دانشمندان و مهندسان اتاق کنترل فضاپیما در لابراتوار احتراقی جت در پاسادنا، کالفرنیا پس از دریافت تصاویر پرتره مانندی که این فضاپیما از ستاره دنباله دار هارلی 2 به ثبت رسانده به شدت هیجان زده شدند.
به گزارش مهر، پنج تصویری که به زمین ارسال شده جرمی را به طول 1.6 کیلومتر نشان می دهد که به یک دانه بادام زمینی شباهت دارد و در انتهای آن توده ای از گازهای درخشان در حال فوران کردن هستند. این تصاویر دقیق بسیاری از دانشمندانی که در کمین جزئیات دقیق از ساختارهای کیهانی هستند را بسیار هیجان زده کرده است. این چهارمین باری است که چنین تصاویر دقیقی از ستاره های دنباله دار به ثبت می رسد.
به گفته دانشمندان، این لحظه ها، لحظاتی هستند که محققان به امید آن زندگی می کنند زیرا تصاویری مشابه آنچه از ستاره دنباله دار هارتلی 2 به ثبت رسیده می تواند دانش بشر را درباره چگونگی عملکرد ستاره های دنباله دار بهبود ببخشد.
دیدگاه و انتظار کلی از اجرام کیهانی این است که باید شکلی مدور و کروی داشته باشند در حالی که هارتلی به هیچ وجه کروی نیست و شکلی کاملا نامتقارن دارد. این تصاویر به اخترشناسان در کشف راز ستاره های دنباله دار، قطعاتی از یخ و غبار که بقایای سامانه خورشیدی ناشناخته ای به شمار می روند، کمک خواهد کرد.
دلیل جذابیت بیش از حد هارتلی 2 برای دانشمندان، ابعاد کوچک که تنها یک هشتم ستاره دنباله دار مشهور، هالی است، شکل ظاهری و فورانهای درخشان گازی است که در تصاویر به خوبی مشهود هستند. به گفته دانشمندان این قطعه کیهانی بسیار فعال، کوچک و چالاک است.
بر اساس آنچه در تصاویر آشکار هستند، انتهای ستاره دنباله دار بخشی سخت تر و متراکم تر بوده و منبع فورانهای ستاره به شمار می رود، فورانهایی که به اعتقاد دانشمندان از رسوبات یخ خشک به وجود می آیند. نکته مرموز بعدی درباره هارتلی 2 توده هایی درخشان هستند که سطح ستاره دنباله دار را به صورت لکه لکه پوشانده اند، پدیده ای که ذهن دانشمندان را به شدت به خود مشغول کرده است.
فضاپیمای Deep Impact با سرعت 43 هزار و 452 کیلومتر از 700 کیلومتری هارتلی 2 عبور کرده و توانست این تصاویر زیبا را به ثبت برساند. این فضاپیما از دو ماه گذشته در حال تصویربرداری از هارتلی 2 بوده و برای سه هفته دیگر نیز به ماموریت خود ادامه خواهد داد تا یکی از وسیع ترین آرشیوهای اطلاعاتی را از یک ستاره دنباله دار جمع آوری کند.
Deep Impact سالها پیش باید برای همیشه خاموش می شد زیرا در سال 2005 و پس از اینکه فضاپیما به ملاقات ستاره دنباله دار "تمپل 1" رفت، ناسا ماموریت دیگری برای او در نظر نگرفت و آن را خاموش کرد. اما بلافاصله دریافت دلیلی برای بی استفاده ماندن چنین ابزار قدرتمندی وجود ندارد از این رو به سرعت آن را روشن کرده و به تعقیب ستاره دنباله دار دیگری فرستاد.
بر اساس گزارش AOL، با موفقیت در ماموریت نزدیک شدن به هارتلی 2، فضاپیمای Deep Impact اولین فضاپیمای جهان است که تا کنون با دو ستاره دنباله دار ملاقات کرده است.