فرهنگ هکر (Hucker)
یکی از عامل مؤثر و مهم در تکنیک‌ها و تجربه‌های نوخاسته شبکه‌ی‌اینترنتی، فرهنگ هکر است. آنچه که هکرها به عنوان تفریح انجام می‌دهند، حتی نوع برداشت آنها از کارشان، نقش محوری در این راستا دارد.
البته در اینجا منظور از هکر، هکرهایی که در خبرها از خلاف‌کاریشان می‌شنویم، نیست. آنها به شدت از سوی کسانی که طرفدار اخلاق هکری هستند، محکوم هستند.
بر اساس تعریف اصطلاحات مخصوص فرهنگ لغات هکر آنلاین آمده است. "هکر، فردی است که از جستجو در جزئیات سیستم‌ها، برنامهها و چگونگی بسط قابلیت‌های آنها لذت می‌برد.
یابه عبارتی، هکر کسی است که از چالش فکری با موانع و محدودیت‌های مختلف لذت می‌برد." هک کردن به معنای تعامل با کامپیوتر است. این کار به نوعی لذت‌بخش و جستجوگرانه است تا هدفمند.
هکرها عاشق برنامه با کلمات و نشانه‌ها هستند و اساساً به برنامه کردن با کلمات و خبره بودن در سایر کارکردهای زبانی معروف هستند.
اصطلاح "نامه پستی حلزونی" Snail mail کنایه از نامه‌نگاری‌های سنتی است. این تنها بخشی از اصطلاحات رایج هکرها است که به عنوان فرهنگ آنلاینی در بین کاربران متداول شده است.
چاپ هکری هم فرهنگ و فن خاص خود را دارد. این نوع چاپ به عمد ناخوانا و مغشوش است. از جمله ویژگی‌های آن، متن غیر عادی به بصورت علائم و نشانه‌های رمزی، نگارش خاص واژه‌ها که در نرم‌افزارASCll نمونه‌های آن را می‌توان یافت و نیز وجود حروف‌های چاپی در تمام سیستم‌های عامل اینترنتی است.
در دنیای هکر، واژه‌های نامتعارف به طور عجیبی جایگزین واژه‌های عرف الفبا شده است. مانند "f" به جای "Ph " و تایپ کردن حرف " e" به جای علامت و نشانه پوندانگلیسی است.
همچنین، اگر کلید حرف قراردادی s را بفشاریم، نتیجه آن نشانه دلار و یا حرف بزرگ S است.
نمونه های دیگر مانند؛ آنرکی منو Mono Anarchy است که واژه‌های چاپی را در یک فونت کاملاً دیجیتال نشان می‌دهد. در این نمونه چنانچه متن عادی را در یک فونت هکر به نام هکر آرگو Hacker Argot قرار دهید، خواهید دید چگونه به‌یک متن غیر عادی و عجیب تبدیل می‌شود.
تصاویر پوششی؛ هنر و ارتباطات در IRC
ظهور هنجارهای جدید فرهنگی در اینترنت بسیار جالب و از نظر جامعه شناسی حائز اهمیت است. چرا که‌این نوع فرهنگ هیچ‌گونه سابقه‌ای در دنیای واقعی ندارد.
متخصصان و محققان اینترنت در سال 1997 متوجه شدند که شرکت‌کنندگان در برنامه IRC بیشتر از طریق نمایش تصاویر با هم ارتباط برقرار می‌کنند تا سایر فرم‌های نوشتاری و صوتی.
آیا چنین ارتباطی در دنیای واقعی معنای دارد. در فصل 6 کتاب برنامه سایبر پژوهشی درباره مسیر‌های تحت شبکه، یکی از شبکه‌های مهم برنامه‌یIRC که در سرورهای رنگ و رنگین کمان آمده‌است.
این کار را هنر وصله پیکسلی Pixel Patchwork نامیده‌ایم. به‌این دلیل که تا اندازه‌ای شبیه وصله و پینه است. این برداشت در بعد زمانی است، نه مکانی. وصله‌ها نامفهوم هستند و ساختار پیکسلی دارند.
تصاویر برنامه IRC تا اندازه‌ای شبیه صنایع دستی نظیر بافندگی و گلدوزی هستند. این شباهت به این دلیل است که متن برنامه‌یIRC مانند تمام فرایندهای واژه‌پردازی، روی شبکه درست می‌شود.
