مربیگری در تیم ملی برزیل که اصولاً ماهیت بی‌رحمی دارد در مورد مربی جدیدی چون مانو منزس حتی می‌تواند خشن‌تر از قبل هم باشد به‌خصوص که این مربی هرگز برای به‌عهده گرفتن این مسئولیت سنگین در اولویت قرار نداشته. موریسی رامالیو که در حال حاضر هدایت فلومیننزه را به دست دارد گزینه اول فدراسیون فوتبال برزیل برای مربیگری در تیم ملی این کشور بود؛ مردی که سائوپائولو را در 3فصل متوالی از 2006تا2008 به قهرمانی لیگ رساند و در مصاحبه‌ای حتی تصور رد کردن پیشنهاد مربیگری در تیم ملی برزیل را خنده دار می‌دانست دقیقاً همین کار را انجام داد تا فدراسیون علاوه بر سردرگمی با موجی از انتقاد از سوی رسانه‌ها روبه‌رو شود.
روز شنبه روزنامه ورزشی لانس با چاپ سرمقاله‌ای در صفحه نخست نمایش خنده داری که در جریان پیشنهاد به رامالیو به راه افتاد را نمونه‌ای از ناشی‌گری و اعمال نابخردانه فدراسیون و مدیران آن در برخورد با مسائل بسیار مهم فوتبال برزیل توصیف کرد؛ رفتارهایی که فوتبال این کشور تاوان سنگینی را بابت آنها با از دست دادن مقام‌ها و فرصت سازماندهی به لیگ داخلی داده و تشکیلات میزبانی جام‌جهانی2014 را به هواپیمایی بی‌مقصد تبدیل کرده است. مشکل این بود که فلومیننزه اجازه آزادی رامالیو از قراردادش را نداد.
در حقیقت این قصوری بزرگ از سوی فدراسیون فوتبال برزیل بود که پیش از در نظر گرفتن رامالیو به‌عنوان بهترین مرد برای پست مربیگری تیم ملی وضعیت قرارداد او را بررسی نکرد. با وجود این امکان رهایی رامالیو از این قرارداد وجود داشت و پرداخت غرامت برای فسخ آن قابل مذاکره بود؛ به‌خصوص که بعید به‌نظر می‌رسد فلومیننزه خیلی به این قرارداد وفادار باشد. اگر فلومیننزه در چند بازی نتیجه مقبول را نگیرد این باشگاه مانند چندین مربی قبلی رامالیو را هم به سادگی برکنار می‌کند. این در حالی است که این مربی تصمیم گرفته به قراردادش پایبند بماند اما این سؤال وجود دارد که آیا دلیل اصلی او برای رد پیشنهاد فدراسیون برزیل وفاداری‌اش به اصول حرفه‌ای بوده یا در واقع به این نتیجه رسیده که در این شرایط قبول مربیگری برزیل یک ریسک بزرگ است که می‌تواند هر فردی را که در این پست قرار گیرد به دردسر بیندازد.
درست پس از اخراج دونگا که به‌دنبال حذف برزیل در مرحله یک‌چهارم نهایی جام نوزدهم رخ داد، ریکاردو تکسیرا، رئیس فدراسیون این کشور، بر لزوم ایجاد یک تحول تأکید کرد. برزیل یک تیم پا به سن گذاشته را به آفریقای جنوبی فرستاد و شاید تنها تعداد محدودی از بازیکنان آن تا جام جهانی2014 بازی کنند. این به آن معنا است که کار بزرگی برای دوباره‌سازی این تیم باید صورت گیرد. مربی جدید شاید مسئولیت تیم زیر 20سال را عهده دار شود و درصورت صعود برزیل به‌طور قطع تیم زیر 23سال را در المپیک لندن هدایت خواهد کرد.
او مطابق انتظار بازیکنان جوانی را برای بازی دوستانه ماه آینده مقابل ایالات متحده دعوت کرده، به طوری که تنها 4بازیکن حاضر در آفریقای‌جنوبی در میان آنها دیده می‌شوند.
خطری که به وضوح مربی جدید را تهدید می‌کند نتایج احتمالاً ناخوشایندی است که شاید تیم جدید و بی‌تجربه برزیل در آینده کسب کند. همان اتفاقی که حدود 20سال قبل وقتی فالکائو پس از جام‌جهانی1990 هدایت برزیل را به دست گرفت افتاد و در مدتی کوتاه موجب برکناری او شد. لوییس فیلیپه اسکولاری سایه‌ای است که مربی جدید برزیل را تعقیب می‌کند. اسکولاری هنوز ارجح‌ترین گزینه مردم برای مربیگری برزیل است اما او با قبول هدایت پالمیراس پیش از جام جهانی اطمینان داد که حداقل فعلاً مربی برزیل نخواهد بود هرچند که احتمالاً تا 2سال دیگر و آغاز رقابت‌های مقدماتی جام بیستم تمایل زیادی به قبول این پست خواهد داشت. در نهایت مانو منزس این چالش را پذیرفت و وب‌سایت فدراسیون برزیل هم از او به خاطر شهامتش در انجام این کار تقدیر کرد.
