مریخ دو قمر به نام‌های «فوبوس» به معنی ترس و «دیموس» به‌معنی وحشت دارد. این دو قمر سال 1877 میلادی توسط ستاره‌شناس معروف، «آساف هال» کشف شده‌اند. فوبوس که قمر بزرگ‌تر است، در فاصله 9هزار کیلومتری و دیموس در فاصله 23هزار کیلومتری مریخ به دور آن می‌چرخند.
قمر فوبوس پر از چاله است و روشنایی زیادی دارد. در آخرین تحقیقات مشخص شد که فوبوس یک کره توپر نیست بلکه حدود 30 درصد فضای داخلی آن خالی است. دانشمندان درباره این که فوبوس از کجا آمده تحقیقات زیادی کرده‌اند. در ابتدا گفته می‌شد که فوبوس یک سیارک است که در میدان گرانشی مریخ می‌چرخد. مطالعات بعدی نشان داد فوبوس از تکه سنگ‌هایی تشکیل شده که بعد از برخورد به مریخ آن را به‌وجود آورده‌اند.
اما بحثی که به تازگی مطرح شده این است که هر دوی این نظریه‌ها درست هستند و فوبوس هم یک سیارک است، هم از تکه سنگ‌های کوچک تشکیل شده. به همین دلیل یک گروه تحقیقاتی از ژئوفیزیک‌دان‌ها دور هم جمع شدند تا در این باره تحقیق کنند ( ژئوفیزیک‌دان یا متخصص زمین‌فیزیک کسی است که درباره ویژگی‌های فیزیکی سنگ‌ها تحقیق می‌کند).
آنها بررسی خودشان را روی چگالی فوبوس شروع کردند و برای این کار از فضاپیمای «مارس اکسپرس» کمک گرفتند، به این ترتیب که فضاپیما را به فوبوس نزدیک کردند تا میدان گرانش سیارک آن را جذب کند، چون در این وضعیت آنها می‌توانستند با بررسی تغییرات به وجود آمده در حرکت فضاپیما، میدان گرانشی و میزان کشش سیارک را بسنجند.
به‌این ترتیب توانستند جرم سیارک را به دست بیاورند. آنها دریافتند که چگالی فوبوس 87/1گرم در سانتی‌متر مکعب است. این میزان برای بخش‌های مختلف فوبوس متفاوت بود و نشان داد که سنگ‌های تشکیل‌دهنده این قمر با هم فرق دارند.