همشهری آنلاین: تیم‌های فوتبال آلمان و انگلیس تا قبل از جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی، 31 بار با هم مسابقه برگزار کرده‌اند

از سال 1908 تیم‌های ملی فوتبال آلمان و انگلیس ۳۱ بار به مصاف هم رفته‌اند که ملی‌پوشان انگلیس ۱۵ بار پیروز شدند و آلمان‌ها ۱۰ بار و ۶ مسابقه هم با نتیجه مساوی خاتمه یافته است.

تیم آلمان در این ۳۱ بازی ۶۶ گل خورده و ۳۷ بار نیز دروازه حریف خود را باز کرده است.

نخستین مسابقه  آلمان و انگلیس در سال ۱۹۰۸ برگزار شد و با نتیجه ۵ بر یک به سود تیم انگلیس خاتمه یافت و در دومین دیدار نیز ملی‌پوشان انگلیس توانستند در خاک خود آلمان‌ها را ۹ بر صفر شکست دهند.

تیم ملی آلمان بعد از 60 سال انتظار، در سال ۱۹۶۸ توانست با تک‌گل فرانتس بکن‌بائر، قیصر فوتبال آلمان، برای نخستین بار انگلیس را شکست دهد.

تا آن زمان تیم‌های ملی دو کشور بارها با هم مسابقه دادند که آن دیدارها نیز با پیروزی انگلیس یا تساوی خاتمه یافته بود.

فینال جام جهانی ۱۹۶۶ انگلیس، در واقع  نخستین مسابقه رسمی میان تیم‌های ملی دو کشور آلمان و انگلیس بود.

تیم فوتبال انگلیس این مسابقه را که بعدها به اسطوره‌ ویمبلی شهرت یافت، در وقت اضافه با نتیجه ۴ بر ۲ برد و قهرمان جهان شد.

گل سوم انگلیس که نقطه‌ عطف این نبرد بود، یکی از بحث‌برانگیزترین گل‌ها و معماهای فوتبال و همچنین جام جهانی محسوب می‌شود.

در حالی که نتیجه بازی در آغاز وقت اضافه 2 بر 2 مساوی بود، با شوت سرکش «جف هرست» مهاجم انگلیسی، توپ به تیرک افقی دروازه‌ آلمان اصابت کرد و روی خط دروازه فرود آمد.

تشخیص کمک داور این بود که توپ از خط دروازه عبور کرده و داور بازی نیز اعلام گل کرد. به این ترتیب انگلستان از آلمان پیش افتاد و در ادامه بازی با زدن یک گل دیگر، پیروز و قهرمان جهان شد.

آلمانی‌ها هنوز هم آن گل را مردود می‌دانند و معتقدند که کمک داور تحت تاثیر جو ورزشگاه آن تصمیم را اعلام کرده است.

سال‌ها بعد با پیشرفت فن‌آوری رسانه‌های تصویری، کارشناسان آلمانی بارها به یاری تکنیک‌های ظریف تلاش کردند ثابت کنند که توپ در پشت خط دروازه فرود نیامده و آن گل مردود بوده است.

در جام جهانی ۱۹۷۰ مکزیک، دو فینالیست دوره قبل در مرحله یک چهارم نهایی بار دیگر دربرابر هم قرار گرفتند.

انگلیس تا دقیقه ۶۸ بازی ۲ بر صفر از آلمان جلو بود و آنقدر از پیروزی خود اطمینان داشت که بابی چارلتون یکی از ستون‌های تیم را تعویض کرد.

بعد از خارج شدن بابی چارلتون از زمین، فرانتس بکن‌بائر گل اول آلمان را وارد دروازه انگلیس کرد و اوه زلر، دقایقی مانده به پایان بازی، با گل تاریخی خود با ضربه سر، بازی را به تساوی کشاند.

گرد مولر مهاجم پرتوان آلمان‌ها و آقای گل آن دوره از مسابقات نیز در وقت اضافه با به ثمر رساندن گل سوم، انتقام آلمان از انگلیس را گرفت.

دو سال پس از این انتقام، ملی‌پوشان آلمان توانستند، برای اولین بار ورزشگاه تاریخی ویمبلی را به تصرف خود درآورند.

تیم آلمان در مرحله یک چهارم نهایی مسابقات جام ملت‌های اروپا با ارائه‌ یک بازی تهاجمی و با برخورداری از ستارگانی چون بکن‌باوئر، مولر، مایر و نتزر، تیم انگلیس را در خاک خود ۳ بر یک شکست داد.

در سال ۱۹۹۰ در مرحله نیمه نهایی جام جهانی فوتبال در ایتالیا، دو تیم انگلیس و آلمان دیداری تماشایی و پرهیجان انجام دادند. در این مسابقه که بعد از ۱۲۰ دقیقه با نتیجه تساوی ۱ بر ۱ پایان یافته بود، آلمان‌ها در ضربات پنالتی، انگلیس را مغلوب کردند.

در سال ۱۹۹۶، در چارچوب مسابقات جام ملت‌های اروپا که در انگلیس برگزار شد، این دو رقیب سرسخت بار دیگر در مرحله نیمه نهایی به مصاف هم رفتند.

در این پیکار نیز بار دیگر انگلیس در ضربات پنالتی از آلمان شکست خورد، آن هم در چمن ورزشگاه ویمبلی لندن. آلمان در پی پیروزی‌های خود در برابر انگلیس در سال‌های ۱۹۹۰ و ۱۹۹۶ توانست به قهرمانی جهان و قهرمانی اروپا دست یابد.

برچسب‌ها