به گزارش بی‌بی‌سی، تخمین‌ها روز 9 سپتامبر 2011 را آخرین روزی می‌دانند که آدرس IP نسخه چهار خالی در اینترنت وجود دارد و بعد از آن ظرفیت آدرس‌های IP نسخه چهار تکمیل می‌شود.
آدرس IP برای سرور‌های اینترنت مانند آدرس پستی برای اداره پست است و هر اطلاعاتی که نیاز به ارسال یا فراخوانی در اینترنت دارد، باید توسط آدرس IP مکان یابی شود. این آدرس‌ها در ساده‌ترین فرمت همان آدرس‌های اینترنت هستند که ما به صورت URLهایی شبیه به www.hamshahrionline.ir می‌شناسیم ولی در واقعیت همین آدرس‌ها برای شناسایی توسط سرورها باید به یک آدرس IP تشکیل شده از ارقام تبدیل شوند.
یکی از راه‌هایی که چند سالی‌است بعضی کشورها در حال تغییر به آن هستند، IPv6 با نسخه شش است که برخلاف نسخه 4 آدرس IP که تنها ظرفیت 4 میلیارد آدرس را دارد، می‌توان تریلیون‌ها آدرس با آن تولید کرد.
البته زمانی که وب در حال گسترش بود نیازی برای تغییر از IPv4 به IPv6 احساس نمی‌شد اما اکنون با افزایش بسیار سریع این پدیده زمان آن رسیده که کشورها به راه‌حل‌های جدید روی آورند.
در ماه مه امسال IANA، انجمنی که وظیفه کنترل فضای آدرس‌های اینترنتی را بر عهده دارد بخش زیادی از آدرس‌های باقی مانده از IPv4 که تقریباً 17 میلیون می‌شود را به متقاضیان ارائه کرد. پیش از این متخصصان تحمین می‌زدند که ظرفیت IPv4 در آوریل 2012 به پایان برسد.
بعضی متخصصان معتقدند IPv4 و IPv6 می‌توانند با یکدیگر در فضای وب استفاده شوند ولی تا زمانی که تمام شرکت‌های سرویس دهنده اینترنت (ISP) سیستم‌های خود را به IPv6 مجهز نکنند، پردازش‌های لازم برای تبدیل این دو آدرس به یکدیگر می‌توانند تأخیر بسیاری زیادی در سرعت سرویس دهی به کاربران ایجاد کند.
گفتنی‌است هم‌اکنون تنها یک درصد وب‌سایت‌ها و 6 درصد شبکه‌های تشکیل دهنده اینترنت از IPv6 استفاده می‌کنند و چین در صدر کشورهای استفاده کننده از این فرمت آدرس دهی قرار دارد.