انگلیس در خلیج‌فارس به نام «سرچارلز بلگریو» عنوان شد و در واقع او بود که به قصد تفرقه بین ایران و کشورهای عرب، این تخم لق را در دهان اعراب شکسته است تا خلیج فارس را تبدیل به یک دریای انگلیسی کند.
این در حالی بود که ایران همواره در مجامع و کنفرانس‌های بین‌المللی نیز در صورت به کار بردن این اصطلاح ساختگی از سوی نمایندگان کشورهای عرب عکس‌العمل نشان می‌داد. در این زمان بعضی از کشورهای عربی اعتبار هنگفتی از محل درآمدهای کلان نفتی خود را در اختیار بعضی از مأموران سیاسی در خارج قرار می‌دادند، تا با تطمیع مطبوعات خارجی، نام مجعول خلیج عربی را به جای خلیج‌فارس رواج بدهند یا حتی تلاش می‌کنند با پرداخت مبالغ هنگفتی به چاپ نقشه‌هایی که خلیج‌فارس را خلیج عربی نشان می‌دهد مبادرت ورزند.
به دنبال بالا گرفتن مجادلات، سرانجام سازمان ملل متحد با انتشار دو رهنمود نگارشی در سال‌های 1994 و 1999 بر لزوم به‌کارگیری نام خلیج‌فارس صحه نهاد، سازمانی که 22 کشور عربی و حاشیه خلیج‌فارس نیز عضو آن هستند. کنفرانس سالانه سازمان ملل متحد درباره هماهنگی در مورد نام‌های جغرافیایی نیز هر سال به نام خلیج‌فارس تأکید کرده است.
به نظر می‌رسد دولت ایران در این زمینه پتانسیل بسیار بیشتری دارد تا جلوی یکی از تحریف‌های تاریخی را بگیرد. اعراب منطقه خلیج‌فارس همواره در پی ایران‌زدایی از منطقه بوده‌اند و اینک در شرایطی که تهران سرگرم موضوعاتی چون پرونده هسته‌ای است، فرصت را برای تحریف تاریخی مناسب دیده‌اند. اما واقعیت مطلب این است که خلیج‌فارس یک نام کهن تاریخی است که از بدو تاریخ بر روی این منطقه گذاشته شده است و اقدامات حساب‌شده‌ای که برای تغییر این نام به عمل می‌آید، جز ایجاد فتنه و اختلاف بین کشورهای این منطقه نیست.
همچنانکه «ژان ژاک پرینی» نویسنده کتاب خلیج‌فارس اعتراف می‌کند:«ملل و طوایف بسیاری بر کرانه‌های خلیج‌فارس استیلا یافته و فرمانروایی کرده‌اند ولی روزگارشان سپری شده و منقرض شده‌اند. تنها قوم پارس است که با هوش و درایت خود همچنان پابرجا زیسته و میراث حاکمیت خود را تاکنون نگهداری کرده است.»