مجموعه بسیار ارزشمند و زیبای بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی یکی از پنج اثر باستانی مهم کشور به شمار می رود. بنای ابتدایی بقعه به قبل از اسلام برمی گردد. این مجموعه نفیس به نام عارف نامدار، شیخ صفی‌الدین اردبیلی، جد سلاطین صفویه، در سال ۷۳۵ ه. ق. به دست فرزند وی صدرالدین موسی بنا شد.
در عصر صفوی، بقعه شیخ با حضور استادان بزرگ عهد صفوی چنان به زیور آراسته شد که همچنان پس از گذشت چندین قرن به عنوان یکی از مفاخر تاریخی و فرهنگی ایران به شمار می‌آید.
یکی از موارد منحصر به فرد این مجموعه این است که این بقعه حاوی دهها اثر بدیع در مضامین مختلف رشته‌های هنری است که از آن جمله می‌توان به عالی‌ترین نوع کاشی‌کاری معرق و مقرنس و گچ‌بری کتیبه‌های زیبا و نفیس و خط خطاطان بزرگ دوره صفوی (میر عماد، میر قوام الدین، محمد اسماعیل و...)، منبت‌های ارزنده، نقره‌کاری، تذهیب و طلاکاری، نقاشی و تنگ‌بری و غیره اشاره کرد.
به گزارش مهر، تا کنون از ایران ده اثر تخت جمشید، چغازنبیل، میدان امام اصفهان، تخت سلیمان، پاسارگاد، بم و منظر فرهنگی آن، سلطانیه، بیستون، کلیساهای ارامنه در ایران و سازه‌های آبی شوشتر در فهرست میراث جهانی به ثبت رسیده بود که با ثبت بازار تاریخی تبریز و بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی تعداد آثار ثبت شده جهانی ایران به 12 اثر رسید.