تاریخ انتشار: ۱۱ خرداد ۱۳۸۹ - ۱۶:۳۵

حمید ضیایی‌پرور: روز دوشنبه گذشته آخرین روز مهلت انتخاب رشته قریب 213‌هزار نفری بود که در کنکور کارشناسی ارشد امسال مجاز به انتخاب رشته شده بودند.

تا ظهر آخرین روز طبق گزارش رسمی سازمان سنجش 60‌درصد این افراد از طریق وب‌سایت اینترنتی این سازمان که شیوه اجباری ثبت نام و انتخاب رشته است،  رشته مورد نظر خود را انتخاب کردند اما یک حفره اساسی در وب‌سایت سازمان سنجش به آدرسwww.sanjesh.org باعث محروم‌شدن هزاران داوطلب به‌رغم مجاز بودن به انتخاب رشته شد.

این حفره مربوط به عدم‌امکان بازیابی کد رهگیری داوطلبان با استفاده از شماره پرونده،  شماره داوطلبی و شماره ملی و دیگر اطلاعات سجلی بود. کد رهگیری کدی است که بعد از نخستین مرحله ثبت نام در پاییز سال گذشته به افراد داده شده است.

به‌طور طبیعی بعد از شرکت افراد در آزمون که از طریق ورود به سایت سنجش و دریافت کارت ورود به جلسه صورت می‌گیرد،  و بعد از دریافت نتیجه آزمون که آن هم از طریق ورود به سایت صورت می‌گیرد، بایستی این امکان وجود داشته باشد که داوطلب در مرحله نهایی بتواند با شماره پرونده،  شماره داوطلبی و شماره ملی و شماره شناسنامه و سایر مشخصات خود،  انتخاب رشته آنلاین نماید.

این امکان در سایت مرکز آزمون دانشگاه آزاد اسلامی  وجود دارد و مبنای منطقی آن،  اعتماد به داوطلبی است که همه مراحل فوق را گذرانده است. اما در کمال تعجب عدم‌وجود چنین امکانی در سایت سازمان سنجش باعث شد تا افرادی که به هر دلیل کد رهگیری و مشخصات کارت ثبت نام اولیه را در اختیار نداشتند از انتخاب رشته محروم شوند.

جالب‌ترین و البته تأسف‌بار‌ترین بخش ماجرا این است که بخش پاسخ به سؤالات و اشکالات ثبت‌نام که باید به‌صورت آنلاین یا باتاخیر اندک جوابگوی داوطلبان باشد به‌صورت آ‌ف‌لاین و با تاخیر 48‌ساعته به سؤالات پاسخ می‌دهد. تمامی شماره تلفن‌های اعلام شده سنجش نیز تمام مدت اشغال است.

شاید خود بخش فنی سنجش بهتر از هر کس دیگری بتواند پاسخ بدهد که چه تعداد داوطلبان مجاز به انتخاب رشته به‌دلیل عدم‌بازیابی کد رهگیری از انتخاب رشته در مقطع کارشناسی ارشد محروم شده‌اند.

سازمانی که با مخاطب میلیونی مواجه است و سرنوشت جوان‌ها در دست اوست باید نسبت به مکانیسم‌های پرتال خود حساسیت بیشتری داشته باشد تا چنین اشکالات تکنیکی در آن باعث ضایع شدن حقوق مردم نشود.  دیجیتال شدن، باید باعث سرعت‌عمل و جلب اطمینان مردم شود؛ اگر فناوری‌های به‌کار گرفته شده اشکال داشته باشد اعتماد مردم به این روش‌ها از بین رفته و آرزوی فرایند کاغذی خواهند کرد.