اکنون نیز در روزهای پایانی، همه نگاه‌ها به رشته‌های سنتی کشتی، دوو میدانی، کاراته (موفق‌ترین رشته رزمی دوره‌های پیشین) و ورزش‌های گروهی همچون فوتبال، والیبال، بسکتبال و هندبال است که در کنار کبدی بتوانند موقعیت کاروان ورزشی ایران را در این دوره از بازی‌ها با کسب عنوانی بهتر از بازی‌های آسیایی دوحه تثبیت کنند. در این گزارش مروری داریم بر نتایج ورزشکاران تیم‌های اعزامی در هفته اول این بازی‌ها.
هفته اول بازی‌ها برای کاروان ایران با مدال‌های نوبرانه بانوان تیرانداز شروع شد و با گذشت 5روز با رویش مدال‌های طلای 2رشته رزمی ووشو و تکواندو موفق به صعود در جدول توزیع مدال‌ها تا رده چهارم شد.
درحالی که چین به‌لطف توانمندی ورزشکارانش در همه رشته‌های ورزشی همانند بازی‌های المپیک دو دوره اخیر در آتن و پکن با فاصله‌ای بسیار نسبت به 2قدرت قدیمی ورزش آسیا (کره‌جنوبی و ژاپن) در صدر جدول مدال‌ها دست نیافتنی نشان می‌دهد، کاروان ورزشی ایران در رقابت با قدرت‌های درجه دوم ورزش آسیا مثل قزاقستان، چین تایپه، کره‌شمالی، هنگ‌کنگ و تایلند وضعیتی متفاوت با بازی‌های آسیایی دوره‌های اخیر را تجربه کرد و به لطف مدال‌های به دست آمده در رشته‌هایی چون قایقرانی و تیراندازی در کنار درخشش زائد الوصف تکواندو که بهتر از همه دوره‌های گذشته ظاهر شد قبل از ورود کشتی‌گیران به صحنه بازی‌ها توانست از این حریفان پیشی گیرد. البته ووشو به عنوان قدرت جدید ورزش‌های رزمی نیز پس از رسمیت پیدا کردن این رشته در بازی‌های آسیایی در نتیجه از طی کردن مراحل آزمایشی در المپیک و بازی‌های آسیایی، سهم عمده‌ای در موفقیت کارنامه ورزشی ایران در هفته اول بازی‌ها ایفا کرد.
نمره 20برای ووشو
بدون شک در میان رشته‌های ورزشی که در هفته اول به کار خود خاتمه دادند ووشو از جایگاه و اعتباری خاص برخوردار بود. شاید خیلی‌ها تصورشان این باشد که در مجموع تکواندو بهترین نتایج را با مدال‌های بیشتر برای ورزش ایران گرفت اما در رقابت بین ووشو و تکواندو توقع از دومی به مراتب به دلیل قدمت و جایگاه امروزی‌اش در آسیا و جهان بیشتر بود. تکواندو در شرایطی با بر جای گذاشتن بهترین نتیجه تاریخ حضورش در بازی‌های آسیایی به کلکسیونی از مدال‌های رنگارنگ دست پیدا کرد که تا قبل از ورود قهرمانانش به روی «شیاپ‌چانگ» عناوین قهرمانی آسیا در سال 2010، قهرمان جام‌جهانی و قهرمانی جهان در همین سال را در کارنامه‌اش داشت.
تیم 9نفره ووشو در مجموع با کسب 3طلا و 3برنز در حالی به کار خود خاتمه داد که فرشاد عربی پرامیدترین ورزشکارش در بخش تالو طی یک حادثه از دستیابی به مدال محروم ماند و جوادآقایی سانداکار وزن منهای 65 کیلوگرم با وجود برتری در مقابل حریفش در مرحله یک چهارم نهایی به دلیل آسیب‌دیدگی از ناحیه سر و خونریزی نتوانست به پیکارش ادامه دهد.
از همه مهم‌تر اینکه خدیجه آزادپور به عنوان نخستین بانوی ایرانی در بخش ساندا در ووشو توانست صاحب گردن‌آویز طلا شود. حمیدرضا قلی‌پور و محسن محمدسیفی دیگر برندگان مدال طلای ووشو بودند، ضمن آنکه احسان پیغمبری، سجاد عباسی و الهه منصوریان هم موفق به کسب برنز در این بازی‌ها شدند.
موفقیت نسبی برای تیراندازی
تیراندازی یکی از رشته‌های پرمدال در بازی‌های آسیایی و المپیک است که بسیاری از کشورها از مدت‌ها پیش سرمایه‌گذاری وسیعی در آن برای رسیدن به موفقیت انجام داده‌اند. در ایران این حرکت با وجود تلاش‌های انجام شده به نسبت سایر کشورها بسیار کندتر بود و کمبود زیرساخت‌های قوی، امکانات سخت و نرم‌افزاری و سلاح و فشنگ احساس شد، ولی به لطف راه‌اندازی سالن مجهز تیراندازی ورزشکاران این رشته به خصوص بانوان توانستند به نتایج درخشانی در این رشته در آسیا و جهان دست پیدا کنند.
