تلویزیون اینترنتی اگر چه بر فناوری جدیدی مبتنی است اما با توجه به ایجاد یک رسانه جدید که قابلیتهای تازهای را فراروی گردانندگان آن قرار میدهد، پیشبینی میشود بازار تجاری جدیدی بهویژه از نظر کسب آگهیهای بازرگانی برای صاحبان و گردانندگان آن به ارمغان بیاورد. این در حالی است که شبکههای تلویزیونی ادعا میکنند که محتوای تولیدی آنها و اطلاعاتی که روی وبسایتشان بارگذاری میکنند، دارای ارزش و اعتبار خاصی است و رسانههای جدیدی که میخواهند این اطلاعات را به رایگان برای مخاطبان خود نمایش دهند باید بابت این سرویس هزینه بپردازند.
گوگل البته بیکار ننشسته و در حال مذاکره با 3 شبکه تلویزیونی است که دسترسی به وبسایتهایشان را در سرویس گوگل تیوی مسدود کردهاند. کارشناسان پیشبینی کردهاند که اگر گوگل نتواند این شبکهها را مجاب کند که سرویسهای وبی خود را روی تلویزیون اینترنتی گوگل باز کنند، ممکن است شبکههای دیگری نیز به این مقاومت بپیوندند و این موضوع احتمالا باعث دردسرها و هزینههای جدید برای گوگل خواهد شد.
در حال حاضر نمایندگان شرکتهای والت دیسنی و انبیسی یونیورسال تأیید کردهاند که این شرکتها دسترسی به برنامههای تلویزیونی پخششده موجود در وبسایتشان را از گوگل تیوی مسدود کردهاند. دیسنی صاحب شبکه ABC و تلویزیون کابلی ESPN است. شبکه تلویزیونی فاکس نیوزکورپ نیز در حال بررسی مسدود کردن دسترسی به برنامههای موجود در وبسایتش است اما هنوز تصمیمی در این زمینه نگرفته است.شبکه CBS نیز دسترسی به قسمتهای کامل برنامههای محبوب خود را مسدود کرده اما در این مورد از اظهارنظر امتناع کرده است.
البته تجربه نشان داده که گوگل سر بزنگاه سر کیسه را شل خواهد کرد منتهی هر شبکهای قیمتی دارد و ضمنا نمیتوان از فناوری جدید به راحتی چشم پوشید چرا که در بازی اینترنت، حضور در میدانهای جدید از قواعد بازی برد- برد تبعیت میکند؛ یعنی انتشار محتوای وبسایتهای شبکههای تلویزیونی از تلویزیون اینترنت هم به نفع شبکههای تلویزیونی است و هم به نفع شرکت گوگل یا هر سرویسدهنده تلویزیون اینترنتی.
در واقع فناوری تلویزیون اینترنتی بهدنبال این بازار جدید است که بتواند با جذب مشتریان و بازدیدکنندگان جدید، درآمدهای تبلیغاتی جدیدی کسب کند. گوگل بخش عمدهای از 24میلیارد دلار درآمد سالانهاش را از تبلیغات جستوجوی اینترنت به دست میآورد.
با آمدن این فناوری، کاربران قادر خواهند بود از طریق دستگاه تلویزیون خود که به پورت اینترنت متصل است، محتوای برنامههای تلویزیون را همزمان با مرور صفحات اینترنتی ببینند و مثلا حین تماشای یک فیلم با دوستان خود درباره محتوای فیلم تعامل داشته باشند و از دیدگاههای سایرین نیز باخبر شوند.
تلویزیون اینترنتی در واقع ترکیبی از اینترنت و قابلیتهای آن با رسانه سنتی تلویزیون است. در کنار این مزایا، مشکلات و چالشهای جدیدی نیز فراروی این رسانههای جدید بهوجود خواهد آمد. یکی از این مشکلات این است که تلویزیون یک رسانه گروهی است و اینترنت یک رسانه بین فردی؛ یعنی در تماشای تلویزیون ممکن است دو یا چند نفر در آن واحد مشارکت داشته باشند اما استفاده از اینترنت اغلب بهصورت فردی و با لاگکردن به سرویسهای وبی صورت میگیرد. حالا سؤال این است که در زمان استفاده از تلویزیون اینترنتی کدام یک از تماشاچیان تلویزیون قرار است با دوستانش ارتباط داشته باشد؟ آیا در این نوع تلویزیونها هر تماشاگر یک کنترل در دست خواهد داشت و هر فرد بخشی از صفحه تلویزیون را بهخود اختصاص خواهد داد؟ آیا همه مجبور هستند دیدگاههای دوستان یک فرد را حین تماشای یک فیلم مشاهده کنند؟
آیا هر فرد درون خانواده مجبور خواهد شد تلویزیون اختصاصی خود را داشته باشد؟ در این صورت آیا تلویزیون از هال اصلی منزل به درون اتاقها منتقل نخواهد شد و بدینترتیب اعضای خانواده باز هم از یکدیگر دورتر نخواهند شد؟ این روند تا کی قرار است ادامه داشته باشد؟جنبههای تجاری و حرفهای مخالفتها و چالشهای راهاندازی تلویزیون گوگل و موارد مشابه یک چیز است و ابعاد خانوادگی و روانشناختی رسانه جدید موضوع دیگری است که باید بهطور جدی به آن پرداخته شود؟اینها سؤالاتی هستند که پیش از ورود و استفاده از هر فناوری جدید رسانهای باید توسط جامعهشناسان و روانشناسان و نخبگان ارتباطات به آن پاسخ داده شود؟