به گفته "مارک رابینسون" محقق مسئول دوربین مدارگرد LRO تا کنون 10 حفره به این منظور بر روی سطح ماه شناسایی شده و تصاویر آنها توسط این مدارگرد به ثبت رسیده است.
رابینسون معتقد است این حفره‌ها می‌توانند ورودی زمینی به سرزمین عجایب باشد. دانشمندان معتقدند این حفره‌ها دریچه‌هایی هستند که در زمان فروپاشی سقف تونل‌های لاوا یا گدازه‌های آتشفشانی جاری در زیر سطح کره بر روی سطح ماه به وجود آمده‌اند.
به گزارش خبرگزاری مهر، به اعتقاد بسیاری، این حفره‌ها و تونل‌هایی که در زیر آنها نهفته‌اند می‌توانند پناهگاهی امن و دور از دسترس محیط خشن و پر خطر ماه به شمار روند. به گفته رابینسون این تونل‌ها محافظان مناسبی در برابر تشعشعات کیهانی به شمار رفته و محیط حرارتی مناسبی را به وجود می‌آورند.
رابینسون می‌گوید: "به محض اینکه دو متر از سطح ماه به اعماق آن بروید حرارت محیط به درجه‌ای تقریبا ثابت و در حدود منفی 35 درجه فارنهایت خواهد رسید که دمایی بسیار سرد است اما با شرایط حرارتی نا متعادل سطح ماه که حرارت آن از 225 درجه بالای صفر طی روز تا منفی 250 درجه در طول شب متغیر است، کاملا تفاوت دارد."
حتی می‌توان با مسقف کردن این تونل‌ها شهرهای تونلی را برای شکل دادن به تمدن‌های انسانی به وجود آورد. با وجود اینکه رابینسون معتقد است برای تایید دقیق آنچه درون این حفره‌ها وجود دارد، به رصدهای بیشتر و دقیق‌تری نیاز است، "پائول اسپودیس" از موسسه سیاره‌ای و قمری معتقد است بسیاری از این تونل‌ها به واسطه گدازه‌های سرد شده خود انباشته شده‌اند.
اگر ثابت شود که غارهای ماه قابل استفاده و قابل سکونت هستند، برنامه‌ریزهای ناسا باید برای تعیین قدم بعدی انسان در تحقیقات فضایی بازبینی جدی به عمل آورند. با این همه زمانی که بحث به حفره‌های عمودی فضایی می‌رسد، پای یکی دیگر از ساکنین سامانه خورشیدی نیز به میان کشیده می‌شود که نسبت به ماه از محبوبیت بیشتری برخوردار است.
این طور به نظر می‌آید سیاره مریخ نیز از حفره‌های عمودی مناسبی برخوردار است و در کنار آنها غارهای مریخی در حواشی منطقه "آرسیا مونز" مریخ در لیست ماموریت‌های ممکن انسان به مریخ قرار گرفته‌اند.