تیراندازی که تا قبل از گوانجو به تک مدال اتفاقی‌اش در بازی‌های آسیایی 2002 بوسان می‌نازید، در این بازی‌ها به لطف حضور بانوان تیرانداز در همان روز اول موفق به کسب مدال با ارزش نقره تیمی در ماده تفنگ بادی 10متر زنان شد. اوج موفقیت تیراندازی کسب مدال نقره توسط الهه احمدی در فینال تیراندازی 50متر بود. وی که پیش‌تر نخستین سهمیه ایران در بازی‌های المپیک لندن را به دست آورده بود، به عنوان موفق‌ترین شرکت‌کننده این رشته، در تمامی مدال‌های تیمی به دست آمده برای تیراندازی نقشی موثر داشت. همچنین در مسابقات تیراندازی تیمی تپانچه 50متر زنان تیم ایران متشکل از الهه احمدی، مریم طالبی و مه‌لقاجان بزرگ صاحب مدال برنز شد.
کسب چندین مدال در تیراندازی نشان داد که در ایران باتوجه به استعدادهای ناب تا چه حد بستر و زمینه برای کسب مدال در این رشته پرمدال و تاثیرگذار برای ورزش ایران در رویدادهای مهم بین‌المللی فراهم است.
وزنه‌برداری در حد انتظار
تیم وزنه‌برداری ایران پس از سپری‌کردن یک دوره فترت با کسب یک طلا، 2 نقره و یک برنز به کار خود خاتمه داد. اگر ورزشکار دسته 105کیلوگرم ایران حامد مجیدی در همان حرکت یک‌ضرب از گردونه مسابقات خارج نمی‌شد، بدون شک با مدال نقره غیرقابل پیش‌بینی مرتضی رضائیان، نقره اصغر ابراهیمی و مدال طلا و برنزی که در آخرین روز توسط بهداد سلیمی و سجاد انوشیروانی حاصل شد، وزنه‌برداری می‌توانست عملکردی بهتر از دوره‌های قبل از خود بر جای گذارد. با این اوصاف وزنه‌برداری به قولی که همانا کسب 4 مدال از این بازی‌ها بود جامه عمل پوشاند و توانست در حد انتظار ظاهر شود. کیانوش رستمی هم از جمله قهرمانانی بود که با وجود صعود به یک وزن بالاتر برخلاف مسابقات جهانی آنتالیا در دسته 85کیلوگرم ششم شد.
ناکامی دوچرخه‌سواران
اعضای تیم دوچرخه‌سواری ایران تا قبل از آغاز رقابت‌های جاده که انتظار می‌رود در این بخش با توجه به سوابق روشن بتوانند جبران مافات کنند، در پیست چندان موفق ظاهر نشدند و فقط به 2 مدال برنز به دست آمده از سوی مهدی سهرابی در دور امتیازی و مدال برنز تیمی در بخش اسپرینت یا تعقیبی، بسنده کردند. نتایج ضعیف دوچرخه‌سواران ایرانی در بخش پیست باعث شد تا قرارداد «مکلیین» سرمربی انگلیسی پیست ایران خاتمه یابد و او از چین راهی کشورش شود.البته در آغاز مسابقات جاده حسین عسگری نیز به عنوان یکی از امیدهای کسب مدال طلا در بخش تایم تریل انفرادی به مدال برنز رسید و باید منتظر بود و دید آیا کاروان دوچرخه‌سواری ایران تا پایان بازی‌ها رنگ مدال طلا را رؤیت خواهد کرد یا خیر.
تیم دوچرخه‌سواری ایران در دوره قبلی این بازی‌ها در دوحه 3نقره و یک برنز گرفته بود.
سقوط شطرنج
در رقابت‌های شطرنج با وجود آنکه هنوز تکلیف رقابت‌های تیمی مشخص نشده است و دو تیم چین و هند رقابت نزدیکی بر سر کسب مدال طلا دارند، رقابت بر سر کسب مدال برنز بین چندین کشور بسیار نزدیک است و بعید به نظر می‌رسد که تیم ایران با وجود شکست برابر تیم‌های ضعیف‌تر از خود بختی برای دستیابی به مدال و تکرار مدال برنز دوحه داشته باشد.
در بخش انفرادی نیز شطرنج‌بازان ایران سقوطی نگران کننده داشتند تا جایی که احسان قائم مقامی، پرامیدترین ورزشکار مرد ما با 5 امتیاز هجدهم شد و در بخش زنان نیز شادی پریدر با 5/5 امتیاز دهم شد و آتوسا پورکاشیان با 4/5 امتیاز در رده هفدهم ایستاد.