تصاویر برنامه‌یIRC می‌توانند انتزاعی یا رمزی باشند. معمولاً در مورد تصاویر رمزی، متنی از پیش ساخته به‌ان اضافه می‌شود. در نتیجه تصویر را به چیزی شبیه‌یک کارت تبریک تبدیل می‌کنند.
این هنر یک سطح جدید در هنر متن محور است. هنری که‌از عناصر متن در کامپیوتر ساخته می شود. متنی که ممکن است، شبیه متنی با حروف اصلی یا نمادهای روی صفحه کلید باشد. این هنر به هنر ASCII شناخته شده‌است.
این هنر از دهه 1960 وجود داشته و امروزه در مجموعه‌های بزرگ شبکه جهانی نگهداری می‌شود.
مشخصات اجتماعی کاربران
کاربران برنامه رنگ و رنگین کمان از مردم عادی هستند. آنها به طور کلی از طبقات متوسط و پایین تر با تحصیلات متوسطه، دوره دبیرستان و آموزشگاهی تشکیل شده اند.
جمعیت حاضر در آن را 40 درصد زن و 60 درصد مردان، تشکیل می‌دهند. سن شرکت کنندگان متفاوت است.
از یک کودک دبستانی تا فرد 70 ساله در آن وجود دارد. البته‌اکثر شرکت کنندگان افراد، میان‌سال و بیشتر ساکن آمریکای شمالی، جنوبی و غربی هستند. بقیه افراد متعلق به کشورهای دیگر هستند.
دراین پژوهش افرادی که از فرهنگ کامپیوتر و اینترنتی نیز دور هستند، شامل می‌شود.
دسامبر سال2000 برنامه "رنگ" به فعالیت مجازی خود خاتمه داد. در صورتیکه فعالیت مجازی برنامه "رنگین‌کمان" تا چندی پیش همچنان ادامه داشت. ادامه‌یا پایان یک برنامه کامپیوتری تنها بستگی به وجود علاقه برنامه نویسان آن دارد.
یعنی در صورتیکه‌از یک برنامه کامپیوتری استقبال نشود و یا علاقه‌ای به آن نشان داده نشود، آن برنامه به پایان عمر خود رسیده‌است.
زمانی که‌افراد به‌یک برنامه یا سرگرمی‌اینترنتی وارد می‌شوند، معمولا با خوشامد گویی دیگران به وسیله تصویر یا تصاویری روبرو می‌شدند.
بسیاری از شرکت کنندگان از تصاویر ساخته شده توسط دیگران به عنوان نشانهای برای برقراری ارتباط استفاده می‌کنند.
اسامی‌مستعار برای کاربران در خود برنامه وجود دارد. کاربران تصویری را انتخاب می‌کنند و پیش از نشان دادن آن، اسم مستعار دریافت کننده را روی آن می گذارند.
به طور خلاصه می‌توان گفت: تصاویر هنر و نشانهای برای تعامل کاربران با یکدیگر هستند. به عبارت دیگر تصاویر هم هنر و هم عامل ارتباط هستند.
نظریه‌ها
تحلیل‌های تصویری را می‌توان از دو نظریه استفاده کرد. نظریه روانشناختی و اجتماعی.
اهمیت ساختن، اجرا، الگوها، قرینه‌ها و حتی دیدن تصاویر با برخی ویژگی‌های خاص، همگی ابزاری برای اتمام یا کامل کردن یک برنامه است. برنامه نویسان چنین برنامه‌هایی دوست دارند که دنیایی امن و حتی جادویی برای خود خلق کنند. دنیایی که در آن احساس امنیت و آرامش کنند.
در این برنامه ها سعی شده‌است تا در جنبه‌های فعالیت اجتماعی، مسیر‌ها، مستقیماً با خود هنر پیوند داده شوند.
نظریه دوم، قرینه دوسویه که‌آن را قرینه "آینه‌ای" می نامند، است. در این نظریه انتخاب و ارائه تصاویربه عنوان نماد جوامع و ثبات گروهی محسوب می‌شود.
یکی از گویاترین اصطلاحاتی که‌انسجام ایجاد می‌کند، تصویری در وب‌سایت رنگین‌کمان است. تصویری که توسط کاراکترهای برنامهASCII ساخته شده‌است.
