تنها با انتخاب یکی از این دو گزینه میتوان فهمید که 2گروه سیاسی که این روزها در این کشور فعالیت سیاسی تازهای آغاز کردهاند چه می خواهند و چه اهدافی در سر دارند. جنبشهای چای و جنبش قهوه که البته هر دو از گروههای سیاسی واقعی فاصله دارند، این روزها به آلترناتیوهای موجهی برای احزاب رسمی این کشور تبدیل شدهاند. سیاست در آمریکا در 2سال اخیر دچار تحولاتی شدهاست. انتخابات ریاستجمهوری اخیر با نامزدهایی که حضورشان در تاریخ انتخاباتی آمریکا کمسابقه بوده، در کنار حملات کمسابقه به رئیسجمهوری پیشین، صحنه سیاست در این کشور را دچار تحولاتی کرده است. اکنون جنبشهای مخالف دولت و فعالیتهای جدید آنها، تغییری دیگر در این عرصه ایجاد کردهاند.
جنبش راست گرایی که یک سال قبل بهمنظور مخالفت با راهکار اقتصادی دولت دمکرات باراک اوباما برای مبارزه با بحران اقتصادی شکل گرفته بود، با تظاهرات گستردهای که علیه اصلاحات نظام بیمه درمانی صورت گرفت به یکی از اصلیترین انگیزه های جمهوریخواهان برای بازگشت دوباره به عرصه سیاسی بعد از شکست در انتخابات سال 2008 تبدیل شد.
«تیپارتی» یا همان جنبش مهمانی چای، مردمیترین جنبش سال نام گرفته که از اوباما و دولت او متنفر است و هفته نامه بریتانیایی اکونومیست، آن را فعالترین جنبش سیاسی حال حاضر آمریکا نام نهاده است. این جنبش از جمهوریخواهان، افراد مستقل سیاسی و همه آنهایی شکل گرفته که به هر دلیلی با حزب دمکرات و بهخصوص نمایندگان و سناتورهای کنگره در واشنگتن مخالف هستند و سیاستهای دولت باراک اوباما را برنمیتابند.
نام تیپارتی برگرفته از یک جنبش ضداستعماری در شهر بوستون در قرن هجدهم است؛ جنبشی علیه دولت بریتانیا که به مستعمره خود هیچ کرسی در پارلمان اختصاص نمی داد و سرانجام آمریکاییها 16دسامبر 1773 چای وارداتی بازرگانان انگلیسی را به دریا ریختند و پایههای جنگ انقلاب استقلال آمریکا را بنا کردند. این گروه با شعار «دولت کوچکتر و مالیات کمتر» 14 آوریل سال 2009 فعالیت خود را آغاز کرد و بهتدریج بهصورت یک جنبش درآمد. اعضای این جنبش با برنامه اوباما برای اصلاح نظام بیمههای درمانی مخالف و خواستار لغو قانونی که در این رابطه تصویب شده هستند.
آنها همچنین با افزایش هزینههای دولت فدرال مخالفت میکنند و به برنامههای پرهزینه دولت اوباما برای خروج اقتصاد ملی از رکود فعلی، انتقاد دارند. به اعتقاد آنها دولت اوباما مالیاتها را افزایش داده تا از این طریق کسری بودجه ناشی از برنامههای احیای اقتصادی و اصلاح نظام درمانی را جبران کند. آنها از کاخ کنگره آمریکا موسوم به کاپیتال هیل که به قول آنها از راستگراها و چپگراهایی پر شده که خود را به لابیبازیهای مختلف ، بورس و شرکتهای چندملیتی فروختهاند، نفرت دارند.
ولی اصلیترین هدف آنها که این جنبش هم صرفا برای مبارزه با آن متولد شده، باراک اوباماست که او را «ایدئولوگ سوسیالیست» نام نهادهاند. امسال گردهمایی اعتراضآمیز
تیپارتی 15آوریل یعنی آخرین روز فرصت ارسال اظهارنامه های مالیاتی در آمریکا برگزار شد تا به طور نمادین مخالفت این جنبش را با دریافت مالیات از سوی دولت فدرال نشان دهد. اعضای جنبش تیپارتی قصد دارند در انتخابات میان دورهای از دمکراتها انتقام بگیرند.
