برای نمونه برخی از شرکت‌های حمل‌بار هنگام تماس‌مشتری کلی از بزرگی و امکانات ایمنی خودروهای باربری خود می‌گویند. با وجود این هنگامی‌که سفارش دهنده با خودروی آنها روبه‌رو می‌شود هیچ‌یک از وعده‌هایی را که پشت تلفن به وی داده‌اند در عمل مشاهده نمی‌کند. برای نمونه برخی راننده‌ها بخشی از فضای پشت خودرو را به‌وسایل شخصی و یدکی خودرو اختصاص می‌دهند. همین مورد باعث می‌شود بار مشتری در شرایط نامساعدی حمل شود. ریسمان‌ها و وسایل ایمنی هم که برای مهار بار استفاده می‌کنند گاه فرد را به‌یاد طناب پوسیده‌ای می‌اندازد که باتجربه‌ها توصیه می‌کنند با آن نباید به ته چاه رفت.
هرگردی، گردو نیست
گویا از وقتی مبلمان شهری به‌نحو چشمگیری شروع به گسترش کیفی و کمی کرده و پیاده‌رو‌های شهر نیز به صندلی‌های سنگی مزین شده‌اند، این امر به برخی مشتبه شده که برای نمونه درختان پیاده‌رو رخت‌آویز، ورودی و خروجی مترو کانال کولر یا همان‌طور که در تصویر مشاهده می‌کنید پست برق و تلفن نیز میز آشپزخانه است و می‌توان به امید دیگران هر چیزی را روی میز باقی گذاشت و رفت حال آنکه از قدیم گفته‌اند هر گردی گردو نیست.
چراغ روشن همسایه در قطعی برق
تعدادی از شهروندان منطقه شمال‌شرق تهران با ستون در شهر چه خبر تماس گرفته و از قطعی‌های عجیب و غریب برق آن هم شب‌هنگام خبر داده‌اند. این دسته از شهروندان مدعی شده‌اند که با شروع فصل تابستان خاموشی‌ها در محله‌شان چند بار در هفته و آن هم به‌مدت زمان بالای 2ساعت صورت می‌پذیرد. اما موضوعی که باعث تعجب آنها و عجیب شدن قضیه شده است، به قطع شدن برق خانه‌ها به‌صورت یک در میان برمی‌گردد. در واقع در قطعی‌های برق این مناطق همیشه تعدادی از مجتمع‌ها در حالی برق ندارند که برق همسایه دیواربه‌دیوارشان جریان دارد و ساکنان آنها نمی‌دانند چرا روشنی چراغی که به خانه همسایه روا شده به خانه آنها نارواست. این در حالی است که این شهروندان بارها با اداره برق منطقه خود تماس گرفته و هنوز جواب درستی دریافت نکرده‌اند.
در بسته روی رودخانه
برنامه بسیاری از خانواده‌ها برای تعطیلات آخر هفته با سپری‌کردن اوقات در طبیعت اطراف شهر تنظیم می‌شود. اما آنها علاوه بر تحمل‌کردن مسائلی مانند سنگینی ترافیک در ساعات اولیه روز و پایانی شب گهگاه با مسائل دیگری روبه‌رو می‌شوند که از تعجب دهانشان باز می‌ماند. برای نمونه مانند آنچه در تصویر می‌بینید اعضای خانواده هنگام عبور از پل روی رودخانه به دری که با قفل و زنجیر بسته شده‌است برخورد می‌کنند. به‌طور معمول سرپرست خانواده در برخورد با چنین مشکلاتی هم برای اینکه حال خودش بد نشود و هم بچه‌ها را ناامید به خانه بازنگرداند، مجبور می‌شود راه پر خطر رودخانه را به اتفاق خانواده و وسایل پیک‌نیک در پیش بگیرد. چنین مسائلی در حالی رخ می‌دهد که نصّاب این درها و حفاظ‌ها مشخص نیست.