وقتی اینترنت با سرعت ای.دی.اس.ال (ADSL) به بازار آمد، برایمان خیلی عجیب و باور نکردنی بود و مدت‌ها طول کشید تا معنای آن برایمان جا بیفتد. تازه مدت‌ها طول کشید تا دسترسی به آن در ایران رایج شود و از نزدیک با آن کار کنیم. با این که هنوز در بعضی از شهرها درصد کمی از مردم با آن آشنایی دارند، سرویس‌های جدیدتری به بازار آمده که امکان دسترسی به اینترنت پر سرعت را فراهم کرده‌اند؛ سرویس‌های جدید و جالبی که این روزها اسمشان را زیاد می‌شنویم، اما شاید درباره آنها اطلاعات کمی داشته باشیم.
در سیستم‌های وای‌فای و وایمکس امواج به وسیله یک دکل ارسال و به وسیله دستگاه گیرنده روی پشت بام دریافت می‌شوند
در سیستم‌های رایج، خط تلفنی نیاز است که از طریق آن چه در روش شماره گیری مستقیم (dial up) و چه روش‌های دیگری مثل ای.دی.اس.ال و دی.اس.ال، می توان به اینترنت وصل شد. اما در روش‌های جدید مثل وای‌فای (wifi) و وایمکس (wimax)، دیگر نیازی به خط تلفن نیست، بلکه ارتباط از طریق یک آنتن هوایی برقرار می‌شود.
وایمکس به معنی دسترسی به اینترنت به کمک ریزموج‌هایا امواج رادیویی با طول‌موج کوتاه (مایکروویو )است. در این روش برجی شبیه برج‌های مخابراتی وجود دارد که به آن برج یا دکل وایمکس می‌گویند. این برج امواج را تا شعاع مشخصی مخابره می‌کند. برای وصل شدن به این برج باید از یک دستگاه گیرنده که به آن آنتن وایمکس گفته می‌شود، استفاده کرد. این آنتن روی پشت‌بام ساختمان‌ها نصب می‌شود و امواج مخابره شده از برج را دریافت و سپس به کمک سیم آنها را به کامپیوتر منتقل می‌کند. روش کار سرویس وای‌فای هم به همین شکل است و می‌توان گفت که فرق آنها در برد، نوع و فرکانس سیگنال‌ها و سرعت مخابره آنهاست.
دکل وایمکس چنین شکلی دارد. گیرنده‌ها بالای پشت بام وصل می‌شوند و امواج دریافتی را به کامپیوتر وصل می‌کنند