انتخابات میان دورهای آمریکا نوامبر آینده برگزار می شود و بسیاری از کاندیداهای حزب جمهوریخواه خود را به جنبش تیپارتی نزدیک کردهاند تا با استفاده از حمایت آنها راهی به عرصه قدرت بیابند. نظرسنجی انجام شده از سوی نیویورک تایمز و شبکه سیبیاس، مشخصات کاملتری از این جنبش و اهداف نهایی آن ترسیم کرده است. طبق این نظرسنجی حامیان تیپارتی افراد ثروتمندتر و تحصیل کردهتری نسبت به متوسط جامعه آمریکا هستند و مثل بقیه مردم این کشور نگران نیستند که به خاطر بحران اقتصادی از نظر موقعیت اجتماعی و اقتصادی به سطح پایین تری سقوط کنند.
18درصد از مردم ایالات متحده که خود را حامی این جنبش میدانند، به طور غالب سفید پوست و متاهل هستند و بالای 45سال دارند. اعضای این جنبش در مورد خیلی از مسائل نسبت به جمهوریخواهان محافظهکارتر هستند و حتی خیلی از آنها خود را «بیش از حد محافظهکار» خطاب میکنند و اوباما را هم در رده «بیش ازحد لیبرال»ها قرار میدهند. درحالیکه اکثر جمهوریخواهان میگویند که از سیاستهای دولت اوباما رضایت ندارند، حامیان جنبش تیپارتی از این سیاستها به خشم آمدهاند. نظرسنجی نیویورک تایمز در عین حال نشان داد که حامیان این جنبش در مورد خیلی از مسائل روز جامعه آمریکا با خط فکری عموم مردم توافق نظر دارند.
اکثر آنها مالیات پرداخت شده در سالجاری را درست میپندارند و فرزندانشان را در مدارس دولتی ثبتنام کردهاند. خیلی از آنها می دانند که سارا پیلین، فرماندار سابق آلاسکا و معاون جان مک کین در مبارزه انتخاباتی سال 2008 توانایی لازم برای رئیس جمهور شدن را ندارد.
خشم بیش از اندازه اعضای این جنبش نسبت به اوباما بر مبنای بدبینی عمیق آنها نسبت به نحوه اداره کشور از سوی رئیس جمهوری دمکرات است. نیمی از حامیان تیپارتی معتقدند که سیاستهای دولت اوباما صرفا با هدف کمک به فقرا تنظیم شدهاند و نیازهای طبقه متوسط و ثروتمندان را نادیده میگیرند. اکثریت هواداران این جنبش میگویند که اوباما به ارزشهای اکثریت شهروندان آمریکایی و به مشکلات مطرح شده از سوی آنها اهمیتی نمیدهد. 25درصد از اعضای این جنبش همچنین معتقدند که دولت کنونی تسهیلات بیشتری برای سیاه پوستان نسبت به سفیدپوستان در نظر گرفته و خیلی از مشکلات مطرح شده از سوی تیرهپوستان را اغراق آمیز دانستهاند.
در نظرسنجی نیویورک تایمز حامیان این جنبش در پاسخ به این سوال که چه موضوعی آنها را تا این اندازه به خشم آورده، تصویب اصلاح قانون نظام بیمه درمانی، ولخرجیهای بیمورد دولت و اینکه افکار آنها در نهادهای حکومتی در واشنگتن جایی ندارد را به عنوان اصلیترین عوامل عصبانیت خود عنوان کردهاند. بدبینی به بهبود شرایط اقتصادی، اصلیترین دغدغه حامیان این جنبش تلقی می شود و 90درصد حامیان جنبش تیپارتی معتقد هستند که ایالات متحده در مسیر اشتباهی گام برمیدارد که این نارضایتی در سطح ملی 60درصد برآورد شده است.
9نفر از 10نفر عملکرد اوباما را به طور کلی مردود میدانند و همین تعداد نحوه برنامهریزی او برای حل مشکلات مهمی نظیر اصلاح قانون بیمه، بحران اقتصادی و کسری بودجه فدرال را زیر سوال میبرند. 92درصد از حامیان جنبش معتقد هستند که اوباما ایالات متحده را به سوی سوسیالیستشدن پیش میبرد که البته نیمی از مردم آمریکا هم با این نظر موافق هستند.