زیر این تصویر نوشته شده‌است: اینجا ما همه را دوست داریم.
شکل و قرینه، ابزار تلاش برای خاتمه
تصاویر برنامه‌یIRC پر از زرق و برق، با طراحی قرینه تشکیل شده‌اند. با وجود پیچیدگی‌شان از انسجامی‌چشمگیر برخوردارند.
همچنین آنها با انبوهی از اشکال ملموس که بر گرفته‌از هنر مردم نگاری پیشین است، تزئین شده‌اند.
جیمز تریلینگ James Trilling در کتابش با عنوان آراستگی زبان The Language of Ornament می‌گوید: آراستن، گسترش و بسط اشیاء به خاطر زیبایی ظاهری آنها است.
نقش واحد، نقشی است که طراح با آن و با تکرار آن روی یک صفحه به طور منظم و متوالی، شکلی را ایجاد می‌کند. قرینه، مطابقت در سایز، شکل و قرینه سازی با خط یا نقطه در یک طرح است.
معروفترین آنها که به‌آسانی هم قابل شناسایی است، قرینه "دوسویه" یا قرینه "آینه‌ای" است. ریاضی‌دانان هفده نوع قرینه دوسویه را شناسایی کرده‌اند.
برای نمونه؛ اگر تصاویر از محور افقی یا عمودی تا شوند، تصویر دو نیم شده قرینه یکدیگر خواهند بود. یعنی بطور کامل روی هم قرار خواهند گرفت.
نظریه قرینه دوسویه و انسجام گروهی بعد از انتشار کتاب " برنامه سایبر" گسترش بسیار پیدا کرد. چرا که در ساختن، نشان دادن و دیدن تصاویر دارای قرینه، برنامه نویسان می‌خواهند، برای رساندن مفهومی‌در فضای مجازی به بیانی خاص و واحد برسند.
اجرای برنامه‌ی IRC هنرمندی می‌خواهد. هنری که مانند، هنر تزئینی، شکل و قرینه‌از طریق تکرار کلمات، نشانه‌های تصویری و نقش‌های رمزی ایجاد می‌شود.
تصاویر مجازی یا تصاویر تمثیلی
اگر چه نمی‌توان به طور مفصل تصاویر مجازی را توضیح داد، با این وجود سعی می‌شود، برای درک بیشتر مطلب، چند سطری در این باره توضیح داد. به مطالبی که در بالا راجع به تصاویر مجازی گفته شد، توجه کنید.
شما می‌توانید از آنها برداشت احساسی، شاد و یا فکاهی داشته باشید. بسیاری از آنها را می‌توان به عنوان تصاویر جذاب یا زیبا طبقه بندی کرد.
بسیاری دیگر نیز کودکانه و بسیار سطحی و از لحاظ کیفیت پایین هستند.. با این وجود، هیچ چیز گویاتر از تصاویر در فضای مجازی نیست.
چرا که اشکال و خطوطی که برای ساخت آنها استفاده می شود، احساس شادی و شراکت برنامه نویسان را در مقایسه با دنیایی واقعی بسیار زیبا تر، امن‌تر و حتی ساده‌تر نشان داده می شود.
نمایش و برنامه تشریفاتی
پژوهش دیگری درخصوص برنامه‌ی‌هنری IRC چنین نشان می دهد که ما با دو "نمود" متفاوت در فضای مجازی روبرو هستیم.
در مورد وانمود سازی و تقلید به کشیدن سیگار و سایر خلاقیت‌های تصویری برنامه نویسان هامنت که همه‌یک بداهه‌گویی متنی بود، باید گفت که مهارت‌های افراد در آن خصوص قابل تحسین است.
در برنامه IRC ما به‌یک نوع "نمود" خاص جمعی مواجه هستیم. با این وجود، عقیده نویسنده بر این است که هنرنمایی هنرمندان اصلی، به واسطه گروه تعیین و اجرا می‌شود.
برنامه‌ی هنری IRC نمونه‌ای از یک نمایش یا برنامه تشریفاتی دنیای شاد محسوب می‌شود.
زمانی که برنامهها و نمایشها با استقبال روبرو می‌شوند یا نمی‌‌شوند، حتی چگونگی و نحو استقبال هم چندان اهمیتی ندارد.
