محققان می‌گویند: افرادی که چندین بار به پزشکان برای مداوای جوشهای آکنه مراجعه کرده‌اند باید از نظر سلامت ذهنی تحت مراقبت و کنترل قرار گیرند.
با این حال محققان معتقدند داروی آکنه در بالا رفتن میزان افسردگی و ناراحتی شدید در افراد مؤثر نیست و صرفا جوشهای آکنه آن‌هم به میزان بسیار زیاد می‌تواند خطر بروز افسردگی را بالا ببرد.
تحقیقاتی که محققان سوئدی در این باره طی سال‌های 1980 تاکنون روی 5 هزار و 700 نفر انجام داده‌اند در نشریه پزشکی انگلیس انتشار یافته است.
به گفته محققان سوئدی، آکنه می‌تواند بر افراد از نظر روانی تأثیرات جدی بگذارد. در اغلب موارد برای بیمارانی که دارای جوشهای زیاد آکنه هستند، داروهایی نظیر ایسوترتینوئین که همچنین آن را بانام رواکوتان، اکوتان، امنستیم، کلاواریس، کلاروس یا دکوتان نیز می‌شناسند، تجویز می‌شود.
از این داروها از سال‌های دهه1980 جهت درمان افرادی که دارای جوشهای زیاد آکنه هستند استفاده می‌شود. پیش‌تر اما گزارش‌هایی مبنی بر ارتباط استفاده از اسوترتینوئین و بروز افسردگی و حتی بروز رفتار غیرعادی و غیرقابل کنترل در افراد انتشار یافته بود.
بنابراین دکتر آندرس سونستورم و تیم محققان همکارش از سوئد تحقیقاتی را درباره میزان افزایش افسردگی در افراد و احتمال بروز تمایل به ارتکاب خودکشی، پیش از مصرف داروی آکنه، طی دوران مصرف این دارو و پس از آن انجام داده‌اند. آنها متوجه شده‌اند که 128نفر از 5 هزار و 700 فرد مشارکت‌کننده در این تحقیق که این دارو را جهت برطرف‌کردن جوشهای آکنه مورد استفاده قرار داده بودند، به‌دلیل افسردگی و انجام رفتار غیرقابل کنترل و در برخی از موارد خود زنی به بیمارستان انتقال داده شده‌اند.
در نتیجه این تحقیقات مشخص شد که خطر بروز افسردگی در 6ماه اول پس از درمان آکنه بیشتر است، با این حال متخصصان می‌گویند: به احتمال زیاد بروز افسردگی بیشتر ناشی از آن است که این افراد پس از درمان از این مسئله که اوضاع زندگی اجتماعی آنان تغییری پیدا نکرده و همچنان طبق روال سابق ادامه می‌یابد، دچار ناامیدی و ناراحتی شدید می‌شوند.
محققان اما می‌گویند: مشخص شده است که داروهای مرتبط با درمان جوشهای آکنه تأثیر چندانی در بروز افسردگی شدید در افراد نمی‌گذارد و در این میان حداقل عامل اصلی محسوب نمی‌شود.
این محققان می‌افزایند: بنابر آمارها، تنها یک نفر از 2 هزار و 300 نفری که داروی ایسوترنوئین مصرف می‌کنند به‌خودکشی تمایل پیدا می‌کند. بر همین اساس مشخص شده است که افرادی که مبتلا به آکنه می‌شوند بیشتر به‌دلیل افسردگی پس از درمان دست به رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی می‌زنند.
آکنه یا جوش غرور جوانی
یکی از شایع‌ترین بیماری‌های پوستی انسان که فرضیات زیادی در مورد علل پیدایش و درمان آن مطرح شده، آکنه یا جوش غرور جوانی است. این بیماری در بسیاری از جوانان در سنین بلوغ پدید می‌آید و شدت آن در افراد مختلف متفاوت است و اکثراً پس از سن 25سالگی بهبود می‌یابد.
جوشهای غرور به‌صورت دانه‌های قرمز، جوشهای سر سیاه، و توده‌های سفتِ زیرپوستی در ناحیه گونه، بینی، پیشانی، پشت گردن و قسمت فوقانی پشت و سینه ظاهر می‌شوند. این جوش‌ها در پایه یک مو به‌وجود می‌آیند و ناشی از آماس، التهاب و انسداد مجرای غده چربی کنار مو هستند. پیدایش آکنه ناشی از یک علت خاص نیست بلکه چندین عامل در پیدایش و شدت آن نقش دارند: توارث، میکروب‌ها، نوع غذا، مشکلات عصبی و روحی، تغییرات غددی هورمونی، نوع پوست، بهداشت صورت، مصرف برخی داروها و بعضی از بیماری‌ها.