اکثریت مردم آمریکا معتقدند که از اصلیترین مشکلات کنونی این کشور رکود اقتصادی و بیکاری است. درحالیکه اکثریت آمریکاییها دولت سابق جورج بوش و وال استریت را مسئول وضعیت کنونی اقتصاد این کشور میدانند، بیشترحامیان جنبش تیپارتی کنگره را عامل این امر معرفی می کنند. همین نارضایتیها سبب شده جمهوریخواهان با هدف از بین بردن اکثریت دمکراتها در 2مجلس نمایندگان و سنا برنامهریزی کنند.
درحالیکه تیپارتی با حمایت چهرههایی همچون سارا پیلین از هر فرصتی برای انتقاد از رئیس جمهوری کنونی ایالات متحده استفاده میکند، جنبش «کافی پارتی» نقش مخالفان آنها را در فضای سیاسی این کشور ایفا میکند. کافی پارتی از ابتدا بهمنظور مخالفت با دیگران شکل گرفت. شعاری که حامیان این جنبش سر میدهند «بیدار شو آمریکا» است و میخواهند به مردم کشورشان بفهمانند که اعضای جنبش تیپارتی مرتکب اشتباه شدهاند.
حامیان کافی پارتی قصد دارند مردم آمریکا را در مورد یک سری اهداف مشترک به اتحاد نزدیک کنند و از این اختلاف سیاسی فعلی رهایی بخشند. آنها با نفرت و کینهتوزی به مخالفت برخاستهاند و خواهان گفتوگوی سازنده میان گروههای سیاسی هستند. از نظر حامیان این جنبش، سیاستمداران کنونی واشنگتن برخلاف تصویری که جنبش تیپارتی از آنها در ذهن مردم ترسیم کرده، شیطان نیستند.
کافی پارتی خود را دشمن اوباما و اعضای کنگره نمیداند و معتقد است که دولت نه تنها دشمن مردم نیست بلکه بیان کننده خواستههای جمعی یک ملت محسوب می شود. ماموریت آنها حضور دمکراتیک و کمک به همه آنهایی است که در راه رسیدن به توافق و انجام اصلاحات لازم و حل مشکلات کشور سخت تلاش میکنند. نیویورکتایمز در مورد جنبش کافیپارتی میگوید که به حزب قهوه در منوی سیاست آمریکا طعم نوعی مشارکت مردمی هم اضافه شده است.
به طور رسمی از نظر سیاسی این جنبش خود را دو قطبی میداند ولی در حقیقت آنها هواداران اوباما هستند که میخواهند برنامههای رئیس جمهوری را بیشتر به جناح چپ تغییر مسیر دهند و وانمود کنند که خواهان صلح سیاسی و اجتماعی هستند. اعضای این جنبش اصلیترین حامیان اصلاح نظام بیمه درمانی بودهاند. 62 درصد از 60هزارنفری که در سایت رسمی این جنبش نامنویسی کردهاند، معتقدند که در شرایط فعلی هیچچیز مهمتری از تصویب این قانون برای جامعه آمریکا وجود نداشته است و این دقیقا خلاف آن چیزی است که تیپارتیها به آن معتقد هستند و تا آخرین لحظه تصویب قانون بیمه، علیه اوباما به تظاهرات خود ادامه دادند.
از نظر حامیان جنبش تیپارتی تصویب این قانون به معنای پایان آمریکا خواهد بود و حالا که این قانون تصویب شده، عصبانیت آنها چند برابر شده است. درحالیکه فعالیت جنبشهای چای و قهوه با توجه به تظاهرات گستردهای که در ایالات مختلف آمریکا ترتیب داده میشوند، بهصورت فراگیر دنبال می شود، کارشناسان سیاسی معتقدند که اگر این اعتراضها و گروهبندیهای سیاسی از این قبیل همچنان به فعالیتهای خود ادامه دهند، احتمال اینکه ایالات متحده با یک جنگ داخلی طولانی روبهرو شود، بسیار زیاد خواهد بود.