از میان 6500 تماشاگر حاضر در ورزشگاه کمتر کسی تصور می‌کرد که ایران بتواند 2گیم از ایتالیا بگیرد. البته آندریا آناستاسی سرمربی تیم ایتالیا احتمالا در محاسبات خود پیش‌بینی می‌کرد که برابر ایران گیم از دست بدهد؛ چون صبح روز مسابقه برای تیمش تمرین بدنسازی سنگینی درنظر گرفته بود و همچنین دوشنبه شب بهترین بازیکن تیمش، پارودی را نیز در ترکیب قرار نداد.
نکته‌ای که شاید حساسیت این بازی را پایین آورده بود، شکست تیم مصر در برابر ژاپن پیش از آغاز این بازی بود. ژاپن که 2 بر صفر از حریف خود عقب بود و تنها چند دقیقه‌ای با خداحافظی زود هنگام با جام فاصله داشت اما از بخت بد تیم ایران، ژاپن متحول شد و مصر را در 3 ست بعدی نابود کرد تا عملا ایران در میان 4 تیم گروه، چهارم شود. در این شرایط تنها، چیزی در حد معجزه می‌توانست صعود ایران به دور دوم را رقم بزند و آن شکست‌دادن ایتالیا بود.
به هر حال بازی ایران و ایتالیا در 2 ست اول طبق پیش‌بینی‌ها پیش رفت. در ست اول ایتالیا طی 27 دقیقه با نتیجه 25 بر 21 از سد ایران گذشت و گیم دوم هم طی 21 دقیقه و با 15 امتیاز اختلاف به سود تیم ایتالیا به پایان رسید. در واقع نتیجه گیم دوم، سرمربی ایتالیا و بازیکنان این تیم را گمراه کرد و این تیم با هدف استراحت دادن به بازیکنان اصلی خود با 2 تعویض وارد زمین شد اما این‌بار ماجرای گیم اول، البته این‌بار به سود ایران تکرار شد.
در گیم چهارم ایتالیا اندکی به‌خود آمد اما جدال2 تیم پس از 32 دقیقه نفسگیر 28 بر 26 به سود ایران تمام شد و اینجا بود که بازیکنان ایران به این باور رسیدند که حتی ایتالیای بزرگ قابل شکست دادن است. بازی در گیم پنجم تا امتیاز 13 برابر بود اما ایتالیا که نمی‌خواست در برابر تماشاگرانش نقره‌داغ شود با اتکا به تجربه بازیکنانش، 2 امتیاز آخر را گرفت و بازیکنان ایران با چشمانی اشک‌بار ناچار شدند حذف شدن از جام را باور کنند.
بازی 2 تیم ساعت 23:24 به وقت محلی به پایان رسید اما کاروان تیم ایران تا یک ساعت بعد توان ترک سالن را نداشت. شاید آنها حسرت بازی با مصر را می‌خوردند که به راحتی در 3ست تسلیم این تیم شدند و در واقع سند حذف تیم ایران در همان بازی صادر شد. با آنکه در پایان بازی دست‌اندرکاران فدراسیون والیبال، کادر فنی و حتی رئیس سازمان ورزش -که چند روزی است کار خود را در داخل کشور رها کرده و در میلان کنار تیم ملی مستقر است- داور را مقصر شکست قلمداد کردند اما باید این واقعیت را پذیرفت که مطرح کردن اشتباهات داوری تنها بهانه‌ای برای توجیه این شکست است و باید واقعیت را پذیرفت.
از ابتدای مسابقات کاملا مشخص بود که بازیکنان تیم ایران از لحاظ روحی برای این رویداد بزرگ آماده نشده بودند و نمونه آن تسلیم شدن محض مقابل مصر بود. همچنین این تیم یکدست نبود. به عبارتی دیگر در برخی از پست‌ها بازیکنانی سطح بالا حاضر بودند و در پست‌های دیگر بازیکنانی با توان متوسط. از سوی دیگر این سؤال پیش می‌آید که آیا حضور بالاترین مقام ورزش کشور در کنار تیم مفید بوده یا تنها اضطراب بازیکنان را افزایش داده است؟
حرف‌های مربیان و کاپیتان‌های 2 تیم
حسین معدنی (سرمربی ایران): با اینکه فرصت صعود به دور دوم را از دست دادیم اما از همین حالا تمرینات خود را برای بازی‌های آسیایی گوانجو آغاز می‌کنیم و تسلیم نمی‌شویم.علیرضا نادی (کاپیتان ایران): ما امشب مقابل یکی از بهترین تیم‌ها بازی کردیم و بسیار هم خوب بازی کردیم اما با درنظر گرفتن بازی ست دوم استحقاق صعود به مرحله دوم را نداشتیم.
آندریا آناستاسی (مربی ایتالیا): این بازی یکی از بازی‌های خوب ما نبود. به پارودی، بهترین بازیکن‌مان بازی ندادم چون او فشار زیادی را در بازی‌های قبلی متحمل شده بود. همچنین این موضوع را هم متذکر شوم که صبح روز بازی تمرین بسیار سنگینی داشتیم و این کار را عمدا انجام دادم چون می‌خواستم تیم را برای دور دوم از لحاظ بدنی آماده کنم. شاید به همین دلیل بود که مقابل ایران خوب بازی نکردیم.
والریو ورمیگلیو ( کاپیتان ایتالیا): من به تیم ایران تبریک می‌گویم که ما را تحت فشار قرار داد. ما در 2ست اول خوب بودیم اما در ست‌های بعدی بد بازی کردیم اما در ست سرنوشت‌ساز با تمرکز بالا به هدف خود رسیدیم.