نوشیروان کیهانی زاده: 25جولای 1941 (سوم مرداد 1320) چرچیل، نخست‌وزیر وقت انگلستان با ارسال یک تلگرام سری به ژنرال «آرچیبالد ویول» فرمانده نیروهای انگلیسی در هند اطلاع داد که حمله نظامی به ایران قطعی است و واحدهای لشکر 9هند باید تا 10 روز دیگر به بصره برسند. به کشتی‌های حامل آنان دستور دهید که با آخرین سرعت حرکت کنند.

 ما باید برای خنثی ساختن ناوگان ایران روشی در پیش گیریم که برایمان گران تمام نشود. نگرانی من از کشتی‌های توپدار ایران از همان زمانی است که برخلاف سیاست ما، موسولینی به ایجاد این ناوگان برای ایران کمک کرد. (انگلیسی‌های مقیم آبادان- کارکنان کمپانی بی‌پی- افسران کشتی‌های جنگی ایران را با طرح نیرنگ به یک مهمانی به باشگاه خود دعوت کردند و سپس در جریان میهمانی کشتی‌های بدون افسر و فرمانده را غرق یا تصرف کردند).

بازرگانان ایرانی نام جهانی «کره» را بر این شبه جزیره گذاشتند

25‌جولای 1894، امپراتوری ژاپن از راه دریا و زمین چین را مورد حمله قرارداد تا شبه‌جزیره 223‌هزار کیلومتری «کره» را از چنگ آن خارج سازد که قرن‌ها ضمیمه چین بود. در این جنگ چین که از نیمه قرن نوزدهم هدف تهاجم قدرت‌های وقت قرار گرفته بود، شکست خورد و پس از افتادن بندر «وی‌های وی» به دست ژاپنی‌ها پیشنهاد صلح داد و شبه جزیره کره را به ژاپن تسلیم کرد و ژاپن تا 1945 این شبه جزیره را به دست داشت. مورخان ژاپنی در دفاع از عمل دولت متبوع نوشته‌اند که اگر اقدام نکرده بود قدرت‌های اروپایی و آمریکا بر کره مستولی می‌شدند و امنیت ژاپن به مخاطره می‌افتاد. «کره» نامی است که بازرگانان ایرانی در قرن پنجم میلادی (عهد ساسانیان) بر این شبه جزیره گذاشته اند. این بازرگانان طرف معامله با چین در دیدار از کره آن را به نام حکمران وقت «گوریئو» خطاب کردند که به‌تدریج این واژه تبدیل به کوریو و کوریا (کره) و جهانی شده است. کره‌ای‌های شمال و جنوب برای هر بخش نام دیگری به کار می‌برند.

«تاس» به هدف نرسید و شوروی فروپاشید

تاس خبرگزاری دولت شوروی 25جولای 1925 آغاز به کارکرد و برجای خبرگزاری روسیه (روستا) نشست. طبق اعلامیه رسمی تأسیس تاس، هدف از ایجاد این خبرگزاری پایان دادن به انحصار خبررسانی غرب، روشن ساختن جهانیان از زوال و انحطاط کشورهای بانظام کاپیتالیستی با نقل و مخابره اخبار ناشی از ضعف‌های آنها و تفسیر و تحلیل این خبرها، انتشار واقعیت رویدادها و نیز پیشرفت‌های سوسیالیسم، خنثی کردن گزارش‌های دستچین شده و تبلیغی خبرگزاری‌های غرب و نیز فعالیت‌ها و پیشرفت‌های شوروی بود. خبرگزاری‌های غرب متهم شده بودند که آنها را از قلم می‌اندازند. سران کرملین در آن زمان غافل از این بودند که برای روزنامه‌نگاری کردن به «روزنامه‌نگار» نیاز است و تنها با پول، شعار، تئوری حزبی و تأسیس مدرسه روزنامه‌نگاری نمی‌توان «روزنامه‌نگار» مورد نظر را تربیت کرد. این خبرگزاری در اوج فعالیت دارای 110 دفتر در کشورهای دیگر و 5هزار دستمزدبگیر از جمله هزار کارمند تحریری بود. تاس به‌دلیل نبودن انگیزه و استعداد و حس مسئولیت در کارکنان تحریری آن، موفق به رسیدن به هدف‌هایش نشد و حتی نتوانست در کشورهای نامتعهد برای اخبار خود به حد کافی مشتری به دست آورد و رسانه‌های این ممالک را مشترک خود کند. پس از فروپاشی شوروی، این خبرگزاری به ایتارتاس تغییرنام داده است. مورخان متفق‌القول ضعف ژورنالیسم روس را علت عمده فروپاشی شوروی دانسته‌اند.

برچسب‌ها