قرار است کمتر از 2 ماه دیگر، جراحی گفته شده از 2سال پیش در اقتصاد ایران بر مبنای قانون هدفمندکردن یارانهها آغاز شود. جمعیت عظیم کارگری ایران که تاکنون بخش قابل توجهی از آنها بهدلیل ضعف نهادهای اجتماعی و رفاهی ساماندهی نشدهاست، بهطور قطع از اهداف اصلی این قانون است.
کارگرانی که تا امروز زندگی خود را براساس شکل کنونی پرداخت یارانهها تنظیم کردهاند، کمکم باید خود را برای شکل دیگری از زندگی اقتصادی آمادهکنند. در شکل جدید اگر قانون به درستی به اجرا درآید، قرار است از بار دولت کم شده و بر مسئولیت خانوادهها در مدیریت اقتصادی خانواده افزودهشود.
در این دوره با آزاد شدن قیمتها، نظام درآمد و هزینه خانوادهها شفاف و در عین حال واقعی میشود. در آغاز اجرای این طرح، یارانه نقدی جایگزین یارانه غیرنقدی میشود. اما دغدغه اصلی بسیاری از خانوادههای ایرانی بهویژه کارگران، شناسایی اقشار نیازمند دریافت یارانه است. تجربه قبلی دولت برای شناسایی اقشار نیازمند معروف به طرح خوشهبندی نگرانی بسیاری از خانوادههای کارگری را موجب شد.
هرچند به گفته مسئولان اجرای قانون هدفمندی یارانهها، اجرای این طرح کمک به خانوادهها بهویژه طبقه کارگر است اما سؤالات و ابهامات زیادی همچنان در ذهن کارگران است که سرانجام این طرح چه میشود. کارگران ایرانی امسال روز کارگر را با چشمانی منتظر اما نگران به قانون یارانهها جشن میگیرند. آیا وضعیت رفاهی و اقتصادی آنها بهتر میشود؟
80 درصد کارگران کشور قراردادی هستند
رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی کشور با بیان اینکه ریشه قراردادهای موقت کار در سال 1374 بود، اظهار داشت: بعد از گذشت سالها هماینک 80 درصد کارگران کشور قراردادی هستند.
به گزارش ایلنا، فتحالله بیات در گردهمایی کارگران قراردادی و پیمانی افزود: تعدادی از نمایندگان مجلس پیگیر طرح بهسازی قراردادهای موقت کار هستند. دبیرکل خانه کارگر نیز با اشاره به سخنان صریح رئیسجمهور و وزیر کار مبنی بر جمعآوری شرکتهای پیمانکار نیروی انسانی، گفت: اگر همین وعده اجرایی شود نیمی از مشکلات عرصه قراردادهای موقت کار حل میشود.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه تاکنون 2 بار طرح بهسازی قراردادهای موقت کار در مجلس مطرح شده و رای لازم را نیاورده است، افزود: اکنون برای بار سوم سعی میکنیم که این طرح را در مجلس مطرح کنیم اما متأسفانه رای نیاوردن قید فوریت آن در مجلس نشان میدهد کار سخت است و نمایندگان توجه لازم را به کارگران قراردادی ندارند.