بوش و صدام

صدام حسین همچنان تهدید باقی مانده، او باید برود. رسیدن به این نتیجه تقریبا 16 سال طول کشید اما صدام بالاخره رفت. با اعدام صدام حسین در بغداد الهه انتقام‌جویی خانواده بوش هم آرام گرفت.

مردی که دوران ریاست جمهوری پدر و پسر را تحت تاثیر خود قرار داده بود سرانجام اعدام شد و فصل مربوط به رابطه بوش و صدام که تاریخ اخیر و معاصر آمریکا را شکل داده بود سرانجام به پایان رسید.

اما در روزهای گذشته بوش پدر و پسر هیچ کدام از این موضوع ابراز شادمانی یا راحتی نکردند.

بوش جمعه شب بدون اینکه منتظر اجرای حکم اعدام صدام باشد به خواب رفت و پدرش هم همچنان سکوت کرده است.

اما اعدام صدام فقط از میان برداشتن یک نفر بود و نیروهایی که این نبرد را تشکیل می‌دادند هنوز قدرتمند باقی مانده‌اند. دو روز بعد از اعدام صدام تعداد کشته‌های آمریکا در عراق از مرز 3000 نفر گذشت.

هزینه ‌سرنگونی صدام حسین و پایان دادن به حکومت او همچنان رو به افزایش است و در واشنگتن کسی باور ندارد که با مرگ صدام این روند تغییری کند.

بوش و دیگر طراحان جنگ عراق همچنان تاکید می‌کنند که این موضوع شخصی نبوده و نیست. داگلاس فیث معاون سابق وزارت دفاع عراق که از طراحان و حامیان این جنگ بود می‌گوید، وقتی درباره صدام صحبت می‌کنیم اورا یک تهدید علیه آمریکا می‌دانیم نه یک مشکل شخصی برای خانواده بوش.

اما تاریخچه دشمنی میان خانواده بوش و صدام را نمی‌توان نادیده گرفت. این رابطه در دهه 1980 و به صورتی کاملا دوستانه شروع شد. در آن زمان صدام در حال جنگ با ایران بود و بوش از دولت او در این جنگ حمایت می‌کرد. اما حمله صدام به کویت نشان داد که او اصلا قابل اعتماد و باثبات نیست.

همین تهاجم بود که به عنوان خطای استراتژیک محاسباتی، خانواده بوش و صدام را برای همیشه در برابر هم قرار داد.

بوش پدر به اشتباه تصور می‌کرد که عراقی‌ها صدام را سرنگون می‌کنند. به همین دلیل و با این ارزیابی که لشکر کشی به بغداد بعد از آزادسازی کویت او و پسرش را به دام خواهد انداخت کارش را ناتمام گذاشت.

وقتی بوش پسر به قدرت رسید مصمم شد که اشتباه پدرش را تکرار نکند. در اولین نشست شورای امنیت ملی بعد از به قدرت رسیدن برای دستیاران و معاونانش معلوم کرد که قصد تمام کردن کار پدرش را دارد.