شاید مهم‌ترین عامل ایجاد آکنه تغییرات هورمونی زمان بلوغ باشد. در هنگام بلوغ، هورمون‌های جنسی ناگهان افزایش می‌یابند و مقدار آنها در خون بسیار زیاد می‌شود. این هورمون‌ها باعث افزایش ترشح چربی پوست می‌شوند و زمینه را برای رشد میکروب و التهاب غدد چربی صورت و پیدایش جوش فراهم می‌آورند.
نوع غذا می‌تواند در جوش صورت مؤثر باشد. مصرف مواد قندی مثل ماکارونی، نان، برنج، شیرینی و شکلات و مصرف خوراکی‌هایی مانند فندق، پسته، بادام، موز، نارگیل و گردو می‌تواند موجب تشدید آکنه شود که علت آن احتمالاً آزاد شدن اسیدهای چرب در خون است.
همچنین مصرف برخی داروها ممکن است موجب تشدید جوشهای غرور شود. از جمله این داروها می‌توان به مصرف بیش از حد ویتامین B12، ریفامپین، ایزونیازید و کورتن اشاره کرد.
برای درمان آکنه باید یک سری اقدامات و توصیه‌های بهداشتی را رعایت کرد و نیز با مراجعه به پزشک و دریافت داروهای مناسب به مقابله با آن پرداخت. در این زمینه پزشکان توصیه‌هایی کرده‌اند که در این مطلب به آنها اشاره می‌شود.
جوش‌ها را دستکاری نکنید و آنها را با فشار خالی نکنید. برای خالی کردن آنها به یک انستیتوی زیبایی مراجعه کنید تا با دستگاه‌های مکنده جوش‌ها را تخلیه کنند. پوست خود را به نرمی ماساژ دهید. این کار را می‌توانید به‌طور مرتب، خودتان انجام دهید و یا به یک فرد مجرب مراجعه کنید تا پوست شما را ماساژ دهد. ماساژ باعث تخلیه چربی پوست شده و از پیشرفت جوش‌ها جلوگیری می‌کند. آسودگی روانی داشته باشید. سعی کنید خواب مرتب داشته باشید. استراحت کافی داشته باشید و تا حد امکان از فشارهای روحی و عصبی بپرهیزید.
روزی 2بار صورت خود را بشویید و ماساژ دهید. برای شست‌وشو از صابون اسیدی (گوگردی) درصورت توصیه پزشک استفاده کنید. ابتدا صورت خود را خوب صابون بزنید تا از کف پوشیده شود. آنگاه با نوک انگشتان، پوست صورت خود را ماساژ دهید تا صابون در منافذ پوست به خوبی نفوذ کند و چربی‌های جمع شده در جوش‌ها را از بین ببرد.
هفته‌ای یک یا 2بار از ماساژ سرکه سیب استفاده کنید تا چربی پوست کاهش یابد. برای این کار کافی است مقداری سرکه سیب را با مقدار برابر آب مخلوط کنید و سپس با انگشت مقداری از این مخلوط را بردارید و روی صورت خود بمالید و ماساژ دهید.
از مصرف غذاهای چرب، شیرینی زیاد، سس مایونز، خامه، شکلات، گردو، فندق، موز، تخم‌مرغ، بعضی از ماهی‌ها و نارگیل، حتی‌المقدور بپرهیزید ولی نیازی به رژیم‌های سخت نیست. هر روز صورت خود را در معرض نور آفتاب قرار دهید. اشعه آفتاب تأثیر بسیار خوبی در بهبود جوشهای غرور جوانی دارد. بهتر است برای محافظت چشم‌ها از عینک آفتابی کمک بگیرید.
از ورزش و پیاده‌روی غفلت نکنید. بسیاری از جوشهای پوستی پس از مدتی ورزش به کلی ناپدید می‌شوند.
برای شست‌وشوی صورت از آب گرم استفاده کنید. صابون شما بهتر است از نوع اسیدی باشد که چربی را کم کند. مصرف مواد آرایشی و کرم‌های چرب را محدود کنید و درصورت استفاده، ابتدا پوست را به یک کـِرم مرطوب‌کننده آغشته کرده و سپس از پودر یا سایر مواد آرایشی استفاده کنید و شب، هنگام خواب همه این مواد را به وسیله شیر پاک کن تمیز کنید.پس از شست‌وشوی صورت، هیچ‌گاه با یک حوله به‌طور خشن صورت‌تان را خشک نکنید، بلکه با یک دستمال کاغذی یا حوله نرم به آرامی صورت‌تان را خشک کنید.