و در نیمه اول از اشتباهات مدافعان حریف به‌خوبی استفاده کرد.
استقلال برنامه تاکتیکی مناسبی برای الشباب داشت و به‌دلیل بالا بودن اشتباهات دفاع این تیم می‌توانست فشار بیشتری روی دروازه حریف بیاورد. به عقیده من، استقلال که 2 گل زد، در نیمه اول می‌توانست 2 گل دیگر هم بزند.
در نیمه دوم اما استقلال برخلاف نیمه اول ظاهر شد. استقلال سعی داشت از یک سوم میانی زمین به حریف اجازه بازی ندهد. بازیکنان این تیم یک سوم میانه زمین را بسته بودند و از طریق سیاوش اکبرپور و مجیدی می‌خواستند از ضد‌حمله به گل دست یابند.
در نیمه دوم البته از اشتباهات مدافعان الشباب خبری نبود و نحوه بازی الشباب نسبت به نیمه اول کاملا تغییر کرده بود. پرس بازیکنان حریف در وسط زمین کم‌کم هافبک‌های استقلال را از کار انداخت.
ضعف سمت چپ این تیم به مرور آشکار شد زیرا محسن یوسفی مناسب دفاع چپ نبود و در پست غیرتخصصی بازی می‌کرد. اکبرپور هم برای سمت چپ استقلال مناسب نبود و این تیم 2 گل از همین جناح دریافت کرد. در میانه میدان هم همانطور که گفتم استقلال نبض بازی را از دست داده بود و تعویض یک هافبک تا حدودی به این تیم کمک کرد.
گرچه برخی معتقدند تعویض جباری تاثیر زیادی در روند بازی نداشت اما به‌نظر من، حضور جباری نبض بازی را از الشباب گرفت. مرفاوی البته می‌توانست تعویض دیگری هم داشته باشد.
او احتمالا فکر می‌کرد بازی به وقت اضافه می‌کشد. به‌نظر من، محمدی در صحنه دریافت گل دوم مقصر بود اما در صحنه گل سوم اشتباهی نداشت. توپ ارسالی بازیکن الشباب به پای یوسفی برخورد کرد و تغییر مسیر داد. البته بازیکنانی مثل حسین کاظمی و کیانوش رحمتی نمایش قابل‌قبولی نداشتند و هر دو بازیکن نباید همزمان در پست هافبک دفاعی بازی کنند.