می‌توان گفت؛ تا زمانیکه گروه هنرمند در قبال اجرای نمایشی که‌یک مشارکت اجتماعی محسوب می‌شود، به عهد خود عمل می‌کنند. تجربه باهم بودن، القاء، وانمود سازی و بازخوانی برای اجرای یک نمایش مجازی همچنان ادامه خواهد داشت.
نتیجه گیری
اینترنت در زمینه ارائه اطلاعات به‌یک "نمود" توزیعی، یا به نوعی "پیانوی بزرگ" تبدیل شده‌است. این تکنولوژی ابزاری هیجان انگیز جهانی است که را ه‌های بسیاری برای ارتباط و انتقال پیام بدون نیاز به برنامه‌ها‌ی‌آموزشی گسترده‌یا سخت افزارهای پیچیده، فراهم کرده‌است.
تلاش‌هایی هم در خصوص انتقال فرهنگ نسلهای کهن به رسانه‌های جدید و بهره برداری از امکانات جدید انجام گرفته‌است.
همانطور که گفته شد، دامنه تغییر و تحولات اینترنت بسیار سریع، وسیع و به نوعی گیج و مبهوت کننده است. همین امر، باعث بروز مشکلات بسیاری برای محققانی که در زمینه رویدادها، درک و تشخیص تاثیرگزاری آنها بر روی زندگی انسان تحقیق می کنند، شده است.
تحقیقی که در خصوص، اینترنت به عنوان ابزاری بانشاط در ارتباط با پیام‌های متنی آنلاین و چت همزمان شده است، نشان دهنده درصد بالایی از بانشاط بودن این ابزار در این برنامهها و همچنین، درصدی کمی نشاط در پست الکترونیکی (ایمیل) وجود دارد.
برنامه‌ی هنری IRC یک پدیده‌ی خاص است که ممکن است در آینده‌ی‌نزدیک دست به فراموشی سپرده شود. چرا که با پیشرفت اینترنت، پدیده‌های جدید و جذاب خلق می‌شوند.
و کاربرد فناوری‌های جدید بصورت اتوماتیک آنها را جایگزین فناوری‌های قدیمی‌می‌کند.
البته‌این مطالعه موردی دو نکته دیگر را نیز نشان می‌دهد.اول اینکه که‌افراد با سطح سواد متوسط و داشتن مهارتی نسبی از کامپیوتر می‌توانند تصاویر فرهنگی جدیدی را ایجاد و خلق کنند.
تصاویری که گاهی با ارزش‌ها و سنت‌های گذشته‌ارتباط معناداری برقرار می‌کند. این ارتباط معنا دار کمک می‌کند تا سیر حرکت این تغییر و تحولات معنادار تا حدودی مشخص شود. تحلیل فعالیت های میان دو سطح فردی، روانی و سطح فرهنگی، بسیار متفاوت است. خواه این فعالیت که عملا به نفع فرد است، فراتر از اختیار او باشد یا نباشد. فرقی نمی کند در هر دو صورت این امر توانایی غنی سازی زندگی فرد را خواهد داشت.
دومین موردی که‌این مطالعه نشان می‌دهد این است که با امکان ایجاد مذهب یا آیین‌های مذهبی و غیر مذهبی در دنیای مجازی، آیا ممکن است این امر سبب به خطر افتادن مذاهب و آیین‌های مذهبی در دنیای واقعی شود؟
طی ده سال گذشته و شواهد موجود، اندیشمندان بر این باور بودند که آیین و اعتقادات انسانی، جزئی از حوزه‌های فعالیت او به شمار رفته و نمی‌توان آن را به رسانه‌انتقال داد.
بخصوص به دلیل تمایلات خاص درونی و روانی انسانها، این امر بعید و دور از ذهن به نظر می‌رسید. همانگونه که در علوم انسان شناسی و آیین‌های انسانی هم بر روی این مسئله تاکید شده‌است.
با تمام این گفته ها و با توجه به پیشرفت تکنولوژی و فناوری اینترنت، به نظر می‌رسد این باور‌ها کاملا تغییر کرده است. شاید هم به جرات بتوان گفت، که در دنیای مجازی اینترنت چیز به نام غیر ممکن دیگر وجود داشته باشد.