شهرداری ها ازمسائل فرهنگی غفلت نکنند

وی با بیان این که تاکنون یک فیلم تمام عیار راجع به مسائل شهری نداشته‌ایم، شهرها را به موجود زنده‌ای تشبیه کرد که دارای اندامهای مختلف است.

وی افزود: اگر این قاعده معماران را باور داشته باشیم که شهر مثل موجود زنده است، پس باید با شهرها به مثابه یک موجود زنده برخورد کنیم که دارای روح و حیاتی قابل تامل است. درحالی که فیلمسازان ما در جریان فیلمسازی خود به راحتی از کنار برخی اندامهای این شهر عبور می‌کنند.

محمدی تصریح کرد: سینمای ما ویترینی از فروشگاه بزرگی است که تنها چند مانکن با لباس‌های جدید خود پشت آن ایستاده‌اند و عمق این فروشگاه را نمی‌توانیم ببینیم. این تهیه کننده سینما از فیلمسازان خواست تا به روح شهرها هم توجه کنند و به عنوان یک موجود زنده به آن بنگرند.

رسول صدرعاملی با اشاره به غفلت فیلمسازان از پرداختن به مسائل شهری در آثارشان گفت: زمانی که خواستم فیلم سمفونی تهران را بسازم، سینمای ایران پر بود از فیلم‌هایی که به روستائیان پرداخته شده بود و تصور می‌کردند که از این طریق می‌توانند دین خود را نسبت به مسائلی که قبل از انقلاب مورد بی‌توجهی قرار گرفته بود ادا کنند درحالی که از رشد روزافزون شهرنشینی و مسائلی که به دنبال خود دارد غافل مانده بودند.

وی افزود: شهرداری‌ها تاکنون بیشتر در گیر مسایل سیاسی بوده‌اند و از مسائل فرهنگی غفلت کرده اند.

قوام‌الدین مهدوی جامعه‌شناس نیز فیلم‌هایی را که به مسائل شهری می‌نگرند به سه دسته تقسیم کرد و گفت: برخی از فیلمها به طور خاص، مسائل شهری را زیر ذره‌بین می‌گیرند، برخی دیگر از فیلم‌ها از شهر به عنوان لوکیشن و در حاشیه بهره می‌گیرند و برخی دیگر نیز به مسائل شهری در کنار سایر مسائل می‌پردازند.

وی همچنین گفت: اگر به مسائل شهری به شکل خوبی در سینما پرداخته شود، تاثیرگذاری خوبی بر سیاستگذاران شهری خواهد گذاشت.