در این سالها گامهای اولیه برای احداث پل برداشته شد. با شروع این کار در طول چندین سال و در چند مرحله که آخرین مرحله آن سال 1367 اتفاق افتاد 11 کیلومتر از طرف اورمیه و 3 کیلومتر از طرف تبریز خاکریزی انجام گرفت و حدود 2 کیلومتر به صورت محوطه باز در وسط باقی ماند.
پل شناوری نیز اجرا شد که متاسفانه به علت عدم انجام مطالعات و طراحی و ساخت غیر اصولی بر اثر یک طوفان فروریخت بعد از این قضیه پروژه مسکوت ماند.
پس از 21 سال، در سال 1379 با انجام مطاالعات کارشناسی و با تصویب آن صدور مجوز مربوطه مجددا برای اجرای این پروژه کلید خورد و قرارداد ساخت پل میانگذر دریاچه ارومیه در سال 1381 منعقد شد و در سال 1387 با حضور رئیس جمهور وقت به بهرهبردای رسید.
دریاچه ارومیه بزرگترین دریاچه داخلی ایران و دومین دریاچه شور دنیا است که هم اکنون با تهدیدی جدی روبرو است.
غلظت نمک دریاچه به 330 گرم در لیتر رسیده است که انباشته شدن نمک در اطراف و خشک شدن قسمت اعظم دریاچه برای بخش کشاورزی دو استان آذربایجان شرقی و غربی بسیار خطرناک و بحرانی است.
آرتمیا تنها موجود زنده این دریاچه باتوجه به افزایش شوری دریاچه ارومیه و کاهش سطح آب، میزان تراکم آرتمیا در حال حاضر نسبت به10 سال گذشته 30 برابر کاهش دارد.
عکسها: جواد گلزار