اتفاقی که البته مسبوق به سابقه است وهرگاه مناسبات میان جامعه اصناف سینمایی با معاونت امور سینمایی وزارت ارشاد حسنه نبوده وضع به همین منوال بوده است. بودجه خانه سینما از طریق معاونت سینمایی در اختیار این تشکل صنفی گذاشته می‌شود و در دوره‌هایی از این مسئله به عنوان اهرمی برای فشار بر خانه سینما استفاده شده است. اختلافات میان مدیران خانه سینما در سال‌های 74 تا 76 با معاونت امور سینمایی وقت که تبعات مشابهی را هم در پی داشت، یکی از نمونه‌های چنین مسئله‌ای است.
مشکلات فعلی هیات مدیره خانه سینما با معاونت سینمایی هم ریشه در زمانی دارد که هنوز شمقدری و دوستانش بر مسند مدیریت سینما ننشسته بودند؛ اختلاف‌هایی که گاهی باعث جدال لفظی شدید‌اللحنی هم می‌شد و قابل پیش‌بینی بود که با تعویض مدیریت سینما و آمدن شمقدری، این اختلاف‌ها همچنان ادامه یابد؛ چیزی که هم عسگرپور، مدیرعامل خانه سینما و هم شمقدری صراحتا آن را تایید کرده‌اند. اینگونه است که علیرضا سجادپور مدیرکل اداره نظارت و ارزشیابی هم می‌گوید: ما کاری به برگزاری جشن خانه سینما نداریم و هنگامی که از شمقدری درخصوص ترکیب حاضر در شورای عالی سینما سؤال می‌شود او به حضور نمایندگان اغلب نهادهای فرهنگی از صداوسیما گرفته تا حوزه هنری اشاره می‌کند و هیچ نامی از خانه سینما نمی‌برد. بخشی از این نگاه به تلقی مدیران سینما از جامعه اصناف سینمایی بازمی‌گردد، چنان‌که چندی پیش یکی از آنها خانه سینما را زیرمجموعه وزارت ارشاد خواند؛ در حالی که خانه سینما یک نهاد کاملا صنفی است که از اعضای هیات مدیره و مدیرعامل گرفته تا رؤسای انجمن‌های مختلف با رای سینماگران انتخاب می‌شوند.
درحال حاضر یکی از مشکلات خانه سینما، دریافت‌نکردن بخش قابل توجهی از بودجه سالانه‌اش است؛ چیزی که عسگرپور بارها آن را عنوان کرد ولی پاسخ روشنی از سوی مدیران سینمایی شنیده نشد. بحث بودجه خانه سینما در آخرین نشست رسانه‌‌ای شمقدری نیز مطرح شد که معاون امور سینمایی نسبت به آن ابراز بی‌اطلاعی کرد و خبرنگاران را به سجادپور مدیرکل اداره نظارت حواله داد. جالب اینکه او نیز ظاهرا چندان در جریان امور نبود.
هر چند به‌نظر می‌رسد مشکل بودجه دامن خود معاونت سینمایی را نیز گرفته است؛ نکته‌ای که اعضای هیات مدیره خانه سینما به آن اشاره کردند. در این صورت، این سؤال پیش می‌آید که با کمبود منابع مالی، معاونت سینمایی چگونه می‌خواهد به طرح‌ها، برنامه‌ها و وعده‌هایی که برای توسعه سینما داده، عمل کند؛ برنامه‌هایی که آخرینش چند روز پیش از سوی شمقدری مطرح شد و حکایت از ساخت 100سالن سینما در یک سال اخیر داشت. در این میان آیا پرداخت بودجه خانه سینما محلی از اعراب خواهد داشت؟
دیروز امین تارخ، سخنگوی هیأت‌مدیره خانه سینما و فرهاد توحیدی، نایب رئیس هیأت‌مدیره در جمع خبرنگاران به بهانه تشریح جزئیات گردهمایی «استیفای طرح امنیت شغلی و بیمه بیکاری جامعه اصناف سینمای ایران» که قرار است در 18مردادماه برگزار شود، درباره دغدغه‌های صنفی اهالی سینما و وضعیت بودجه خانه سینما صحبت کردند. در این نشست خبری که در محل خانه سینما برگزار شد، امین تارخ دبیر گردهمایی گفت: با توجه به اینکه 38درصد از بودجه خانه سینما در سال گذشته پرداخت نشده و امسال نیز مبلغ 100میلیون تومان از بودجه 800 میلیون تومانی ما پرداخت شده است، خانه سینما خود را در شرایطی دید که باید از اصناف خود کمک بگیرد.
او با اظهار تأسف از مشکلات مالی فراوان خانه سینما تصریح کرد: با جیب خالی نمی‌توان جشن برگزار کرد یا حقوق کارکنان را پرداخت، بنابراین در گام نخست آقای عسگرپور به نمایندگی از هیأت‌مدیره پیشنهاد کرد، تهیه‌کنندگانی که می‌توانند به خانه سینما کمک کنند مبالغی را به‌عنوان کمک یا قرض به این تشکل صنفی ارائه کنند.در بخش دیگری از این نشست فرهاد توحیدی، عضو هیأت‌مدیره خانه سینما و دبیر برگزاری جشن چهاردهم خانه سینما در پاسخ به پرسشی درباره کمک معاونت سینمایی به خانه سینما توضیح داد: اینطور که ما متوجه شده‌ایم بحران مالی امری است که گریبان خود وزارت ارشاد را هم گرفته است و ما اگر بتوانیم در گردهمایی صنفی‌مان خوب پول جمع کنیم، می‌توانیم بخشی از بودجه معاونت سینمایی را هم بدهیم!
او با اشاره به سخنان رئیس‌جمهوری مبنی بر اینکه سینمای ایران نیازمند یک جهش بزرگ است، افزود: این سخنان مایه خشنودی است اما خواهش می‌کنیم تا لحظه وقوع آن جهش بزرگ، برای همین امور روزمره بودجه‌ای به معاونت سینمایی بدهند که آنها هم بودجه ما را به ما پرداخت کنند؛ چراکه دوستان اگر بودجه داشته باشند، حتما به ما کمک می‌کنند، اما ما نمی‌توانیم منتظر کمک‌های آنها باشیم و همه برنامه‌هایمان را معطل نگه داریم. توحیدی با اشاره به اینکه خانه سینما در پی استقلال مالی است، یادآور شد: مسئله ما با دولت این است که آنان به سینما نگاه استراتژیک ندارند و در مقایسه با آن، دولت نگاه استراتژیک‌اش به تلویزیون است.به همین دلیل است که دائما شاهد افزایش کانال‌ها و بودجه‌های تلویزیونی هستیم و برنامه‌های مدونی برای گسترش کمی و کیفی تلویزیون دنبال می‌شود اما در سینما چنین برنامه‌ای اصلا پیگیری نمی‌شود.