منزس که به‌عنوان مدافع وسط در دسته‌های پایین فوتبال برزیل بازی می‌کرد طی 5سال گذشته مربیگری در گرمیو و کورینتیانس را به‌عهده داشته است . مانند اسکولاری و دونگا، منزس هم اهل جنوب برزیل است؛ جایی که مهاجرت انبوه اروپایی‌ها تأثیر خود را در سبک فوتبال خشن آن منطقه نشان داده است. اما سابقه منزس در پرورش هافبک‌های پر تحرک که بزرگ‌ترین معضل خط میانی تیم ملی برزیل است، امیدوار‌کننده به‌نظر می‌رسد. لوکاس تحت نظر این مربی در گرمیو پیشرفت چشمگیری داشت و کریستیان و الیاس هم در کورینتیانس توجه زیادی را به‌خود جلب کرده‌اند.
منزس همچنین به مهاجمینی سرعتی اعتقاد زیادی دارد. همچنین احتمال می‌رود که برزیل این مربی به‌طور کامل به مدافعین کناری برای نفوذ از کناره‌ها وابسته باشد. منزس اگرچه به خونسردی معروف است اما او هدایت برزیل را در بدترین زمان ممکن به‌دست می‌گیرد و چالشی که پیش‌رو دارد محکی جدی در طول سال‌های آینده برای سنجش آرامش درونی این مربی است.
همه موفقیت های منزس
مانومنزس در اروپا چهره شناخته‌شده‌ای نیست. درعوض او در کشورش به‌دلیل احیای گرمیو و کورینتیانس توانسته مشهور شود. او در برزیل به‌دلیل علاقه‌اش به تاکتیک فوتبال و دیدن فیلم بازی‌ها شهرت دارد. منزس در سال2004 مشهور شد، وقتی توانست تیم گمنام «15نوامبر» را به نیمه‌نهایی جام حذفی برزیل برساند. در سال2005، گرمیو او را انتخاب کرد تا بتواند به دسته اول برگردد. 2سال بعد، منزس این تیم را به فینال جام لیبرتادورس رساند، درحالی که در این سال‌ها توانسته بود 2بار قهرمان لیگ ایالتی شود.در سال 2008، او این‌بار چالش بازگرداندن کورینتیانس به دسته اول را برعهده گرفت و این مأموریت را تنها با 3شکست با موفقیت به‌پایان رساند. او سال بعد جام حذفی برزیل را فتح کرد و به بهانه 100سالگی باشگاه، روی جام لیبرتادورس 2010تمرکز کرد. پس از صعود مقتدرانه در مرحله گروهی، این تیم در یک هشتم نهایی به‌طور غیرمنتظره‌ای حذف شد.
هنگام جدایی منزس، کورینتیانس که رونالدو و روبرتو کارلوس را هم در ترکیبش می‌بیند، پس از فلومیننزه در رتبه دوم قرار داشت. انتخاب منزس، قبل از هر چیز انتخاب یک مربی بومی است تا بازیکنان شاغل در لیگ برزیل را به خوبی بشناسد. علاوه بر این انتظار می‌رود فوتبال او جذاب‌تر از دونگا باشد. در کورینتیانس او از روش 1-3-2-4 هجومی استفاده می‌کند. در این تیم همه بازیکنان به‌جز رونالدو وظیفه دارند در دفاع شرکت کنند و در حمله تیم با 3مهاجم حمله می‌کند تا مهار آن برای حریف دشوار باشد. فدراسیون هم امیدوار است برزیل جدید همین‌طور بازی کند؛ مانند کورینتیاس فصل 2009 که گفته می‌شود یکی از جذاب‌ترین تیم‌های سال‌های اخیر برزیل بوده است. ادموندو، مهاجم سابق برزیل درباره او می‌گوید: «او همه فاکتورها برای موفقیت را دارد. او شخصیت متعادلی دارد که بعداز پیروزی ذوق‌زده و پس از شکست ناامید نمی‌شود. برزیل با هدایت او، تهاجمی خواهد بود و در عین حال ساختار دفاعی مستحکمی خواهد داشت.»