آیا سگ‌ها را هم می‌توان به دو دسته خوش‌بین‌و بدبین‌تقسیم کرد؟ و آیا خوش‌بینی و بدبینی بر روی انطباق آنها با محیط و تحمل یا عدم تحمل ناملایمات تأثیر خواهد گذاشت؟
تحقیقات جدید به هر دوی این سئوال‌ها پاسخ مثبت می‌دهد. برخی از سگ‌ها وقتی که در خانه تنها می‌مانند دائما پارس می‌کنند، وسایل خانه را خراب و یا در منزل ادرار می‌کنند. در حالی که بعضی از آنها با تنهایی در خانه به راحتی کنار می‌آیند و این موضوع تغییری در رفتار آنها به وجود نمی‌آورد.
مطالعه رفتار سگ‌ها ظن دیرینه دانشمندان را به اثبات رسانده است، این که در میان سگ‌ها نیز خوش‌بین و بدبین وجود دارد.
تفاوت رفتار سگ‌های بدبین و خوش‌بین
سگ‌های بدبین به هنگام تنهایی در منزل رفتاری ناشی از ترس و استرس از خود نشان می‌دهند. در حالی که سگ‌های خوش‌بین آرامند و در رفتارشان تغییر چندانی دیده نمی‌شود.
این موضوع نشان می‌دهد که در سگ‌ها هم نگاه به نیمه پر یا خالی لیوان بر رفتار تأثیر می‌گذارد. یعنی سگی که خوش‌بین است تنهایی را به معنای افزایش خطر و امکان وقوع رویدادهای ناگوار تلقی نمی‌کند، اما سگی که بدبین است این موقعیت را اضطراب‌آور می‌یابد. چرا؟ چون منتظر وقوع رخدادی ناراحت‌کننده است.
به گزارش دویچه‌وله، دانشمندان تیم تحقیقاتی دانشگاه بریستول بریتانیا به ریاست مایکل مندل (Michael Mendl) مطالعات خود را بر روی ۲۴ سگ که به تازگی به مرکز نگهداری حیوانات بی‌سرپرست آورده شده‌بودند انجام دادند.
در نخستین روز، آزمایش‌کننده سگی را انتخاب و با او در محیطی بسته به مدت ۲۰ دقیقه بازی می‌کرد.
روز بعد همین سگ را در همان محیط به مدت ۲۰ دقیقه تنها می‌گذاشتند. از طریق ویدئو از رفتار سگ در این مدت فیلم‌برداری می‌شد.
در قدم بعدی تمرکز بر این سوال قرار می‌گرفت که کدام یک از این سگ‌ها خوش‌بین و کدام بدبین است. به کمک یک آزمایش سگ‌ها را به دو دسته خوش‌بین و بدبین تقسیم کردند.
نخست به سگ‌ها آموزش دادند که اگر در نقطه‌ای معین از یک مکان بایستند ظرف غذای آنها پر خواهد بود، در حالی که اگر در نقطه معین دیگری بایستند این ظرف خالی می‌شد.
پس از این که سگ‌ها این قانون را فرا گرفتند، آزمایش‌کنندگان ظرف غذا را در نقطه‌ای که میان دو نقطه تعیین‌شده نخستین قرار داشت قرار دادند. سگ‌هایی که زودتر به سوی ظرف غذا دویدند در رده خوش‌بین‌ها و آنهایی که دیرتر به سوی ظرف دویدند در رده بد‌بین‌ها قرار گرفتند. آزمایش‌کنندگان بر این نظر بودند که سگ‌های بدبین کندتر از خود واکنش نشان می‌دادند چون امید چندانی به یافتن غذا نداشتند.
نتیجه
در قدم سوم رفتار این دو دسته سگ به هنگام تنهایی با هم مقایسه شد. این مقایسه به نتیجه‌ای روشن رهنمون گردید: سگ‌های خوش‌بین به هنگامی که برای مدتی تنها گذاشته می‌شدند رفتارشان حاکی از ترس نبود. در حالی که سگ‌های بدبین تمایلی فزاینده به رفتارهای مخرب از خود نشان می‌دادند.
در روانشناسی انسانی ثابت شده است که احساسات یک انسان می‌تواند بر داوری‌های او تأثیر بگذارد و انسان‌های خوشبخت در موقعیت‌های ناخوشایند تعبیرهای مثبت‌تری از خود نشان می‌دهند.
تحقیقات جدید نشان می‌دهد که در سگ‌ها هم این موضوع صدق می‌کند. سگی که نیمه پر لیوان را می‌بیند به هنگام تنهایی ترس کمتری از خود نشان می‌دهد. در حالی که سگی که نگاهش به نیمه خالی همان لیوان است به هنگام تنهایی خانه بر سرش خراب می‌شود!